DE TIJDELIJKE WETSDIENAARS
Het was een doodgewone dag toen de outlaws Hannibal Heyes en Kid Curry het stadje Endsrock binnenreden. Het viel de beide outlaws op dat er geen sheriff was. Op de deur van het kantoor van de sheriff hing een bord ‘Gesloten’.
“Heyes, ligt het aan mij of is er hier geen sheriff?”, vroeg de Kid.
“Het ligt niet aan jou want er is geen sheriff. Misschien is hij met vakantie maar dan moet er een deputy zijn. Maar die zie ik ook nergens”, antwoordde Heyes.
Ze keken rond maar ook een deputy was nergens te zien of te horen. De outlaws reden naar de saloon en stegen af.
“Misschien weten ze meer in de saloon”, zei Heyes.
De barkeeper zag de 2 cowboys komen en wist genoeg.
“Heren, wat mag het zijn?”, vroeg de barkeeper.
“Twee whisky”, zei Heyes.
Dat kregen ze en het smaakte de outlaws uitstekend.
“Bent u toevallig de nieuwe sheriff?”, vroeg de barkeeper aan Curry.
De outlaws keken elkaar verbaasd aan.
“Ik de nieuwe sheriff? Hoezo?”, vroeg Curry.
“Wel, er zou een nieuwe sheriff komen en ook een deputy. Is dat soms de deputy?”, vroeg de barkeeper wijzend op Heyes.
“Eh ja, wij zijn de nieuwe vertegenwoordigers van de wet in dit dorp. Ik ben Joshua Smith en dat is Thaddeus Jones”, zei Heyes schaapachtig lachend.
“Dit is geen dorp maar een stad. En waar zijn jullie sterren dan?”, vroeg een man genaamd Frank Miller.
Hij was de bankdirecteur.
“In ons kantoor. We wilden eerst wat drinken voordat we aan de slag gaan”, antwoordde Heyes.
Vlug dronken ze hun glas leeg en gingen ze naar hun kantoor.
Nadat de deur was opengemaakt konden de outlaws beginnen met hun nieuwe baan.
“Heyes, wie had ooit gedacht dat wij sheriff en deputy zouden zijn?”, vroeg Curry achter zijn bureau zittend.
“Dit is een droom. Wij, 2 gezochte outlaws, moeten nu de wet handhaven in dit gehucht”, antwoordde Heyes.
De outlaws besloten er maar het beste van te maken en hoopten dat niemand hen zou herkennen.
Die middag reed een onbekende cowboy de stad binnen. De outlaws zaten buiten van de zon en de rust te genieten. Curry keek toevallig naar de bezoeker en herkende hem.
“Dat is toch Lelijke Jake Collins?”, vroeg hij fluisterend.
Heyes keek en herkende de man ook.
“Inderdaad”, zei Heyes ongerust.
Ze wisten dat lelijke Jake Collins erg gevaarlijk was en hoopten hij hen niet zou herkennen.
Jake stopte bij de saloon en steeg af. Nadat hij zijn paard vastgebonden had ging de outlaw de saloon in.
“Een driedubbele whisky en snel graag”, brulde hij.
De barkeeper gaf hem dat en liet hem met rust.
Na een poosje verliet Jake de saloon. Hij keek rond en liep toen snel naar het hotel. Bij de deur zag Jake Heyes zitten.
“Ach, dat is maar een cowboy dus hij kan mij niets maken”, zei Jake tegen zichzelf.
Hij ging het hotel in en nam een kamer. Daar dacht Jake na over hoe hij het beste de volle kluis kon leeghalen.
Heyes was wat later bezig met zijn ronde aan het doen en kwam dus ook bij de bank.
“Mr Smith, fijn dat u even langskomt. Ik wil u mijn nieuwste kluis laten zien”, zei Frank.
Ze liepen naar de kluis die Heyes herkende. Hij had hem zelf vaak genoeg gekraakt.
“Is dat uw nieuwste kluis?”, vroeg hij.
“Ja. Dit is de Gladiator 3000. Hij is niet te kraken”, zei Frank.
“Van wie heeft u dat gehoord?”, wilde Heyes weten.
“Van de man die hem aan mij verkocht. Dat was Mr Collins”, was het antwoord.
Frank liet het contract zien. Heyes las het door maar vertrouwde het niet.
“Ik neem dit contract mee naar de sheriff”, zei de outlaw.
Hij vouwde het op en stopte het in zijn binnenzak. Frank hield zich in maar kookte van binnen van woede. Toen Heyes weg was snelde Frank naar het hotel waar Jake op hem wachtte.
“Jake, we hebben een groot probleem. De deputy kwam naar de bank en ik liet hem de kluis zien. Op de een of andere manier kent hij die kluis”, zei Frank zenuwachtig.
“Dat is onmogelijk. Niemand kan die kluis kraken of heeft dat ooit gedaan”, zei Jake.
“Als je zag hoe die deputy naar die kluis keek zou je dat niet zeggen”, reageerde Frank.
“Hij probeert je alleen maar bang te maken. Dat is alles”, zei Jake.
Frank was daar nu van overtuigd en ging terug naar de bank.
In de tijd dat Heyes zijn ronde deed keek Curry de stapel opsporingsbiljetten door. Tot zijn vermaak kwam hij die van hem en Heyes tegen. Maar ook zag hij de exemplaren van Jake Collins en Frank Miller .
