Op een mooie dag zaten de eigenaars van de Ponderosa Bed &Breakfast, Mitch en Matthew Cartwright, in hun grote tuin toen er een gewonde pup aan kwam strompelen. Mitch bekommerde zich meteen om het diertje dat hinkte.
“Matt, vraag of je moeder met de verbanddoos komt. Hij is gewond”, zei Mitch tegen zijn man.
“Ik ben al weg”, zei zijn echtgenoot.
Matthew ging zijn moeder en de verbanddoos halen terwijl Mitch de husky kalmeerde en op zijn gemak stelde.
“Jij blijft hier totdat je beter bent”, zei Mitch tegen de hond die langzaam kalmeerde.
De schoonvader van Mitch, Dan Walker, kwam bij hen en was ook meteen weg van de hond.
“Hij kwam net de tuin in lopen”, zei Mitch.
Dan merkte dat zijn schoonzoon de husky al geadopteerd had. Matthew kwam met zijn moeder Laura en de verbanddoos.
Terwijl Laura de hond verzorgde vroeg Mitch:“Matt, zullen we hem houden als waakhond?”
“Dat is goed. Maar hoe noemen we hem?”, was de wedervraag van Matthew.
“Hij kijkt nogal stoer dus wat dacht je van Chip?”, stelde Mitch voor.
“Goed. Chip, welkom bij de Ponderosa Bed & Breakfast”, zei Matthew.
De hond blafte.
Laura stelde voor:“Jullie gaan wat spullen voor Chip halen en dan passen wij wel op de patiënt.”
“Thuis had ik alles van Cody in een kist gedaan en die staat als het goed is nog op zolder”, zei Mitch.
Cody was de herdershond van Mitch die overleed toen Mitch net 13 geworden was.
In het grote ranchhuis vroeg Hoss Cartwright aan zijn vader Ben Cartwright:“Pa, wat moeten we eigenlijk met die kist met hondenspullen?”
“Die is van je neefje”, antwoordde de rancher.
Ben was de eigenaar van de Ponderosa ranch waartoe ook de B&B van Mitch en Matthew behoorde. Toen ging de voordeur open en de 2 oudste kleinzoons van Ben kwamen binnen.
“Hallo opa en oom Hoss. We komen de kist met de spullen van Cody halen. Het is nodig voor onze waakhond Chip”, zei Mitch.
Ben en Hoss keken elkaar verbaasd en vragend aan.
“Jullie waakhond Chip?”, vroeg Ben uiteindelijk.
“Ja, onze waakhond Chip. Wat eerder vanmorgen kwam er een gewonde husky pup onze tuin in gestrompeld. Ma heeft hem behandeld en wij hebben hem geadopteerd”, antwoordde Matthew.
“Dan zal ik die kist maar naar jullie huis brengen”, zei Hoss.
Hij ging naar boven.
“Als oom Hoss Chip ziet wil hij hem meteen meenemen”, zei Mitch.
“Dan moet oom Hoss eerst langs mijn ouders komen”, reageerde zijn man lachend.
Dat vond Ben ook wel leuk. Mitch liet hem een foto van Chip zien en de pup had ook al het hart van Ben gestolen.
“Matt, ga je mee boodschappen doen?”, vroeg Mitch na een poosje en een kop koffie.
Matthew knikte en ze gingen weer weg.
Hoss bracht de kist met hondenspullen naar de B&B van zijn neefjes. Hij was erg nieuwsgierig geworden naar de pup.
Laura had Chip op een badhanddoek gelegd op een tuinbank. De pup voelde zich al behoorlijk thuis in de B&B. Dat Chip waaks was merkte Hoss maar al te goed. Hij kwam met de kist de tuin in en Chip sloeg meteen aan. Dan en Laura renden de tuin in en zagen een verschrikte Hoss en een luid blaffende husky. Ze moesten wel erg lachen om de situatie.
“Stil Chip. Dit is een goed persoon”, zei Dan tegen de pup.
Chip werd stil en Hoss kwam verder.
“Mitchy en Matt kwamen deze kist ophalen en vertelden pa en mij over Chip. Ik werd nieuwsgierig naar hem dus bracht ik deze kist met hondenspullen naar hier”, vertelde Hoss.
Hij zette de kist in het tuinhuis en maakte kennis met Chip. Laura zorgde voor koffie met cake.
“Hoss, de pup hoort bij de B&B dus hij blijft hier”, zei Dan.
Hij kende de grote oom van zijn schoonzoon maar al te goed.
“Dat weet ik Dan, dat weet ik”, zei Hoss.
Hij had intussen vriendschap gesloten met Chip en zat naast hem. Hoss had een schoteltje met een plak cake vast maar de pup at de cake vlug op. Dan zag dat maar zei niets.
Toen Chip de cake opgegeten had vroeg Dan:“Hoss, hoe vond je de cake?”
Hoss keek naar het lege schoteltje en vroeg:“Cake? Welke cake?”
Chip was in slaap gevallen. Hoss begreep ineens alles.
“Dat beestje is net zo geniepig als dat neefje van mij”, zei Hoss waarna hij weer naar huis ging.
Door veel liefde en goede verzorging herstelde Chip snel. Hij liet merken dat hij een zeer goede aanwinst was voor de B&B. Mitch zorgde voor een eigen speelveld voor Chip en ‘s nachts sliep de pup in het kantoor.