Ben Cartwright, eigenaar van de Ponderosa ranch, had de jonge Luke Wilson in goed vertrouwen aangenomen. Luke was 18 en alleen. Tenminste dat zei hij. Maar wat niemand wist was dat Luke een groot geheim met zich meedroeg.
De Cartwright tweeling (Mitch en Pam) zag hun opa met de nieuwe knecht en vermoedde het ergste. De 2 hadden het niet zo op nieuwe knechten. En vooral niet eentje van hun leeftijd. Ze waren 15 en hielpen gewoon mee op de ranch.
“Is dat soms een nieuwe?”, vroeg Pam.
“Ik vrees van wel”, antwoordde haar broer.
“Hij is niet veel ouder dan wij”, zei Pam.
Ben en Luke kwamen naar hen toe.
“Mitch en Pam, mag ik jullie voorstellen aan onze nieuwe knecht Luke Wilson? Luke, dit zijn mijn 2 oudste kleinkinderen Mitch en Pam”, zei de rancher.
Luke gaf Pam een gewone handdruk maar Mitch kreeg een stevige handdruk.
“Hallo Luke”, zei Mitch namens zijn zus.
“Mitch, wijs jij Luke waar hij slaapt en de weg hier”, zei Ben.
“Goed. Ga je mee?”, vroeg de jonge Cartwright.
Hij liet Luke los en ging hem voor naar het slaaphuis en de rest van het erf.
“Hoe oud ben jij?”, vroeg Luke.
“Vijftien. En jij?”, wilde Mitch weten.
“Achttien. Woon jij hier al je hele leven?”, vroeg Luke.
Mitch knikte. De interesse van de nieuwe knecht voor hem beviel Mitch niet.
“Mijn beste vriend is Cody”, zei Mitch.
Hij verzweeg echter dat Cody een hond was.
Ben en Pam keken de jongens na.
“Opa, waar komt hij vandaan?”, vroeg Pam.
“Ik kwam hem in Virginia City tegen. Hij hoorde me praten over werk tegen de sheriff en hij bood zich vrijwillig aan. Dus dat weiger ik niet”, antwoordde Ben.
“Hij schijnt Mitch nogal te mogen”, zei Pam ongerust.
“Dat is het probleem met je broer. Al sinds zijn geboorte is hij een echte hartenbreker”, zei de rancher.
Pam zei:“Dat zei mama ook altijd tegen mij. We hebben dat van haar en een klein beetje van papa.”
Dat kon Ben niet ontkennen. Ze gingen naar de kudde.
In het slaaphuis nam Luke een bed ver weg van de anderen. Hij kon Mitch maar niet uit zijn gedachten krijgen. De jonge Cartwright was erg aantrekkelijk en precies zijn type.
Ondertussen zat Mitch met een groot probleem in zijn maag.
“Mitch, wat is er?”, vroeg zijn tante Betsy.
Ze kwam net van boven en zag de jongen op de bank zitten.
“Die nieuwe knecht Luke Wilson. Ik ben bang dat hij op mij valt. Hoe hij naar me kijkt is precies zoals Amy naar mij kijkt als we samen zijn”, antwoordde Mitch aarzelend.
Betsy ging naast hem zitten en zei:“Misschien is het beter als jij nu naar de kudde gaat en Luke vermijdt. Ik heb hem nog niet ontmoet maar van wat jij me vertelt hoeft je tweelingzus zich geen zorgen te maken.”
“Pam gaat al met Matthew en ze kan ook schieten. Opa heeft het haar geleerd en papa mij”, zei Mitch.
Hij vertelde hoe dat was gebeurd en Betsy vond het wel een leuk verhaal. Vooral dat wat haar man Hoss en zwager Joe was overkomen die dag.
“Ik ga naar de kudde papa en oom Joe helpen want anders is het brandmerken niet gereed voor de winter”, zei Mitch uiteindelijk.
Hij stond op en ging naar buiten. Op de veranda lagen de herdershond Cody en de witte kat Lucky gebroederlijk bij elkaar. Mitch knielde bij hen neer en aaide ze allebei.
