DARTEN

Op een dag was het weer eens zo ver. De jongste Cartwright broer Little Joe kwam thuis uit Virginia City. Hij zag er al tegenop om naar huis te gaan maar toen hij zag dat zijn vader Ben en oudste broer Adam er ook waren had Little Joe het liefst willen gaan emigreren naar Groenland. Of als het kon nog verder weg. Maar dat ging niet door want Ben en Adam hadden hem al zien komen.

“Je broer zit weer in de problemen”, zei Ben bezorgd.

“Wanneer niet?”, vroeg Adam.

De rancher moest toegeven dat zijn oudste zoon gelijk had. Joe stopte zijn paard en steeg af. Mismoedig ging hij over de paal voor de paarden hangen.

“Joseph, wat is er?”, vroeg Ben ongerust.

“Ik zit weer eens in de problemen en goed ook deze keer”, antwoordde Little Joe.

“Vertel eens wat nieuws”, reageerde Adam sarcastisch.

“In Virginia City wordt er over een paar weken een dartswedstrijd gehouden. Je kan er 1000 dollar mee winnen. Ik zou wel mee willen doen maar ………”, begon Little Joe te vertellen.

“Maar je kunt het niet?”, vroeg Adam.

Zijn jongste broer knikte.

“En nu wil je dat ik je help om het te leren?”, vroeg Adam door.

Opnieuw knikte zijn broer.

“Goed. Jij gaat het materiaal kopen en ik ga het je leren”, beloofde Adam.

Het gezicht van Little Joe klaarde meteen op.

“Adam, mag ik jouw auto even lenen om die spullen op te halen?”, vroeg Little Joe hoopvol.

Adam pakte zijn autosleutels en gaf ze aan zijn broer. Little Joe vertrok meteen.

“Adam, hoe wil je dat aanpakken?”, vroeg Ben ongerust.

“Wel pa, Joe zorgt voor het materiaal en ik zorg voor de perfecte persoon die hem het zo leert”, zei Adam glimlachend.

Zijn vader keek hem vragend aan.

“We plakken op het dartbord gewoon een foto van zijn favoriete lerares: Abigail Jones. Door op haar te mikken kan Joe het zo”, legde Adam uit.

“Laat het haar maar niet ten ore komen”, zei Ben lachend.

Een uurtje later kwam Little Joe weer thuis maar nu met zijn dart materiaal. Trots liet hij alles zien aan zijn familieleden.

“Joseph, hou die pijlen wel uit de buurt van je neefje”, waarschuwde Ben.

Hij keek naar zijn kleinzoon Mitch van 6 die erg nieuwsgierig van aard was en altijd alles wilde weten.

“Zeker weten pa. Adam, ga je mee darten?”, vroeg Little Joe opgewonden.

“Natuurlijk. Maar eerst moet er iets op je dartbord geplakt worden”, zei zijn broer.

Little Joe begreep er niets van maar toen Mitch met de foto en lijmpot aan kwam zetten begreep hij het. Adam plakte de foto op het dartbord.

“Zet je de foto van Miss Jones erop?”, vroeg Hoss, de middelste Cartwright broer.

“Inderdaad. Als Joe de pijlen op haar gooit leert hij het zo”, antwoordde Adam.

Ze gingen met de dartspullen naar buiten waar de training begon. Het dartbord werd aan een boom opgehangen.

“Joe, richt maar op Miss Jones”, zei Adam.

Little Joe pakte zijn pijlen en richtte die op het dartbord. Natuurlijk ging het eerst mis maar hoe langer Little Joe oefende hoe meer pijlen Abigail Jones haar kant op kreeg. Uiteindelijk leek het wel alsof ze een acupunctuur behandeling had gekregen.

“Joe, we halen nu de foto eraf zodat je het nu normaal kunt proberen”, zei Adam.

Hij scheurde de foto van het dartbord af zodat Joe het nu zonder Miss Jones moest proberen. Maar dat ging ook zeer vlug.

Little Joe oefende elke dag tot aan de dag van de dartswedstrijd. Die morgen kwam hij enthousiast naar beneden om te ontbijten.

“Heren, vandaag is de dag dat ik rijk word”, zei Little Joe.

“Hoe dan? Gaat opa de ranch verkopen en het geld aan jou geven? Dan is opa echt gek geworden”, vroeg Mitch.

Adam en Hoss lachten maar Ben en Little Joe niet.

“Bedankt voor het compliment, Mitchell Jonathan Cartwright”, reageerde Ben.

“Nee, ik ga de dartswedstrijd winnen”, legde Little Joe uit.

“Vandaag? Je bedoelt dat vandaag die wedstrijd is?”, vroeg Ben verbaasd.

Zijn jongste zoon knikte.

“Is er soms iets vandaag?”, vroeg Little Joe verbaasd.

“Nee, alleen dat er vandaag een nieuwe maand begonnen is. En gisteren was het 31 maart. Dat is alles”, zei Adam droog.

Opeens zag Little Joe het licht.

Hij vroeg:“Weten jullie hier soms meer van?”

Zijn oudere broers knikten.

“We zagen dat je nogal eens op de darts sites keek dus we dachten je ertussen te nemen op 1 april. Pa en Mitch wisten er ook van”, antwoordde Adam.

Little Joe werd me toch een partij kwaad en stormde het huis uit.

“Waarom houden we niet zelf een dartswedstrijd? Hier op het erf”, stelde Hoss voor.

“En de winnaar krijgt een cake om met de anderen te delen”, zei Mitch.

“Dat is een goed idee. Mitch houdt de puntentelling bij”, zei Ben.

“Zou hij dat nou wel mogen doen? Dan trekt hij er bij mij en Little Joe punten af en telt hij ze er bij Adam op”, zei Hoss benauwd.

“Dat is ook leuk”, zei zijn neefje glimlachend.

“Hij moet ze alleen neerzetten. Wij tellen ze wel op”, verduidelijkte Ben.

De hele dag was men aan het darten maar er kwam geen winnaar zodat Hop Sing de taart hield maar uit solidariteit kregen de anderen ook een stuk en Mitch zelfs twee omdat hij had geholpen met bakken. Maar Little Joe keek nu wel uit als het tegen 1 april liep. Dat lesje had hij nu wel geleerd.