In een vervuilde steeg van wijk 13 in New York. Top Cat, voor zijn vrienden TC, had golfclubs op de kop getikt.
“TC, weet je wel hoe je moet golfen?”, vroeg Choo-Choo, een van de bendeleden.
“Weet ik hoe je moet golfen? Natuurlijk weet ik hoe je moet golfen”, zei Top Cat.
“Hoe kom je aan die golfclubs?”, vroeg Fancy.
“Iemand had ze bij de vuilnis gezet en ik kwam ze toevallig tegen”, was het antwoord.
“Je bedoelt gejat”, reageerde Choo-Choo.
Spook bekeek de clubs en merkte toen op:“Er staat op elke club CD.”
“CD?????”, vroeg Top Cat verbaasd.
“Ja, CD”, antwoordde Spook.
“Dan zijn ze van agent Dibble”, zei Choo-Choo.
“Dan had hij ze maar niet bij het vuilnis moeten zetten”, reageerde Top Cat.
Toen kwam Benny the Ball de steeg binnenrennen met een poster in zijn handen.
“TC, moet je kijken”, riep hij enthousiast.
Top Cat stopte hem en pakte de poster.
“Moet je horen jongens: Doe mee met dit golftoernooi en win $500!”, zei hij.
“Dat is wel leuk maar eh…..”, zei Choo-Choo.
“En wat is dat maar?”, vroeg Top Cat.
“Niemand kan golfen”, zei Fancy.
“Ik zal wel een oplossing bedenken”, zei Top Cat.
Maar hoe hij en de andere katten ook nadachten, ze kregen geen oplossing voor hun golfprobleem.
Opeens kwam de wijkagent Charlie Dibble de steeg binnenlopen. Natuurlijk herkende hij meteen ZIJN golfclubs.
“TC! Wat doen jullie met mijn golfclubs?”, vroeg hij woest.
“Hi agent Dibble”, zei Top Cat.
“Je weet dat stelen verboden is dus wat doen mijn golfclubs hier in deze vieze steeg?”, vroeg Dibble.
“Wel, ziet u, ik kwam langs je vuilnisbak en je golfclubs werden bijna ontvoerd door de beruchte golfclub bende. Ik wist niet waar je was dus heb ik ze maar naar hier meegenomen. Ze hebben het hier uitstekend naar hun zin”, antwoordde Top Cat.
“De beruchte golfclub bende? Nog nooit van gehoord”, zei Dibble verbaasd.
Hij krabde zich achter het oor en vergat helemaal dat Top Cat nu zijn golfclubs had.
“Agent Dibble, kan u golfen?”, vroeg Benny opeens.
“Kan ik golfen? Natuurlijk kan ik golfen. In mijn jeugd ben ik 5 x achter elkaar golfkampioen van de buurt geweest”, schepte Dibble trots op.
Het was even doodstil maar toen lagen alle katten op de grond van het lachen.
“Ja, ja lach maar. Ik zal jullie nooit meer wat vertellen”, zei Dibble beledigd.
“TC, misschien kan Dibble wel helpen met ons probleem”, zei Choo-Choo opeens.
“Welk probleem? Jullie uit de lik te houden zeker?”, vroeg Dibble.
“Welnee. We willen meedoen met een golfwedstrijd waarbij de hoofdprijs 500 dollar is. Maar we kunnen niet golfen en dus ook niet meedoen”, antwoordde Top Cat.
“De hoofdprijs is 500 dollar? Dat verandert de zaak. Ik wil jullie wel leren golfen maar dan krijg ik de helft van de prijs”, zei Dibble.
Dit was tegen de zere poot van Top Cat.
“Een kwart”, zei de bendeleider.
“De helft en anders gaat het niet door! En dan kan jij ook naar dat geld fluiten”, zei Dibble.
Top Cat keek naar de andere katten en koos toch uiteindelijk eieren voor zijn geld.
“Goed Dribble, eh Dibble, jij wint. Als wij de hoofdprijs winnen krijg je de helft van het geld”, zei Top Cat.
“Fijn. Vanmiddag begint de les”, zei de agent.
Hij liep grinnikend door en zei tegen zichzelf:“Dat wordt toch niets want Top Cat zal de boel wel weer bedotten zoals gewoonlijk.”
“Jongens, jullie hebben Dibble gehoord. Hij gaat ons leren golfen en dan is dat geld van ons”, zei Top Cat opgewonden.
“TC, de helft gaat wel naar Dibble”, zei Benny.
“Daar verzin ik wel wat op”, reageerde Top Cat.
“We hebben het allemaal gehoord”, antwoordde Brain.
“Dat heb ik niet gehoord”, was het antwoord van de bendeleider.
