LEEFTIJDEN

“Mitch, hoe oud zal die boom zijn?”, vroeg Pam Cartwright aan haar tweelingbroer.

“Die eik?”, vroeg Mitch op zijn beurt.

Pam knikte.

Mitch keek er een poosje nadenkend naar en antwoordde toen:“Ik zou het niet weten. Die boom stond er al toen wij geboren waren. Ik vraag me af wie er ouder is: die eik of opa. Misschien weet papa dat wel.”

Ze zagen hun vader komen en renden naar hem toe. Adam Cartwright, de vader van het stel, wist meteen dat ze een dringende vraag hadden. Adam steeg af en bond zijn paard Sport vast.

Adam Cartwright ging met zijn kinderen naar binnen waar zijn vader Ben en broers Hoss en Little Joe waren.

“Papa, is het waar dat de eik ouder is dan opa?”, vroeg Pam.

“Dat is waar”, zei haar vader.

“Dat dacht ik al want opa is al erg oud”, merkte Mitch droog op.

Iedereen lachte.

“Dank je wel voor het compliment Mitchell Jonathan Cartwright! Ik had altijd gedacht dat kleinkinderen je jong houden maar jij maakt mij meteen honderd jaar ouder”, reageerde Ben plagend.

“Graag gedaan opa”, zei de jongen glimlachend.

Hij werd een beetje verlegen van alle aandacht.

“Opa, hoe kun je zien hoe oud een boom is?”, vroeg Pam.

“Als je een boom bij de stam doorhakt zie je allemaal ringen. Als je alle ringen telt weet je hoe oud de boom is”, legde Ben uit.

Hij merkte dat de tweeling er niet veel van begreep. Adam zag dat ook.

“Kids, pak je paarden. Dan gaan we een eindje rijden”, zei Adam.

De tweeling rende naar buiten gevolgd door Ben en Adam.

Wat later stopte het viertal bij een aantal bomen waarvan er eentje omgehakt was. Ze stegen af en liepen naar de boomstam.

“Dit zijn de jaarringen”, zei Ben wijzend op de ringen op de stam.

De tweeling telde de jaarringen en kwam tot 50.

“Goh, deze boom is ouder dan papa”, zei Pam.

“En hij is al zo oud”, vulde haar broer aan.

“Bedankt jongens. Andere kinderen maken je jonger maar jullie twee zorgen er voor dat ik me veel ouder ga voelen”, reageerde Adam.

“Graag gedaan papa”, zeiden Mitch en Pam tegelijk.

Ben keek toe maar zei niets. Hij genoot zichtbaar van zijn kleinkinderen.

Na een poosje gingen de Cartwrights weer op huis aan maar de tweeling zou deze les nooit meer vergeten.