Heel toevallig kreeg Virginia City in juli 1870 bezoek van een paar vreemdelingen. Het waren Nels en Harriet Oleson uit Walnut Grove, Minnesota. Ze reden langs het Palace Hotel door naar de hoofdstraat.
“Nels, stop maar bij die saloon”, zei Harriet.
De man naast haar deed dat zwijgend. Toen hij dat gedaan had hielp hij haar eruit.
“Nou Nels, niet stiekem de saloon induiken terwijl ik naar die winkel ben”, zei Harriet met een vermanend vingertje.
Ze liep meteen weg.
“Ik zou niet durven”, fluisterde hij.
Gelukkig hoorde zijn vrouw het niet.
Bij de Bucket of Blood Saloon stond Ponderosa eigenaar Ben Cartwright met zijn zoons Adam en Joe te praten. Ze zagen de man en liepen naar hem toe.
“Bent u verdwaald?”, vroeg Adam.
“Was het maar waar. Nee, mijn vrouw en ik zijn hierheen gekomen om een volbloed paard voor onze dochter te kopen. Ik ben Nels Oleson”, zei Nels.
“Ben Cartwright en dat zijn mijn zoons Adam en Joe. Misschien kunnen wij wel helpen met een paard. We hebben ze zelf ook”, zei Ben.
“Mijn vrouw wil alleen maar het beste en het duurste voor onze dochter Nellie en ze is nogal verwend”, zei Nels.
“Maar dat is voor u overbodig”, zei Adam glimlachend.
“Inderdaad. Hoe raadt u het zo?”, vroeg Nels.
“Wel, ik heb zelf een zoon die aardig verwend wordt door zijn ooms en opa maar zelf erg bescheiden is”, legde Adam uit.
“Misschien moeten wij dan een keer bij jullie langskomen”, zei Nels als grap.
“Hierbij zijn jullie uitgenodigd voor een vakantie op onze ranch”, zei Ben.
“Aangenomen. Hopelijk kan uw kleinzoon mijn kinderen wel wat manieren bijbrengen”, zei Nels.
“Dat zal hij heus wel doen. Mitch kennende”, zei Joe lachend.
“Mitch is mijn zoon”, verduidelijkte Adam.
“Daar komt mijn vrouw Harriet aan”, zei Nels.
“Nels, wat zei ik nou over praten met cowboys?”, vroeg Harriet.
“Harriet, dit is Ben Cartwright en zijn zoons Adam en Joe. Ze hebben veel verstand van paardenverkoop en tevens hebben ze ons uitgenodigd voor een vakantie op hun ranch. De kinderen mogen ook mee”, antwoordde Nels.
“Jullie bezitten een ranch? Is die groot?”, vroeg Harriet opeens op een andere toon.
“Wel, onze ranch is de grootste van de omgeving”, antwoordde Ben.
“Goed dan. Onze Nellie en Willie zullen het vast wel leuk vinden”, zei Harriet.
“Wacht maar totdat ze de zoon van Adam ontmoeten”, zei Joe.
Toen was het alsof Harriet een schok te verwerken kreeg.
“Kennen we jou niet ergens van? Nels, hij lijkt wel erg veel op Charles Ingalls maar dan veel jonger. Is het goed als we over een maand komen logeren?”, vroeg Harriet aan Joe.
Joe reageerde er niet op en zijn broer en vader gelukkig ook niet.
“Dat is goed. We zullen jullie de routebeschrijving sturen. Jongens, gaan jullie alvast de voorraad inladen? Dan zal ik hen ons adres geven”, zei Ben.
Adam en Joe knikten en liepen weg. De adressen werden uitgewisseld en ieder ging zijn eigen weg.
Onderweg naar de Ponderosa zei Ben:“Adam, jij mag je zoon wel goed voorbereiden op de komst van onze gasten. Je weet hoe hij kan reageren op bezoek.”
“En u mag dat doen bij Hoss en Hop Sing”, reageerde Adam.
Er stond weer heel wat te gebeuren op de ranch van de Cartwrights maar niemand wist wat.