“Jullie blijven hier. Ik ben vanavond weer terug en Pam ook”, zei hij tegen het stel.
Ze kregen nog een aai waarna Mitch vertrok.
Adam en Joe waren bij de kudde bezig toen Mitch zich bij hen voegde.
“Kunnen jullie tweeën het zonder mij of moet ik voordoen hoe het moet?”, vroeg Mitch sarcastisch vanaf zijn paard Caramel.
De broers keken elkaar stomverbaasd aan. Ze waren zichtbaar niet blij met deze vraag.
Adam zei zuchtend:“Ik wilde jou en Pam nog zakgeldverhoging geven maar dat kunnen jullie hierbij dus voorgoed vergeten.”
“Je geeft ze gewoon geen zakgeld meer vanwege deze vraag”, reageerde zijn broer.
“Dan krijgen ze het wel van pa. Die 2 kunnen helaas niets kwaad doen bij hem”, antwoordde Adam.
Mitch steeg af en hielp mee.
“Waarom ben je eigenlijk hier?”, vroeg Joe na een poosje.
“Er is een nieuwe knecht die mij nogal leuk vindt. Ik zei dat tegen tante Betsy en ze adviseerde me hierheen te gaan en hem te vermijden. Dus nu kan ik jullie fijn lastigvallen”, antwoordde zijn neefje.
“Als die knecht jou en/of je zusjes lastig valt zeg het dan meteen. En dat geldt ook voor je nichtjes. Jullie gaan voor op de knechten”, zei Adam serieus.
Dat wist Mitch ook wel. Hij bleef de rest van de dag bij de kudde en concentreerde zich op zijn werk.
Nadat hij zijn spullen had ingeruimd ging Luke op zoek naar zijn verovering. Hij zocht overal maar had geen succes.
Hij zag Lisa en vroeg aan haar:“Weet jij waar Mitch is?”
“Nee, moet dat dan?”, was haar wedervraag.
“Ik vroeg je wat en wilde geen vraag”, snauwde Luke.
Hij duwde de jonge Cartwright omver zodat Lisa viel. Ze liet echter niets merken maar ging wel naar binnen via de keuken. Haar moeder Sally was daar met de Chinese kok Hop Sing bezig met het avondeten.
“Mam, die nieuwe cowboy duwde me opzij omdat ik hem met een vraag beantwoordde. Hij vroeg naar Mitch”, zei Lisa.
“Je mankeer toch niets?”, vroeg Sally ongerust.
“Nee, maar ik geloof niet dat hij meisjes leuk vindt. Maar die broer van mij wel”, antwoordde Lisa.
“Iedereen vindt hem leuk vooral tot afgrijzen van je vader en ooms”, zei Sally.
“Dat vinden ze ook van Pam, Rose, Inger, Petra en mij”, reageerde haar dochter.
Ze kreeg nog een paar koekjes van Hop Sing en ging weer naar buiten waar haar zusje Rose en nichtje Inger waren. De koekjes werden gedeeld met Cody en Lucky.
Luke had de zoektocht opgegeven en ging de stallen schoonmaken. Hij zou Mitch die avond wel zien en spreken. Maar dat gebeurde niet tot ergernis van de nieuwe knecht.
Natuurlijk viel het spoedig iedereen op dat Luke erg veel interesse had voor Mitch. De jongen zelf liet zich nauwelijks nog zien maar kon dat natuurlijk niet volhouden. Adam besloot in te grijpen en nam zijn zoon mee naar de stad voor een nieuwe voorraad.
“Mitch, waarom kom je nauwelijks nog thuis? Je weet dat we je hulp heel goed kunnen gebruiken op de ranch”, zei Adam onderweg.
De jongen zweeg even en bekende toen:“De reden ervan is die nieuwe knecht Luke Wilson. Hij schijnt mij nogal leuk te vinden. Maar hij werkt me op de zenuwen.”
Adam zuchtte en antwoordde:“Het is iedereen ook al opgevallen dat hij steeds naar jou vraagt. Hij heeft niet eens interesse voor Pam.”
