In navolging van de kinderen hadden de volwassenen in Virginia City ook een honkbalploeg opgericht. Bankier George Parkinson was hiervan de coach terwijl Rancher Ben Cartwright en zijn zoons Adam, Hoss en Little Joe de kinderen leerde honkballen. De Cartwright broers speelden tevens in het team voor de volwassenen.
Na het aankondigen van alle spelers begon de wedstrijd. Adam was als eerste aan slag. Hij keek even naar Mitch die op de heuvel stond en gaf hem glimlachend een knipoog.
Sheriff Roy Coffee was de hoofdscheidsrechter en zei:“Play Ball!”
Zo listig als Mitch was gooide hij 3 slag naar zijn beste vriendje Matthew Walker.
De commentator zei:“Adam Cartwright is de eerste nul. De volgende in het slagperk is pitcher Joe Cartwright.”
Maar net als zijn broer kreeg ook Little Joe 3 slag kaal geserveerd door Mitch. En ook slagman nummer 3 kreeg 3 slag.
Mitch was als eerste aan slag.
Toen de jonge Cartwright in het slagperk stond vroeg Adam bezorgd:“Gaat het kid?”
“Tot nu toe nog wel. Zodra ik moe word stop ik”, antwoordde Mitch.
Hij keek naar de eerste bal die Little Joe gooide. Meteen kwam Mitch in actie en sloeg de bal buiten het stadion. De jongen gooide zijn knuppel neer en liep langs alle honken. Mitch kreeg een staande ovatie van alle toeschouwers, scheidsrechters en alle spelers behalve George en Barry Parkinson. Met lachende ogen en een glimlach rond zijn mond kwam hij bij de thuisplaat. Hierdoor wisten de Cartwrights dat Mitch weer helemaal in zijn element was. De volgende aan slag was Derek Jones.
“Na de schitterende homerun van Mitch Cartwright is nu rechtsvelder Derek Jones met rugnummer 24 aan slag”, werd er omgeroepen.
Little Joe gooide een drietal wijdballen maar Derek miste ze allemaal.
“Derek Jones is de eerste nul. Nu aan slag is catcher Matthew Walker”, hoorde men zeggen.
Adam en Little Joe dachten ook hem 3 slag te kunnen geven maar Matthew sloeg een 3 honkslag zodat er bijna weer een punt gescoord werd door de Cowboys. Na Matthew trad Jim Walters aan in het slagperk. Hij dacht ook een homerun te kunnen scoren maar in plaats daarvan kreeg hij 3 slag. Na Jim was Nick Banks aan de beurt. Hij wilde de bal ook ver weg slaan maar Little Joe gooide hem naar de eerste honkman Lee Johnson. Matthew rende vlug naar de thuisplaat maar Lee Johnson gooide de bal naar Adam om zo Matthew uit kunnen te tikken. Op het moment dat de jonge Walker binnenkwam liet Adam expres de bal vallen.
De hele wedstrijd was Mitch in topvorm totdat hij in de zevende inning tegenover George Parkinson kwam te staan. George was de vervangende pitcher van de Indians én vader van Barry Parkinson, de aartsvijand van Mitch. George gooide een té harde bal die de jonge Cartwright tegen zijn rechterarm raakte.
Mitch gooide zijn knuppel neer en riep:“Time-out.”
Adam stond op en bekeek met Ben de geraakte arm van Mitch. Op de plek waar de bal was terechtgekomen was het al helemaal bont en blauw geworden.
“Kun jij je arm bewegen?”, vroeg Ben.
Mitch probeerde het maar het lukte niet.
“Ik ga naar het eerste honk”, zei de jongen.
Terwijl Mitch naar het eerste honk liep ging Ben naar de dug-out en Adam naar George.
“Waar was dat nou goed voor? Ik seinde een slider en jij gooit een fastball. Je gooit maar naar een andere catcher want ik stop ermee”, zei Adam fel.
“Cartwright, jouw zoon treitert Barry altijd. Nu heb ik wraak genomen”, brieste George.
Adam verliet de heuvel en liep naar de dug-out. Er kwam een nieuwe catcher in de plaats van Adam. Matthew was aan slag en hij sloeg de bal vol in het midden van de linksvelder en midvelder. Mitch nam een sprint en scoorde zo het derde punt van de wedstrijd.
Mitch zei in de dug-out:“Het gaat niet meer.”
“Ga maar douchen. Ik zal wel even naar de andere dug-out bellen en het tegen je vader zeggen”, zei Ben.
Zo gezegd, zo gedaan.
Na de waspartij gingen Adam en Mitch langs bij dokter Paul Martin om de geblesseerde arm van Mitch na te laten kijken.
“Het is gelukkig niet gebroken maar wel zwaar gekneusd. Ik zal het in rekverband doen en je moet je arm voor zes weken in een mitella dragen”, zei de geneesheer.
Hij verbond de arm met rekverband en Mitch kreeg een mitella.
Terug in de dug-out vertelde Mitch wat hij mankeerde.
“Mitch, zolang jij geblesseerd bent houd jij onze wedstrijden bij. Aangezien je rechterarm toch gekneusd is kan je toch schrijven”, zei Ben.
Mitch vond het best.
Door het incident met Adam en Mitch werd George direct van de heuvel gehaald en ontslagen als startende pitcher. Hoewel het een opwindende wedstrijd was werden er maar drie punten genoteerd voor de Cowboys en nul voor de Indians.