12:1 บัดนี้เกี่ยวกับบรรดาของประทานฝ่ายวิญญาณนั้น พี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้าไม่อยากให้พวกท่านขาดความรู้
** ขาดความรู้ คือความรู้เกี่ยวกับเรื่องของประทานทั้งหลาย
12:2 พวกท่านทราบแล้วว่า พวกท่านเคยเป็นคนต่างชาติที่ถูกชักนำไปยังบรรดารูปเคารพเหล่านี้ซึ่งพูดไม่ได้ ตามที่พวกท่านเคยถูกนำไป
** เมื่อไม่รู้จักพระเจ้า คนส่วนมากจะกราบไหว้รูปเคารพอย่างแน่นอนเนื่องจากพ่อแม่ปู่ย่าตายายบ้านเมืองพาเราเชื่อ
12:3 เหตุฉะนั้นข้าพเจ้าจึงแจ้งให้พวกท่านเข้าใจว่า ไม่มีผู้ใดซึ่งพูดโดยพระวิญญาณของพระเจ้าจะเรียกพระเยซูว่า ผู้ที่ถูกสาปแช่ง และไม่มีผู้ใดสามารถพูดได้ว่าพระเยซูเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า นอกจากโดยพระวิญญาณบริสุทธิ์
** ผู้ที่พูดโดยพระวิญญาณจะต้องพูดว่าพระเยซูเป็นพระเจ้าและพระองค์ไม่ถูกสาปแช่งอย่างแน่นอน ถ้าพูดนอกเหนือไปกว่านี้ก็มาจากมนุษย์หรือมาร ซึ่งทุกวันนี้บางกลุ่มไม่ยอมรับพระเยซูเป็นพระเจ้า
12:4 บัดนี้ของประทานนั้นมีอยู่หลากหลาย แต่มีพระวิญญาณองค์เดียวกัน
** ทุกๆ ของประทานมาจากพระวิญญาณบริสุทธิ์องค์เดียวที่เป็นผู้กระทำกิจผ่านของประทานเหล่านั้น
12:5 และมีความแตกต่างกันของงานรับใช้ทั้งหลาย แต่มีองค์พระผู้เป็นเจ้าองค์เดียวกัน
12:6 และมีความหลากหลายของกิจกรรมทั้งหลาย แต่พระเจ้าองค์เดียวกันทรงเป็นผู้กระทำสารพัดในทุกคน
** พระวิญญาณบริสุทธิ์แบ่งภาระหน้าที่แก่ผู้เชื่อในพระกาย แต่ถ้าหากจำเป็นจริงๆ หรือขาดคนที่ใช้ของประทานได้ พระองค์ก็ให้บางคนมีหลายๆ ของประทาน
12:7 แต่การสำแดงของพระวิญญาณนั้นมีแก่ทุกคนเพื่อเป็นประโยชน์ร่วมกัน
** เป็นประโยชน์ร่วมกัน คือเพื่อการประกาศรับใช้ เพื่อพระกายและคนที่ไม่เชื่อจะได้รับตามสมควร
12:8 ด้วยว่าพระวิญญาณโปรดประทานให้คนหนึ่งมีถ้อยคำแห่งสติปัญญา ให้อีกคนหนึ่งมีถ้อยคำแห่งความรู้โดยพระวิญญาณองค์เดียวกัน
** ถ้อยคำแห่งสติปัญญาคือ the word of wisdom มีสองด้าน ด้านที่หนึ่งคือถ้อยคำของพระเจ้าที่มาจากการเปิดเผยและนำพาโดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่ลึกกว่า ซึ่งไม่ได้ได้มาโดยการเรียนการสอนของครูอาจารย์ทั่วไปแต่พระวิญญาณเป็นคนเปิดเผยแก่เราผ่านผู้ที่พูด ทั้งเรื่องถ้อยคำในพระคำพระเจ้าและการคิด ตัดสินใจ นำพาโดยสติปัญญาของพระองค์
** ถ้อยคำแห่งความรู้ the word of knowledge คือความรู้ทั่วไปที่เป็นพระคำแห่งความจริงซึ่งไม่มีการแปลที่ผิด
- ทั้งสองของประทานนี้เป็นสิ่งที่สำคัญและจำเป็นที่สุดสำหรับพระกายเพื่อที่จะนำเราเข้าสู้ความจริงและกลายเป็นไท เพื่อที่เราจะเชื่อถูก เดินถูก เพื่อเสริมสร้างพระกายให้เติบโตสู่ชีวิตพระคริสต์ได้ และไม่หลงทางและกลายพันธุ์เป็นศาสนาอยู่ในรูปแนวศาสนา
12:9 ให้อีกคนหนึ่งมีความเชื่อโดยพระวิญญาณองค์เดียวกัน ให้อีกคนหนึ่งมีของประทานต่างๆ ในการรักษาโดยพระวิญญาณองค์เดียวกัน