“Zij ook niet voor hem want ze gaat al met Matthew. Ik vertrouw die Luke gewoon niet”, zei Mitch.
“Je doet gewoon je werk en als hij te ver gaat laat het ons dan weten. Opa kan hem ontslaan mocht dat nodig zijn. Je weet dat je alles met ons kan bespreken. Ook al lijkt dat soms niet zo te zijn”, antwoordde Adam.
Mitch knikte. Hij voelde zich ineens wat beter.
Luke hield veel van vissen en had gehoord dat Mitch dat ook graag deed.
Op een morgen vroeg hij:“Mr Cartwright, zou ik vanmiddag vrij mogen hebben?”
“Natuurlijk”, zei Ben.
“Bedankt. Ik haal het morgen wel in”, beloofde Luke.
Hij verliet tevreden het ranchhuis omdat het 1e deel van zijn plan gelukt was. Nu moest hij het 2e deel regelen. Al snel had hij zijn slachtoffer gevonden.
“Mitch, ga je mee vissen?”, vroeg Luke.
De jonge Cartwright bedacht zich geen moment en pakte zijn hengel mee.
“Ik weet een plek waar je erg veel vis kan vangen”, zei Mitch.
Ze reden naar een plek waar Mitch altijd met Ben ging vissen op woensdagmiddag.
“Hier ga ik elke woensdagmiddag vissen met opa. Tenminste als het mooi weer is”, vertelde Mitch.
Ze stegen af en gingen aan de waterkant zitten. De hengels werden klaar gemaakt en uitgegooid.
Wat later hield Luke zich niet meer in. Hij legde zijn hengel neer en ging vlak naast Mitch zitten. Toen sloeg de knecht toe. Hij werd erg handtastelijk en kuste Mitch op zijn mond wat tot verzet van de jonge Cartwright leidde.
“Weet je wel wat je doet? Ik ben geen meisje”, zei Mitch verontwaardigd.
“Ik weet heus wel wat ik doe. En ook dat jij geen meisje bent”, reageerde Luke.
Mitch pakte zijn visspullen bijeen en stond op.
“Je laat je beste vriend toch niet alleen?”, vroeg Luke.
“Zoals ik je al eerder heb gezegd is Cody mijn beste vriend. Niet jij. En blijf uit de buurt van mijn zusjes en nichtjes!”, zei Mitch fel.
“Jij bent net zoals ik. Cody is jouw beste vriend en jij de mijne. Ik ben gewoon verliefd op jou”, zei Luke.
Mitch begreep ineens alles.
“Val jij op jongens en niet op meisjes?”, vroeg hij verbaasd.
Luke knikte en vroeg:“Zou je het aan niemand willen vertellen?”
“Ik beloof niets maar ik vind wel dat je het aan opa moet vertellen. Hij zal echt wel naar je luisteren”, antwoordde Mitch.
Nu werd Luke kwaad en pakte de jonge Cartwright vast.
“Jij houdt je bek over wat je zojuist ontdekt hebt. Anders weet ik je te vinden om je het graf in te trappen”, zei Luke.
Mitch knikte bedeesd en pakte zijn paard Caramel. In sneltreinvaart reed hij naar huis terug met een tussenstop bij de graven van zijn moeder en oma.
“Mama en oma, ik wou dat jullie er nog waren. Ook al zijn we gelukkig met Sally en papa”, zei hij zachtjes.
Tijdens het avondeten was Mitch als enige van de kleinkinderen erg stil. Ben merkte dat maar zei er niets van of over.
Toen de kleine kinderen naar bed gebracht werden had de rancher tijd voor de tweeling. Ben zat in de rode stoel en de tweeling bij de open haard.
“Opa, kunt u die nieuwe knecht niet ontslaan?”, vroeg Mitch plotseling.
Ben keek op van deze vraag.
“Heb je een goede reden voor dit verzoek?”, vroeg hij.
Aarzelend begon Mitch te vertellen:“Vanmiddag gingen Luke en ik samen vissen. Opeens werd hij handtastelijk en begon hij me te kussen zoals papa dat bij mam doet. Ik vroeg even door en toen bekende hij dat hij verliefd op mij is. Met andere woorden: hij valt niet op meisjes maar op jongens.”
