In de staatsgevangenis. Joe Dalton probeerde weer eens een plan te bedenken om met zijn broers te ontsnappen.
“We moeten ontsnappen want ik hou het hier niet meer uit”, zei Joe.
“Hoe kom je daar nou bij Joe? We krijgen drie keer per dag eten”, reageerde zijn broer Averell.
“Kop dicht Averell!”, riepen zijn broers Joe, Jack en William in koor.
Lucky Luke reed op de prairie op zijn trouwe viervoeter Jolly Jumper.
“Wat is het leven toch heerlijk als je van de prachtige omgeving kan genieten”, zei Lucky Luke.
“Wat overdrijft hij toch. Ik kan niet van de omgeving genieten omdat ik hem op mijn rug draag”, klaagde Jolly Jumper.
Als door een wonder zagen de Daltons kans om te ontsnappen. Met hen ging Rataplan er ook vandoor.
“Leve de vrijheid!”, riepen de Daltons uit.
“Op naar de volle bankkluizen”, grijnsde Joe gemeen.
Ze reden wat door totdat ze de schrik van hun boevenleven kregen.
“Oh nee, daar gaat onze vrijheid. Daar is die verdomde Lucky Luke”, zei Joe kwaad.
Hij was zo kwaad dat hij zijn evenwicht verloor en uit het zadel vloog. Hij kwam vlak voor Jolly Jumper neer.
“Goh, ik wist wel dat de Daltons ze zagen vliegen maar nu doe ik het ook al. Wat erg”, zei Jolly Jumper.
“Hallo Joe. Ben je weer eens ontsnapt? Of ben je de weg kwijt?”, vroeg Lucky Luke.
“Helemaal niet. Ze hebben ons vrijgelaten wegens overbevolking in de gevangenis. Jij gaat voor ons werken cowboy”, zei Joe.
De anderen waren erbij gekomen. Rataplan zag Lucky Luke en herkende hem.
“Die ken ik. Ik ren in zijn armen”, zei Rataplan.
Hij nam een aanloop en vloog in de armen van Lucky Luke. Hij likte het gezicht van de cowboy.
“Rataplan! Jij bent natuurlijk met hen meegegaan. Ik ga jou en hen terug naar de gevangenis brengen”, zei Lucky Luke kalm.
“Dat had je gedacht Lucky Luke! Jij gaat voor ons de bank in Virginia City beroven”, zei Joe.
Lucky Luke kwam niet meer bij van het lachen.
“En daarna gaan we die kluis bij de Cartwrights leeghalen”, zei Joe er achteraan.
“Zou je dat nou wel doen, Joe? Je weet hoe erg de Cartwrights gesteld zijn op jouw bezoek?”, vroeg de arme eenzame cowboy.
“Als we naar de Ponderosa gaan moeten we nog harder werken dan in de gevangenis. En krijgen we niets te eten”, reageerde Averell.
Joe werd al kwaad maar William zei:“Voor deze keer heeft Averell gelijk.”
“Dan gaan we alleen maar naar Virginia City”, zei Joe met tegenzin.
Het gezelschap begaf zich naar Virginia City. Al snel hadden de Daltons de bank gevonden. Lucky Luke herkende het paard van Adam Cartwright en bedacht snel een tegenplan.
“Luke, daar is de bank en die ga jij voor ons beroven”, zei Joe gniffelend.
“Goed, ik doe het”, zei Lucky Luke.
Hij steeg af en bond Jolly Jumper vast. Hierna ging hij naar binnen.
In het bankgebouw zat toevallig Adam Cartwright te wachten op zijn beurt. Hij herkende Lucky Luke ook en de vriendschap werd hernieuwd.
“Wat doe jij hier?”, vroeg Adam nieuwsgierig.
“Onderweg werd ik gedwongen om deze bank te overvallen door die 4 wespen zoals jij ze noemt”, zei Luke.
“Je bedoelt de broertjes Dalton?”, vroeg Adam voor de zekerheid.
“Die bedoel ik. Is er een achteruitgang van deze bank zodat ik de sheriff kan waarschuwen?”, wilde Luke weten.
Die wist Adam en met behulp van bankeigenaar Simon Miller ging Lucky Luke de bank weer uit om deputy Clem Foster te waarschuwen over de komende bankoverval.
Ondertussen werden de Daltons erg ongeduldig.
“Waar blijft die Luke? Zo veel zit er toch niet in die kluis?”, vroeg Jack.
“Hij houdt het zeker voor zichzelf. Jongens, we gaan naar binnen en doen de klus zelf wel”, zei Joe.
Ze trokken hun revolvers en bestormden het bankgebouw. Adam had zich afzijdig gehouden en deed de deur van de bank op slot toen de Daltons binnen waren. Ook Clem en Luke waren binnengekomen via de achteringang.
“Handen omhoog Joe Dalton”, zei de deputy.
De kleinste Dalton was zo verbaasd dat hij zich prompt overgaf, vooral omdat ook Adam hem en zijn broers onder schot hield.
“Hallo Adam, hoe is het ermee?”, vroeg Averell vrolijk toen hij Adam zag.
“Goed, maar het zal nog beter met mij gaan als jij en je broers veilig in de gevangenis zitten”, antwoordde hij sarcastisch.
“HET IS NIET EERLIJK!”, stampvoette Joe terwijl hij en zijn broers vastgebonden werden.
“Luke, ze zijn allemaal van jou. Dit is een keurige stad en dat wil ik zo houden”, zei Clem.
Lucky Luke nam ze mee naar de gevangenis, gevolgd door Rataplan om daarna de zonsondergang tegemoet te rijden op Jolly Jumper. Clem bleef de rust bewaken in Virginia City en Adam ging terug naar zijn ranch de Ponderosa.