Hoss Cartwright was op een middag in Virginia City toen hij een poster zag hangen. Hij liep erheen en las wat er op de poster stond. Het was reclame voor een koffie wedstrijd.
“Ik ga meedoen namens pa en mijn broers”, zei Hoss tegen zichzelf.
Hij ging naar het kantoor van sheriff Roy Coffee omdat daar het inschrijfbureau was gevestigd. Roy was tevens de voorzitter. Toen Hoss binnenkwam zag hij de sheriff zitten achter het inschrijfteken. De 2e zoon van Ponderosa ranch eigenaar Ben Cartwright moest erg veel moeite doen om niet te gaan lachen.
“Hoss, wat kan ik voor je doen?”, vroeg Roy.
Hoss herstelde zich en zei bloedserieus:“Roy, ik kom mijzelf inschrijven voor de koffiewedstrijd.”
Roy schreef hem in en zei:“Het kost 25 dollar om mee te doen en alleen 1 familielid mag meedoen. Het vindt morgenavond plaats in de Silver Dollar Saloon. Je moet proberen zoveel mogelijk kopjes koffie te drinken in 2 uur tijd.”
“Dat lukt me wel. Wat is de prijs?”, vroeg Hoss.
“Dat blijft geheim tot na de wedstrijd”, antwoordde Roy.
Hoss betaalde het inschrijfgeld en kreeg te horen dat de wedstrijd om 19.00 uur begon.
Toen Hoss weer buiten stond zei hij tegen zichzelf:“De koffiewedstrijd voorzitter heet nog eens Koffie (Coffee) ook. Wat een giller.”
Hij pakte zijn paard Chubb, steeg op en reed luid lachend naar huis terug. Hoe meer Hoss over de wedstrijd dacht hoe harder hij ging lachen. Zijn luide lach klonk over de eerst zo rustige prairie.
Op de Ponderosa was het rustig. Ben Cartwright zat de krant te lezen terwijl zijn oudste en jongste zoon (Adam en Joe) aan het werk waren op het erf. Beide broers keken op toen ze hun broer hoorden komen aanrijden, nog steeds luid lachend. Adam en Joe keken elkaar aan met een blik van:“Wat is er nu weer aan de hand met die broer van ons?” Hoss stopte zijn paard en steeg af. Hij voegde zich bij zijn broers.
“Ben je dronken of zo?”, vroeg Joe.
“Helemaal niet. Morgenavond doe ik mee aan een koffiewedstrijd in Virginia City waarbij je in 2 uur tijd zoveel mogelijk tijd kopjes koffie moet opdrinken. Maar nu komt het aller-leukste van de wedstrijd: de voorzitter van de jury van de wedstrijd is niemand minder dan onze trouwe sheriff Roy Coffee”, zei Hoss lachend.
Het duurde maar enkele seconden voordat ook de luide lach van Adam en Joe over het erf te horen was. Ben hoorde ook het gelach, werd nieuwsgierig en ging kijken wat er zo grappig is. Toen hij alles had gehoord begon ook hij luid ter lachen.
“Ik ga ook meedoen”, zei Joe.
Hij steeg op zijn paard Cochise en reed snel naar de stad.
“Joe zal niet mee kunnen doen aan die wedstrijd”, lachte Hoss.
“En waarom niet?”, vroeg Ben.
“Er mag maar 1 persoon van de familie meedoen”, was het antwoord van zijn 2e zoon.
Weer werd er luid gelachen.
Joe arriveerde wat later in Virginia City en ging zich meteen inschrijven bij de sheriff.
“Joe, het spijt me maar je mag niet meedoen met de koffiewedstrijd. In de regels staat dat maar 1 persoon van de familie mag meedoen. Aangezien Hoss jouwe broer is val jij dus af”, zei Roy.
“Ik begrijp het. Hoss had dat ook wel mogen vertellen”, zei de jongste Cartwright broer.
“Waarschijnlijk heeft je broer je dat expres niet verteld. Doe je broers en pa de groeten van mij”, zei Roy.
Joe knikte en ging weg.
De volgende dag duurde lang voor Hoss maar uiteindelijk werd het toch avond. Hij reed opgewekt naar de stad met het voornemen om te gaan winnen.
De wedstrijd vond plaats in de Silver Dollar Saloon welke voor 1 avond omgetoverd was in een gezellig koffiehuis. Natuurlijk waren de andere Cartwrights er ook om Hoss te steunen. Ruim 2 uur liepen vrouwen af en aan met koffie totdat er nog maar 2 deelnemers over waren. Dat waren Hoss en Thomas King.
“Jij nog een kopje, Thomas?”, vroeg Evelyn.
Ze was zijn vrouw.
“Ja, lekker. En geef mijn vriend Hoss er ook nog een”, zei Thomas.
Evelyn schonk 2 koppen in waarna Thomas het opgaf.
Hoss nam nog een kop koffie en zei:“Dat was heerlijke koffie.”
“Je hebt gewonnen en hier is je prijs”, zei Roy.
Hij overhandigde Hoss 2 kg koffiebonen.
“Bedankt Roy”, zei Hoss terwijl hij zijn prijs in ontvangst nam.
Hoss werd door iedereen gefeliciteerd maar ging snel naar de wc om heel wat liters koffie kwijt te raken.
De Cartwrights reden na de wedstrijd naar huis waar hun trouwe kok Hop Sing op hen wachtte.
“Welkom thuis Mr Cartwright. Hop Sing heeft heerlijke verrassing voor Mr Hoss”, zei de Chinese kok.
Hoss werd nieuwsgierig en zag de kok met een grote kop koffie komen.
“Verrassing voor Mr Hoss”, zei Hop Sing.
Hoss rende gillend naar zijn kamer. Hop Sing keek verbaasd.
“Hop Sing, ik ben bang dat Hoss voorlopig geen koffie meer zal drinken. Wel heeft hij 2 kg koffiebonen gewonnen”, zei Ben.
“Hop Sing morgen heerlijke koffietaart bakken”, zei de kok.
“Dat lijkt me heerlijk, Hop Sing. Maar nu gaan we slapen”, zei Ben.
Niet veel later was iedereen in een diepe rust op de Ponderosa ranch.