Het was even doodstil in de woonkamer. Ben en zijn jongste zoon Joe wisten niet waar ze moesten kijken. Pam legde een arm om haar broer heen voor steun. Cody en de kat Lucky kwamen bij hen liggen.
“Hij zal me vermoorden als ik het aan iemand zou vertellen van zijn ding”, zei Mitch.
“Dat zal niet gebeuren. Jij bent mijn enige kleinzoon en ik wil je nog lang niet kwijt en de anderen ook niet. Ook al denken je ooms daar vaak heel anders over. Ik zal morgen met Luke er over praten en jij, Pam, je vader en oom Joe gaan naar de kudde”, antwoordde Ben.
Mitch en Pam stemden toe.
Toen Adam en zijn vrouw Sally, Hoss en zijn vrouw Betsy naar beneden kwamen merkten ze meteen dat er heel wat aan de hand was. Ben vertelde wat er die middag tussen Mitch en Luke gebeurd was.
Adam wilde Luke direct vermoorden maar zijn zoon zei:“Papa, hij is het niet waard.”
De volgende morgen liet Ben Luke bij zich komen. De jonge knecht vermoedde al dat Mitch alles had verteld maar liet het op het eerste gezicht niet merken.
“Mr Cartwright, bent u niet tevreden over mijn werk?”, vroeg Luke.
“Dat ben ik wel maar gisteravond vertelde mijn kleinzoon wat jij gistermiddag bij hem had gedaan. En ook dat jij hem bedreigde. Dit is voor mij reden om je te ontslaan”, antwoordde de rancher.
“Maar ik ben gek op Mitch”, zei Luke.
“Dat kan ik begrijpen maar hij is dat niet op jou”, zei Ben.
“Ik begrijp het. Geef me maar gewoon mijn loon. Dan vertrek ik”, antwoordde Luke.
Ben betaalde hem en zag de jonge cowboy vertrekken.
“Dat ging makkelijk”, zei Hoss die hem met Ben nakeek.
“Inderdaad maar ik ben bang dat hij nu achter je neefje aangaat”, zei de rancher ongerust.
Luke ging weg maar niet voordat hij met Mitch afgerekend had.
“Dat kleintje kon zijn grote mond dus niet houden”, gromde de cowboy.
Bij de kudde zag hij de tweeling aan het werk. Hij reed naar ze toe.
“Cartwright, je weet wat ik tegen je zei over gisteren. Je opa heeft me zojuist ontslagen. Nu ga jij eraan!”, zei Luke kwaad.
Hij steeg af en liep naar Mitch. De jongens begonnen te vechten waarbij Luke Mitch bijna bewusteloos sloeg.
Pam trok haar revolver en zei fel:“Laat mijn broer los!”
“Goh, het grietje heeft een speelgoedpistooltje”, lachte Luke.
Hij wilde schieten maar Pam was sneller. Adam en Joe kwamen erbij en zagen wat er gebeurd was.
“Hij viel niet op meisjes maar stierf wel door een meisje”, merkte Mitch op.
“En wat voor een”, zei Joe bewonderend.
Adam liet merken dat hij trots was op zijn oudste dochter maar wist ook dat ze het uit zelfverdediging had gedaan. Hij knielde bij zijn zoon neer en onderzocht hem.
“Papa, ik heb alleen maar wat hoofdpijn”, zei Mitch.
“Joe, jij en Pam brengen Luke naar Virginia City en vertellen de sheriff wat er gebeurd is en ik breng deze jongen naar huis”, zei Adam.
Zo gezegd, zo gedaan.
Ben en Hoss keken wel vreemd op toen ze Adam en Mitch zagen komen. Vlug vertelde Adam wat er gebeurd was. Sally en Betsy waren ook naar buiten gekomen en zagen hoe Mitch er uit zag.
“Jij gaat onmiddellijk naar je bed want het lijkt erop dat je een hersenschudding hebt”, zei Sally.
