Op een mooie dag was Little Joe Cartwright in Virginia City. Plotseling viel zijn oog op een aanplakbiljet. Hij liep er heen en las wat er op stond:
De jonge Cartwright had er wel zin in maar voor hem was er 1 probleem: hij had geen meisje. Maar daar kon wel voor gezorgd worden. Joe ging snel naar huis. In zijn blitse auto zou hij heus wel een meisje kunnen krijgen.
Op het erf van de Ponderosa Ranch waren de oudere broers van Joe, Adam en Hoss, bezig met hun wagens. De voertuigen moesten nodig gewassen worden en dat gebeurde dus ook.
“Zeg Adam, het is jammer dat Mitchy nog erg klein is”, zei Hoss opeens.
Adam keek hem verbaasd aan en vroeg:“Hoezo?”
“Dan had hij onze auto’s kunnen wassen. Tegen betaling natuurlijk”, was het antwoord.
“Tegen betaling! Ik ben bang dat mijn zoon straks als hij wat groter is niet voor niets onze karweitjes zal doen. En anders zal zijn moeder er wel wat van zeggen”, reageerde Adam.
Daar was Hoss ook bang voor. Hij keek naar de veranda en zag daar zijn schoonzus Mary met hun zoon Mitch verschijnen.
“Daar is de schoonheidsinspectie”, fluisterde hij tegen zijn broer.
Adam keek op en zag zijn vrouw en zoon komen.
“Kijk Mitch, je vader en oom zijn hard aan het werk”, zei Mary tegen de vijf maanden oude baby.
“Leuk hoor. Een beetje onze zoon laten zien wat hard werken is”, reageerde Adam.
Ook Hoss vond het geen leuke opmerking. Maar het werd nog erger toen even later Joe het erf kwam oprijden. Hij parkeerde zijn auto naast die van zijn broers en stapte lachend uit.
“Als jullie toch bezig zijn , was dan ook meteen mijn auto. Dan is hij tenminste schoon voor de dansavond op 14 juni”, zei Joe.
“Welke dansavond?”, vroegen Adam en Hoss tegelijk.
“Er wordt een dansavond gehouden op 14 juni. Er is maar 1 voorwaarde en dat is dat je een meisje mee moet nemen en dan mag je gratis naar binnen”, vertelde Joe.
Adam keek zijn vrouw aan en zij knikte.
“Ik weet zeker dat pa op deze jongen zal willen passen”, zei Mary.
“Hoss, jij gaat zeker met Betsy?”, vroeg Joe.
“Zeker weten. Ik ga haar meteen bellen”, antwoordde zijn broer.
Hij liet alles in de steek en ging zijn vriendin Betsy Kent bellen.
“En jij Joe? Met wie ga jij?”, vroeg Adam glimlachend.
“Wel, als Joe niemand heeft en dat is zo, dan kan hij op Mitch passen zodat pa met weduwe Hawkins kan gaan”, stelde Mary voor.
Adam vond dat wel een leuk idee maar zijn jongste broer uiteraard niet.
“Ik ga zelf wel achter een meisje aan. Desnoods op internet”, zei Joe een beetje verontwaardigd.
“Kijk maar eens op http//www.helpikzoekeendate.com”, adviseerde Adam.
Joe rende naar binnen om zijn zoektocht te beginnen. Mitch genoot van alle aandacht maar de zon maakte hem slaperig.
“Ga jij lekker door met je autootje wassen, dan breng ik onze zoon naar bed”, zei Mary.
Op zijn computer zocht Joe naar een paar datingsites en eindelijk had hij een goede gevonden. Plotseling zag hij dé advertentie staan waar hij naar zocht:
“Direct mailen en hopelijk is het mijn droomafspraak”, zei Joe tegen zichzelf.
Hij mailde zijn gegevens naar de dame in kwestie en hij kreeg direct antwoord.
In de mail stond:“Ik ben een jongedame en heet Clara. Ik zal op je wachten bij mijn huis en draag een sneeuwwitte jurk.”
Joe was meteen al stapeldol op Clara en kon niet wachten totdat de dansavond aangebroken was. Maar dat konden zijn broers ook niet. Ben was bereid op zijn kleinzoon te passen zodat hij in elk geval weduwe Hawkins kon ontwijken.
Het werd eindelijk 14 juni. Adam en Mary zorgden ervoor dat hun zoon goed verzorgd achtergelaten werd en Hoss had Betsy opgehaald. Joe was de enige die vroeg weggegaan was om zijn Clara op te halen bij haar huis.
“Ik ben benieuwd waarmee Joe naar dat feest gaat”, zei Adam.
“We zullen haar gauw genoeg zien”, zei zijn broer.
“Let wel op hem gedurende het feest. Je weet nooit wat zo’n internet date inhoudt”, waarschuwde Ben.
“Dat doen we pa”, zei Adam.
“En wij houden hen in de gaten”, reageerde Mary.
Ze gingen met zijn vieren weg.
Joe was erg benieuwd naar zijn date. Bij het adres dat Clara had gegeven stond hij al een poosje te wachten toen Clara eindelijk verscheen.
“Joe Cartwright? Ik ben Clara Whitman”, zei ze charmant.
“Zullen we dan maar gaan?”, vroeg Joe glimlachend.
Hij bood een arm aan en Clara accepteerde het meteen. Samen gingen ze naar de danszaal waar de anderen ook al waren.
Eenmaal binnen vroeg iedereen zich af wie Joe bij zich had. Spoedig had Clara kennis gemaakt met de andere Cartwrights. Clara had een erg lage dunk van de broers van haar verovering en liet dat ook duidelijk merken.
“Zeg Joe, waarom hangen die broers van jou zo om ons heen? Hebben ze niet genoeg aan hun eigen afspraakjes?”, vroeg Clara kattig.
“Jawel, maar ze zijn erg beschermend”, antwoordde Joe.
Mary en Betsy hoorden die vraag van Clara, ze keken elkaar aan en dachten hetzelfde. De dames namen het recht in eigen hand en gooiden ‘per ongeluk’ hun glazen met rode wijn over de witte jurk van Clara heen.
“Sorry, het was een ongelukje”, zei Betsy.
Clara kookte meteen van woede met als gevolg dat haar ware aard naar boven kwam. Ze begon hysterisch te gillen en haar pruik viel af waardoor meteen duidelijk werd dat ze geen zij was maar een hij. Even later rende hij de zaal uit, gevolgd door Joe.
Buiten vroeg Joe:“Waarom heb jij mij bedrogen?”
“Om jullie Cartwrights op jullie nummer te zetten”, antwoordde Clara nijdig.
Ze/hij rende meteen weg zodat Joe alleen naar binnen ging. Eén blik van zijn broers en ze wisten genoeg. De rest van de avond vermaakte Joe zich wel maar hij had duidelijk zijn lesje geleerd.
Thuisgekomen bleek dat Ben nog op was en natuurlijk was hij erg benieuwd naar hun avondje uit.
“Pa, u heeft écht niets gemist want de dame van Joe had niet veel oog voor hem”, zei Adam.
Joe knikte. Ben zuchtte en keek zijn jongste zoon aan.
“Op die manier kom je natuurlijk nóóit aan een vrouw”, zei de rancher.
“Ik zal de ware heus wel een keer tegenkomen”, reageerde Joe.
Ben wist dat ook wel.
GROOT FEEST OP 14 JUNI IN DANSZAAL DE LACHENDE KOE. ALLEEN MET PARTNER GRATIS ENTREE.
Gezocht: een galante heer om mee uit te gaan naar een dansavond.