Zoals er in de rest van Amerika kerst werd gevierd en bomen versiering kregen gebeurde dat ook op de High Chaparral, Arizona. Al dagenlang was de vrouw des huizes, Victoria Cannon, bezig om het ranchhuis in kerstsfeer te brengen.
Op 23 december ontdekte Victoria dat er een doos met mooie kerstballen weg was. Ze keek in alle kasten maar de doos was en bleef weg. Uiteindelijk ging ze naar haar echtgenoot Big John Cannon om haar beklag te doen.
“John, heb jij de doos met die mooie kerstballen toevallig in handen gehad?”, vroeg ze.
“Nee, ik heb de versieringen aan jou overgelaten zoals ik beloofd had. Hoezo?”, vroeg de rancher op zijn beurt.
“Ik kan hem nergens vinden. Het is al over 2 dagen kerst”, zei Victoria.
Beiden dachten even na en kwamen toen tot dezelfde conclusie.
“Ik verdenk Buck en/of Manolito ervan dat de doos verdwenen is. Laten we ze maar eens aan een ondervraging onderwerpen. Jij neemt je broer onder handen en ik de mijne”, zei John.
Victoria nam haar broer apart in de keuken.
Ze keek hem streng aan en vroeg:“Manolo, heb jij de doos met de mooie kerstballen gezien? Of jij of Buck moet hem hebben. Of niet soms?”
“Victoria, lieve zus van me. Ik weet hier echt niets van af. Je zal die doos vast zo goed opgeborgen hebben dat je niet meer weet waar hij is. Excuseer me want ik heb meer te doen”, antwoordde Manolito.
Hij wist wel wie de doos in zijn bezit had maar zei dat niet. Snel maakte de Mexicaan zich uit de voeten, Victoria boos achterlatend.
John had minder succes met het ondervragen van zijn jongere broer Buck. Hij was niet aanwezig geweest bij het ontbijt en ook de knechten hadden hem niet gezien.
De eigenaar van de High Chaparral vroeg aan voorman Sam Butler:“Heb jij toevallig Buck gezien?”
“Nee, Mr Cannon. Ik moet wel zeggen dat hij zich wat merkwaardig gedroeg”, antwoordde Sam.
“Ik ga me meer zorgen maken als die broer van mij zich normaal gedraagt”, reageerde John.
“Ik ook”, zei Sam glimlachend.
Ze wisten dat Buck Cannon tot de meest idiote dingen in staat was en ze ook deed. Ook Blue, de zoon van John, wist niet waar zijn oom was of kon zijn.
Pas op kerstavond liet Buck zich weer zien op de ranch. Het was al vrij donker toen de jongste Cannon broer opgewekt binnen kwam.
John vroeg meteen:“En waar heb jij 2 dagen lang uitgehangen?”
“Wie? Ik?”, vroeg Buck verbaasd.
“Nee, de Kerstman. Natuurlijk jij”, antwoordde John.
Buck zei als smoes:“Hier, daar en overal.”
Maar natuurlijk werd hij niet geloofd door de anderen.
De volgende morgen vond Victoria de doos van de mooie kerstballen bij haar bord staan. Eerst was ze verbaasd maar even later vond ze er een briefje bij waarop geschreven stond:
Mrs Cannon-Montoya,
Heel hartelijk bedankt voor het lenen van uw mooie kerstballen. U vindt ze ergens terug op deze ranch.
Afzender:
De Kerstman
Victoria keek overal in huis maar bedacht toen dat de kerstballen ook wel eens buiten konden zijn. Ze ging naar buiten en zag meteen haar mooie kerstballen in de grote cactus. Ze was helemaal sprakeloos.
Vooral toen de anderen erbij waren gekomen en Buck zei:“Fijne Kerstdagen Victoria.”
Ze keek haar zwager aan en vroeg:“Buck, heb jij dit speciaal voor mij gedaan?”
“Ja, speciaal voor mijn liefste schoonzus”, bekende Buck.
“Buck, ze is je enige schoonzus”, zei Manolito.
“Daarom deed ik het ook”, reageerde Buck lachend.
Victoria bedankte haar zwager door hem een knuffel te geven en te zeggen:“Je kon me echt geen mooier kerstcadeau geven. Bedankt Buck.”
“Buck, dat is een echt mooi kerstcadeau”, zei John.
Ook Blue vond het een origineel cadeau. Ze wisten dat alleen Buck Cannon een cactus met kerstballen zou versieren en dat ook echt zou doen.