Adam en Hoss begonnen te glimlachen maar een boze blik van hun vrouwen zorgde ervoor dat ze snel weer serieus werden.
De Chinese kok Hop Sing zorgde voor een natte doek die hij op het voorhoofd van de jongen legde waarna Mitch in slaap viel.
In Virginia City vertelden Joe en Pam alles wat er gebeurd was. Sheriff Roy Coffee schreef alles op maar vond het wel een vreemd verhaal. Toch geloofde hij de Cartwrights. Opgelucht gingen Joe en Pam terug naar de ranch waar Ben intussen alles al wist.
Adam en Sally zaten bij hun zoon die in bed lag met erge hoofdpijn.
“Het is dat die Luke al dood is want anders had ik hem vermoord”, zei Adam naar zijn oudste kind kijkend.
“Nu is onze voornaamste zorg dat Mitch er weer bovenop komt. Luke is dood en zal niet meer terugkomen. Hij viel Lisa ook al lastig op zijn eerste dag”, antwoordde Sally.
“Dan is het maar echt goed dat hij dood is”, zei Adam.
“Lisa zei dat ze niets mankeerde maar het was zelfs haar opgevallen dat Luke meer oog had voor Mitch dan voor meisjes”, zei Sally.
De volgende morgen vroeg Adam aan zijn zoon:“Hoe is het ermee?”
“Ik heb nog steeds barstende koppijn”, antwoordde Mitch klagend.
“Dan laat ik de dokter komen. Het kan zijn dat je een hersenschudding hebt”, zei Adam bezorgd.
Hij ging naar beneden om iemand weg te sturen. Dat was uiteraard Joe.
“Papa, zal Mitch wel weer beter worden?”, vroeg Lisa ongerust.
“Hij wordt echt wel beter maar nu moet hij vooral met rust gelaten worden”, antwoordde haar vader.
Wat later kwam Doc Paul Martin langs. Adam bracht hem bij Mitch. Paul onderzocht de jongen en kwam tot de conclusie die Adam al eerder getrokken had.
“Adam, je zoon heeft een hersenschudding. Hij moet om de 2 uur wakker gemaakt worden. Ook moet zijn kamer donker gemaakt worden”, zei Paul.
Dat gebeurde en door de donkerte en rust herstelde Mitch langzaam maar zeker. Vooral toen Amy Johnson op bezoek kwam. Ze kenden elkaar al jaren en pas de laatste paar jaar durfde Mitch zijn gevoelens voor het meisje te tonen. Gelukkig voor hem was het wederzijds en de ouders van Amy, Kevin en Martha Johnson, woonden op een stuk land van de Ponderosa wat ze pachten.
“Mitch, wat is er gebeurd?”, vroeg Amy ongerust.
In het kort vertelde Mitch wat er allemaal gebeurd was. Amy ging op bed zitten en pakte ondertussen zijn hand.
“Mitch, ik ben blij dat hij dood is en niet jij”, zei Amy toen ze alles had gehoord.
Haar vriend ging zitten en keek haar vragend aan:“Meen je dat echt?”
“Ja, dat meen ik echt. Ik hou erg veel van jou en hoop dat jij dat ook van mij doet”, zei het meisje.
Mitch nam haar in zijn armen en kuste haar hartstochtelijk.
“Zegt dat genoeg?”, vroeg de jonge Cartwright.
Amy knikte glimlachend.
Amy bleef Mitch opzoeken en hun liefde voor elkaar werd alleen maar groter. Door haar herstelde de jonge Cartwright vlug van zijn hersenschudding. Maar ook Pam vond het fijn dat Amy op de ranch was. Ze waren hartsvriendinnen en brachten samen ook veel tijd door. Door het incident met Luke bracht Pam meer tijd door met Matthew waardoor ook hun liefde groeide.
Nu Luke Wilson niet meer aanwezig was op de Ponderosa merkte Ben dat vooral Mitch en Lisa weer zichzelf werden en zich normaal gedroegen. Hierdoor wist de rancher dat hij voorlopig geen jonge knechten meer aan zou nemen.