** มีความเชื่อ คือความเชื่อที่ยกภูเขาได้ เดินบนน้ำได้ ทำการบางอย่างที่ยิ่งใหญ่ได้ ฯลฯ
** การรักษาโรคโดยพระวิญญาณเพื่อช่วยพี่น้องพระกายที่เจ็บป่วยไข้ก็เป็นสิ่งสำคัญ แต่รองจากการเผยพระวจนะด้วยถ้อยคำแห่งสติปัญญาและถ้อยคำแห่งความรู้
12:10 ให้อีกคนหนึ่งกระทำการอัศจรรย์ต่างๆ ให้อีกคนหนึ่งพยากรณ์ได้ ให้อีกคนหนึ่งรู้จักสังเกตวิญญาณต่างๆ ให้อีกคนหนึ่งพูดภาษาต่างๆ ให้อีกคนหนึ่งแปลภาษาต่างๆ ได้
** ทำการอัศจรรย์ต่างๆ เพื่อยืนยันว่าพระเจ้ามีจริงและยิ่งใหญ่เหนือพระหรือผู้มีอำนาจทั้งหลาย ข้อนี้ไม่เกี่ยวกับเรื่องรักษาโรค แต่เป็นเรื่องการขับผีใหญ่ ดลบันดาลให้คนตายเป็นขึ้น และอีกมากมาย
** พยากรณ์ หรือเผยพระวจนะ คือการพูดโดยพระวิญญาณผ่านผู้ที่มีของประทาน ผู้ฟังจะได้รับทั้งความจริงและชีวิตในเวลาเดียวกัน (อ่านเรื่องการเผยพระวจนะสี่แบบ)
** พูดภาษาต่างๆ ไม่ใช่แปลกๆ ซึ่งภาษากรีกเรียกว่า ภาษาหรือลิ้น ชาวกรีกมักจะในลักษณะที่ว่า ฉันพูดลิ้นจีน ฉันพูดลิ้นไทย เขาจะไม่พูดว่า ฉันพูดภาษาจีนหรือไทย
** รู้จักสังเกตวิญญาณต่างๆ คือการสังเกตุได้ว่าใครที่พูดสอนที่มาจากพระเจ้า ใครที่ถูกพระวิญญาณใช้อยู่ หรือถูกคนที่เชื่อผิดชักนำผู้คนให้ติดตามเขาไป อาจจะเป็นกลุ่มเทียมเท็จและศาสนาต่างๆ ที่สอนคล้ายๆ คริสเตียน
** พูดภาษาต่างๆ และแปลได้ คือทั้งที่ไม่เคยเรียนภาษาที่เขากำลังพูดอยู่และแปลอยู่
12:11 แต่สารพัดเหล่านี้ พระวิญญาณองค์เดียวและอันเดียวกันนั้นทรงกระทำกิจ โดยแจกจ่ายแก่ทุกคนตามที่พระองค์ทรงประสงค์
** ของประทานต่าง ไม่ได้มาจากพรสวรรค์หรือการเรียนรู้การฝึกของเราแต่มาจากเดชแห่งพระวิญญาณองค์เดียวที่เป็นคนกระทำกิจอยู่เบื้องหลัง เพื่อแบ่งงานและหน้าที่แก่ทุกคนให้มีส่วนรับใช้ พระวิญญาณเป็นคนเลือกที่จะให้ เราขอไม่ได้อย่างแน่นอน
1. อย่าขาดความรู้เรื่องของประทาน (ข้อที่ 1)
- มีของประทานสองแบบ แห่งพระคุณ (ของพระคริสต์) และแห่งพระวิญญาณบริสุทธิ์ (ของพระวิญญาณบริสุทธิ์)
- แห่งพระคุณคือเพื่อตัวเราเองเติบโต
- แห่งพระวิญญาณคือเพื่อพระกายเติบโต
2. ทุกคนมีของประทาน อย่างน้อย 1 ชิ้น บางคนมีหลายของประทานหลายประการ เราต้องค้นหาและใช้ให้เป็นให้ถูกวิธี เพื่อการก่อขึ้นจะถูกเรียกว่าทองคำเงินและเพชรพลอย
3. ใช้เพื่อประโยชน์ของพระกายและนำคนมาเชื่อ
4. อย่าแสวงหาเกียรติสง่าราศี ค่าจ้างรางวัลเงินเดือน
5. เรามีความหวังเรื่องผลตอบแทนจากพระเจ้าได้แต่ไม่ใส่ใจที่รางวัลดังกล่าว ...พวกเราจะได้รับอะไร
6. อันตรายของการไม่ใช้ของประทาน คือไม่ได้เข้าไปในอาณาจักร (เรื่องการฝังเหรียญที่นายให้เพื่อไปเกิดผล)
7. ของประทานต่างๆ
ก. ถ้อยคำแห่งสติปัญญา
ข. ...แห่งความรู้
ค. ...มีความเชื่อ
ง. รักษาโรค
จ. ทำการอัศจรรย์ต่างๆ
ฉ. พยากรณ์/เผยพระวจนะ
ช. สังเกตุวิญญาณต่างๆ
ซ. พูดภาษาต่างๆ และแปลภาษาต่างๆ
ฌ. เป็นผู้นำ
ญ. ให้
ฎ. หนุนใจ
1. ทุกคริสตจักรย่อมมีปัญหาเนื่องจากว่าความเชื่อไม่เท่ากัน
2. เราทุกคนอยู่ในกระบวนการการก่อขึ้น
3. อย่าหวังที่จะรับแต่สิ่งดีๆ ได้เห็นแต่สิ่งดีๆ ไม่ชอบให้มีปัญหาอะไร
4. เราต้องการ คจ. และ คจ. ก็ต้องการเรา
<<< บทที่ 11