DE RIT
“Mitchell Jonathan Cartwright!”, riep Adam Cartwright uit.
De jongen die naar de genoemde naam luisterde keek op. Maar hij was niet de enige. Ook de vader van Adam, Ben Cartwright, liet zijn werk even in de steek.
“Wat is er?”, vroeg Ben verbaasd.
“Mijn zoon zit al de hele tijd enorm te klieren”, legde Adam uit.
“Hoe bedoel je?”, vroeg de rancher.
“Hij vraagt om aandacht wat ik hem nu niet kan geven. Daarom loopt hij steeds in de weg”, antwoordde Adam.
Mitch keek naar de grond en wist dat hij straf zou krijgen. Hoss, de jongere broer van Adam, kwam erbij staan en keek naar zijn neefje.
“Adam, ik ga wel met je zoon rijden”, bood Hoss aan.
Adam gebaarde dat hij het best vond en ging verder met zijn werk. Oom en neefje stegen op en verlieten het erf.
Na een poosje gereden te hebben zei Hoss:“Mitchy, ik moet je wat vertellen.”
“Wat dan?”, vroeg de jongen.
“Voordat jij geboren was heb ik hier in de buurt gevochten met een draak. Hij was zeventien meter hoog en spuwde vuur. Maar ik kwam aanrijden op Chub en hij versperde de weg. Ik vroeg vriendelijk of hij weg wilde gaan maar dat weigerde hij. Dus moest ik wel met hem op de vuist gaan. Hij sloeg me hard maar ik doorboorde hem met mijn sterke vuisten. Dit deed hem zoveel pijn dat hij op de vlucht sloeg en spoorloos verdween”, zei Hoss.
“Dat kan niet”, zei Mitch.
“Wat kan niet?”, vroeg zijn oom verbaasd.
“Dat jij gevochten heb met een draak want ze bestaan hier niet eens. Papa heeft me dat zelf verteld”, antwoordde de jongen.
Hoss keek zijn neefje verbaasd aan.
“Twijfel jij soms aan de waarheid van mijn avontuur?”, vroeg hij.
Mitch knikte.
“Laat me je dan vertellen van die ene keer dat ik een prinses uit het water redde”, zei Hoss.
Mitch keek hem aan met blik van alsof hij Lake Tahoe zag afbranden.
Hoss begon te vertellen:“Ik reed op een zonnige lentedag langs het meer van Washoe toen er een mooie dame inviel. Ik twijfelde geen moment en sprong van mijn paard af om de jongedame te redden. Ze was me erg dankbaar en vroeg me ten huwelijk. Ze bleek prinses Sheila de tweede te zijn van een land hier ver vandaan genaamd Washolski. Maar ja, je opa was er op tegen en je vader en oom zorgden ervoor dat ze voorgoed wegbleef.”
“Het zal wel zo zijn”, zei Mitch droog.
Toen Hoss en Mitch thuiskwamen ging de jongste meteen naar zijn vader toe.
“Papa, ik moet je wat vertellen”, zei de jongen.
Adam ging zitten en trok zijn zoon naar zich toe.
“Bestaan er draken hier in de omgeving?”, vroeg Mitch.
“Nee, hoezo?”, vroeg Adam verbaasd.
“Bestaat er een land met een naam als Washolski?”, was de volgende vraag.
Weer gaf Adam een negatief antwoord. Opeens zag hij het licht.
“Kid, heeft je oom je dat soms wijsgemaakt?”, vroeg Adam.
“Ja, ook vertelde hij dat hij een prinses uit het meer van Washoe heeft gered. Zij wilde met hem trouwen maar opa was er op tegen. Jij en oom Joe hebben ervoor gezorgd dat ze voorgoed verdween”, zei Mitch.
“Je oom heeft je maar wat verteld. Ga je maar even wassen want we kunnen zo aan tafel. Ik ga je oom even onder handen nemen”, zei Adam.
Ze stonden op. Mitch ging naar binnen en Adam op zoek naar zijn broer. Hoss was in de stal bezig met de paarden.
“Wat heb jij mijn zoon wijsgemaakt over draken in de buurt en dat jij ooit een prinses van Washolski hebt gered uit het Washoe meer?”, vroeg Adam op woeste toon.
Hoss keek zijn broer verbaasd aan.
“Dat jij toevallig geen tijd had voor je zoon heb ik dat voor je gedaan. Ik wilde hem gewoon wat opvrolijken. Jij vertelt hem ook altijd verhalen”, reageerde Hoss.
“Verhalen ja, maar geen onzin zoals jij hem vanmiddag hebt verteld. Als Mitch vannacht dromen krijgt over vuurspuwende draken mag jij hem troosten”, antwoordde zijn broer.
“Adam Poindexter Cartwright, jij vond het vanmiddag zelf goed dat ik Mitchy meenam. En nu niet. Het is kennelijk nooit goed wat ik met je zoon doe. Voortaan ga je maar zelf met hem rijden”, zei Hoss beledigd.
Adam gromde iets onverstaanbaars. Hij besefte dat hij te ver was gegaan en hij zijn excuses moest maken bij zijn broer.
“Sorry dat ik tegen je uitviel”, zei Adam.
“Het spijt mij ook. Ik kan wel merken dat Mitchy jouw zoon is want hij geloofde me voor geen meter”, zei Hoss.
“Dat verbaast me niets omdat ik hem zo goed mogelijk opvoed”, reageerde Adam.
Ze verlieten de stal als de beste vrienden maar Hoss wist nu ook dat Mitch zijn verhalen nooit zou geloven.