Het was een week na de jaarwisseling van 1875 toen rancher Ben Cartwright zijn drie oudste kleinkinderen bij zich riep. De drie (Mitch, Pam en Lisa) speelden in de sneeuw buiten op het erf van hun ranch de Ponderosa. Ben ging op de veranda staan en keek naar de kinderen.
“Mitchell Jonathan, Pamela Iris en Elizabeth Cartwright. Onmiddellijk bij mij komen!”, zei de eigenaar van de Ponderosa semistreng.
De drie keken elkaar verbaasd en ongerust aan.
“Opa reageert alleen zo als een van ons iets ergs gedaan heeft. En dat hebben wij helemaal niet”, zei Mitch.
“Laten we dan maar meteen gaan”, zei Pam, het tweelingzusje van Mitch.
De tweeling pakte hun zusje bij de hand en liepen naar de veranda waar hun opa wachtte.
“Wat hebben we nu weer misdaan?”, vroeg Mitch.
“Niets. Ik heb jullie even nodig”, antwoordde Ben.
Ze gingen naar binnen waar de kinderen op de bank gingen zitten maar Ben bleef staan.
“Voor kerst hebben jullie de kerstboom opgetuigd. En nu mogen jullie hem aftuigen. Je vader en ooms hebben de dozen naar beneden gebracht. Het leek me wel een karwei voor jullie om dit te doen”, legde Ben uit.
“Vooral omdat wij natuurlijk niets breken”, merkte Mitch op.
De rancher keek hem even aan maar zei verder niets. De kinderen deden hun jassen uit en gingen aan de slag.
“Ik weet een nog snellere manier om de boom af te tuigen”, zei Mitch na een poosje.
“En dat is?”, vroeg Lisa.
“We zetten Lucky in de boom en houden hem een stukje kip voor. Dan zijn de versieringen zó uit de boom”, zei haar broer.
Ze lachten alle drie.
“Ik zou dat maar niet doen want dan krijgen jullie voor de hele maand geen zakgeld van jullie ouders”, hoorden ze toen een stem zeggen.
De drie keken op en wisten meteen dat het hun opa was die de woorden had gesproken. Ze lieten dat idee maar meteen varen en gingen verder handmatig de kerstboom kaalplukken.
“Opa, waarom moeten we de kerstboom eigenlijk aftuigen?”, vroeg Lisa opeens.
“Dat is de gewoonte. Na de jaarwisseling tuigen we de kerstboom af om hem ergens te planten”, zei Ben.
“Mogen wij hem ergens op het erf planten zodat het onze boom wordt? Met Pasen kunnen we er dan een Paasboom van maken”, zei Mitch hoopvol.
“Met oom Hoss als Paashaas op de plek van de kerstengel”, reageerde zijn tweelingzus.
“Dat is een goed idee en dat doen we dan ook. Dat herplanten van de boom dan”, zei Ben.
Hij besloot er meteen een educatief tijdverdrijf van te maken.
Toen de boom helemaal leeg was deden de kinderen alle versieringen in de dozen.
“Opa, de boom is leeg. Wat doen we nu?”, vroeg Pam.
“Wel, we graven een gat in de grond op het erf en planten daar de boom in. Ga maar kijken of Candy en/of Griff er zijn”, zei de rancher.
De drie gingen naar buiten maar vonden de knechten niet. Wel kwamen hun vader Adam en oom Hoss Cartwright aanrijden. De kinderen keken elkaar aan en ze waren het met elkaar eens.
“We moeten jullie hebben. Jullie moeten een gat in de grond graven voor onze boom”, zei Mitch.
De broers stegen af en gingen naar binnen.
“Pa, wat is dat over dat wij een gat moeten graven voor een boom?”, vroeg Hoss.
“Wel, de kinderen hebben de kerstboom afgetuigd en ze willen hem herplanten op het erf. Dan hebben ze een eigen plekje op de ranch. Maar ik denk dat het beter kan achter het huis. In verband met hun veiligheid”, legde Ben uit.
“Wel, in dat geval doen we het graag”, antwoordde Adam.
Ze gingen naar buiten en groeven een groot gat achter het ranchhuis. Daarna droegen de mannen de boom naar buiten en werd de boom geplant.
“Kids, dit plekje is nu van jullie. Dat betekent dus dat jullie het zelf moeten onderhouden. Dus water geven en er omheen bijhouden. Hierdoor wordt de kerstboom opnieuw gebruikt en kan hij doorleven”, zei Ben.
De kinderen waren erg onder de indruk.
“Dat beloven we en met Pasen hangen we er paaseieren in”, zei Mitch.
“En oom Hoss als Paashaas”, antwoordde Pam.
Ben en Adam vonden het antwoord wel leuk maar Hoss niet. Toch vond ook hij het een goed idee.