De Chinese kok Hop Sing werkte al sinds jaar en dag voor de familie Cartwright. Ze woonden en werkten op hun ranch de Ponderosa.
Op een morgen ging Hop Sing met een idee naar zijn werkgever Ben Cartwright (die de eigenaar van de ranch was).
“Mr Cartwright, ik heb een idee voor uw zoons. En ook voor u natuurlijk”, zei de kok geheimzinnig glimlachend.
De rancher keek hem aan en vroeg:“Wat is je idee?”
“Cartwrights leren eten met stokjes. Met Hop Sing als leraar”, antwoordde Hop Sing.
Ben wist niet wat hij hoorde en was even sprakeloos.
Toen vroeg hij:“Meen je dat echt?”
“Hop Sing geen grap maken”, antwoordde Hop Sing.
“Goed. Je mag het de jongens leren. Maar eerst moet je het mij leren. Afgesproken?”, stelde Ben voor.
“Afgesproken Mr Cartwright”, zei de kok.
Hij ging tevreden terug naar zijn domein, de keuken. Ben zat al te genieten over hoe zijn zoons (Adam, Hoss en Little Joe) zouden reageren bij de eetles van hun kok.
Tijdens de lunch leerde Hop Sing Ben hoe hij met stokjes moest eten. De kok had het precies getekend met uitleg erbij. Ben leerde het vlug tot grote tevredenheid van Hop Sing.
“Hop Sing, leg vanavond in plaats van bestek eetstokjes bij onze borden. Dan leren Adam, Hoss en Joseph het meteen”, zei Ben.
De kok knikte goedkeurend.
Die avond dekte Hop Sing zoals bij elke maaltijd de tafel. Maar in plaats van bestek legde hij bij elk bord 2 eetstokjes. Daarna ging hij de keuken weer in.
Tegen de avond kwamen de broers thuis. Zoals gewoonlijk ging dat niet geruisloos. De jongens hadden hard gewerkt en moesten even alle frustraties op elkaar afreageren.
“Ik moest al het zware werk doen en jullie deden niets anders dan toekijken”, zei Hoss.
“Jij bent de sterkste van ons drieën”, reageerde Joe.
Adams weerwoord was:“Ik ben ouder dan jullie en dus ook sneller moe.”
Ben hoorde de discussie geamuseerd aan en wist wat hen te wachten stond.
“Jongens, ga je eerst wassen en daarna staat er een erg leuke verrassing te wachten”, zei de rancher toen de discussie ten einde was gekomen.
Dat gebeurde en met frisse moed gingen de Cartwrights naar de eetkamer.
“Eh pa, Hop Sing is vergeten het bestek neer te leggen. Bij elk bord liggen stokjes”, zei Joe verbaasd.
“Jullie zullen zo tekst en uitleg krijgen. Ga maar zitten. De leraar komt zo”, antwoordde zijn vader.
Ben en de broers namen plaats en wachtten op de leraar. Hop Sing kwam de eetkamer binnen met lachende ogen en een glimlach om zijn mond. Hij zette het eten op tafel en keek de Cartwrights aan.
“Heren, ontmoet jullie leraar: Hop Sing. Hij gaat ons leren om met stokjes te eten”, zei Ben.
De jongens wilden protesteren maar hun vader hief zijn hand op.
“Het is goed voor jullie ontwikkeling dus Hop Sing, ga je gang”, sprak Ben.
De jongens letten goed op en algauw konden ook zij met stokjes eten.
“Cartwrights voortaan met stokjes eten op Ponderosa”, grapte Hop Sing.
Toen kreeg hij 3 paar verontwaardigde blikken toegeworpen van de broers. Ben begreep het allang en keek alleen maar lachend toe.
“Grapje van Hop Sing. Morgen weer gewoon eten met bestek”, zei de kok.
Vlug ging hij naar de keuken waar de Cartwrights zo weinig mogelijk mochten komen.
Hop Sing hield woord en legde voortaan bestek bij de borden.