Hij hield ze apart om ze aan Heyes te laten zien.
Na zijn ronde kwam Heyes weer binnen.
“Kid, wat is er?”, vroeg de outlaw verbaasd.
“Die Jake Collins is een gezochte, net als wij. Maar ook ene Frank Miller valt onder die categorie”, zei Curry terwijl hij de posters aan Heyes gaf.
Heyes bekeek de posters en zei verbaasd:“Die Frank Miller is de bankdirecteur. Hij heeft de Gladiator 3000 in zijn gebouw staan. Bovendien beweert Miller dat zijn kluis niet te kraken is en dat hij gloednieuw is. Ik heb die kluis zo vaak gekraakt. Hij was zenuwachtig toen ik over de kluis vroeg.”
Hij keek zijn partner glimlachend aan en ging toen door:“Ik weet hoe we die 2 tegelijk kunnen arresteren. Vannacht haal ik de kluis leeg en leg die 2 posters ervoor in de plaats. Jij zorgt er morgenochtend voor dat Jake om 9 uur bij de bank is. Ik doe dat bij Miller. De reden is dat Jake vannacht de kluis heeft geprobeerd te legen. Zodra ze de kluis openmaken kunnen we ze arresteren.”
“Briljant idee Heyes”, zei Curry.
Hij liet toen hun opsporingsposters zien.
“Dat zijn Hannibal Heyes en Dinges”, zei Heyes fronsend.
Die nacht was alles stil en donker bij de bank. Heyes ging ongemerkt het bankgebouw binnen. Eén blik op de kluis was genoeg voor de outlaw om hem even later te kunnen openen. Dat gebeurde dus ook en Heyes deed een merkwaardige ontdekking. De kluis was helemaal leeg. De outlaw bedacht zich geen moment en legde de opsporingsposters van Jake en Frank in de kluis. Hij deed de kluis weer dicht en maakte dat hij wegkwam.
Curry lag in een cel te slapen toen Heyes hem wakker maakte.
“Wakker worden Kid. Je moet aan het werk want al het geld is uit de kluis. Bovendien zag ik iemand uit het gebouw komen buiten sluitingstijd. Ik durf te wedden dat Miller en Collins er meer van weten”, zei Heyes.
De sheriff keek hem eerst slaperig aan maar was toen meteen klaarwakker.
“Van wie heeft Miller die kluis?”, vroeg Curry.
“Miller beweert dat hij hem kocht van Jake Collins. Hier is het koopcontract”, antwoordde Heyes.
Hij gaf het koopcontract aan zijn vriend. Curry las het door. Beide outlaws beseften dat ze te maken hadden met 2 andere gezochte outlaws.
“Jij licht Miller van zijn bed en ik pak Collins”, zei Heyes.
Zo gezegd, zo gedaan.
Curry klopte aan bij het huis van Frank die erg verbaasd was om de sheriff te zien.
“Sheriff, wat doet u hier? En op dit tijdstip nog wel”, zei de bankdirecteur.
“Het spijt me maar er zijn problemen bij uw bank”, antwoordde de outlaw.
Frank kleedde zich snel aan en ging met Curry mee naar de bank waar inmiddels Heyes en Jake ook waren.
“Jake, wat doe jij hier?”, vroeg Frank verbaasd.
“Ik moest meekomen van de deputy. Wat doe jij hier?”, wilde Jake weten.
“Mr Miller, het schijnt dat uw kluis leeg is. De deputy zag iemand eerder in de nachtelijke uren wegkomen uit het bankgebouw”, zei Curry de vraag van Jake negerend.
“Dat ben ik niet geweest want ik was thuis vanaf 22 uur tot nu”, zei Frank.
Hij stopte even met praten en vroeg toen:“Wat is er dan in de kluis?”
“We gaan gewoon kijken want alleen dan weten we het antwoord”, was het antwoord van Heyes.
Frank opende de kluis en vond alleen de opsporingsposters die Heyes daar even van tevoren had achtergelaten. Hij pakte de posters en bekeek ze.
“Hoe komen jullie hieraan?”, vroeg Frank verbaasd.
“Wij beschikken over deze posters omdat wij de sheriff en deputy zijn”, antwoordde Curry.
Jake en Frank keken elkaar even aan en probeerden er vandoor te gaan. Maar de sheriff trok zijn revolver en hield hen onder schot.
“Meekomen want jullie staan onder arrest!”, zei Curry.
Omdat ook Heyes hen onder schot hield gingen Jake en Frank mee. Door de commotie was iedereen wakker geworden waaronder Terry Walker.
“Hebben zij de bank beroofd?”, vroeg Terry toen de 2 outlaws achter slot en grendel zaten.
“Inderdaad”, zei Heyes.
“Ik ben Terry Walker en de nieuwe marshal van Endsrock. Hier is de beloning voor het vangen van die 2”, zei Terry.
Hij gaf ze elk 1000 dollar waarna Heyes en Curry hun ster afdeden. Hierna vertrokken ze weer.
“Marshal, die 2 zijn wel Hannibal Heyes en Kid Curry. Op hun hoofden staan ook beloningen”, zei Frank.
Terry ging voor zijn cel staan en vroeg:“Je denkt toch echt niet dat Hannibal Heyes en Kid Curry zich als deputy en sheriff zullen gedragen. Of wel?”
Frank vond het beter om te zwijgen en ging op zijn bed liggen.