Brain herhaalde het en toen kreeg hij een klap op zijn kop van Top Cat met een club.
“Sorry TC”, zei Brain terwijl hij over de pijnlijke plek op zijn kop wreef.
“Heren, we gaan nu rusten want vanmiddag moeten we een grote inspanning leveren”, zei Top Cat.
Hij kroop in zijn vuilnisbak en de andere katten gingen in de steeg slapen.
Om stipt 1 uur kwam Dibble de steeg in.
“Wakker worden en goed opletten”, riep hij met luide stem.
Alle katten waren ineens bij de les. Dibble pakte een club, een bal en een tee.
“Je zet dit dingetje wat een tee heet in de grond en dan…..”, begon Dibble.
“En dan zet je een kopje thee”, onderbrak Top Cat hem.
Natuurlijk lachten alle katten maar Dibble kon het niet grappig vinden.
“Wijsneus! Je wilde het toch leren? Dan moet je wel luisteren. Anders wacht Riker’s op je”, dreigde Dibble.
“Ssssssssst”, deed Top Cat met een vinger op zijn mond.
Alle katten luisterden en keken goed naar hun leraar.
Na de lange uitleg zei de agent:“Ieder mag 3 pogingen doen om de bal weg te slaan. Benny mag het eerst want hij is de kleinste.”
Dibble ging aan het einde van de steeg staan om te kunnen zien hoe goed of hoe slecht ze het deden. Het ging mis bij iedereen en Dibble had commentaar op elke kat.
“TOP Cat, nu mag jij het proberen”, zei de agent.
Natuurlijk sloeg ook Top Cat tot 2 keer toe mis maar bij de derde poging had hij opeens de slag te pakken. Hij legde de bal op de tee en haalde uit met de club. Hij raakte de bal en die raakte op zijn beurt…..Dibble!
“TC!”, riep de agent nog voordat hij bewusteloos raakte.
Het moment erop viel hij neer. Alle katten renden erheen en keken naar de agent die in hun steeg lag.
“Kijk hem daar eens liggen. Nu is hij wel aardig”, zei Choo-Choo.
“Zo stil is hij nog nooit geweest”, merkte Spook op.
“Jongens, haal een emmer ijskoud water want we moeten die wedstrijd winnen”, zei Top Cat.
Brain en Fancy renden weg om een emmer water te halen. Even later waren ze terug.
“Is het erg koud water?”, vroeg Top Cat.
“Zo koud als het nog nooit geweest is, TC”, antwoordde Fancy.
“Goed. Gooi het dan maar in zijn gezicht”, zei de bendeleider.
Brain gooide de emmer op het gezicht van Dibble die meteen weer wakker was.
“Wat is er gebeurd?”, vroeg hij verbaasd.
“Je was zo onder de indruk van ons golftalent dat je in slaap viel”, vertelde Top Cat.
Dibble voelde op zijn hoofd en merkte dat hij een flinke buil op zijn hoofd had.
“Als ik zo onder de indruk was van jullie golftalent en daarvan in slaap viel, hoe kom ik dan aan die buil op mijn hoofd?”, vroeg hij.
“Buil? Welke buil?”, vroeg Top Cat verbaasd.
“Deze buil!”, zei Dibble boos wijzend op een flinke bult op zijn hoofd.
“Oh die buil. Ik dacht dat je die buil op je nek bedoelde”, reageerde Top Cat.
Deze opmerking maakte Dibble zo boos dat hij verder ging met zijn werk. De katten gingen gewoon door met oefenen.
Elke dag vlogen de clubs en ballen door de steeg en elke kat begon het steeds beter te doen. Vooral Benny blonk uit. Dat zag Dibble ook die het balincident al vergeten was.
“Jongens, ik denk dat jullie goed genoeg zijn om mee te kunnen doen met die golfwedstrijd. Vooral Benny is uitmuntend”, zei Dibble tevreden over zijn leerlingen.
“Dat denk ik niet”, zei Top Cat nuchter.
“En waarom denk jij dat niet?”, wilde Dibble weten.
“Dat weet ik zeker”, zei Top Cat lachend.
De dag van de wedstrijd.
Het was een erg spannende wedstrijd maar bij elke ronde viel er een kat af. Maar Benny wist toch de finale te bereiken. Via een list wisten de andere katten de tegenstander van Benny, agent Prowler, af te leiden zodat hun bendelid wint.
“Gefeliciteerd Benny. Je hebt het geld eerlijk gewonnen”, zei de burgemeester die de hoofdprijs uitreikte.
“Bedankt sir”, zei Benny bescheiden.
Terug in de steeg zei Top Cat:“We zijn rijk jongens. We gaan een groot feest geven omdat Benny de held van de dag is.”
“Maak er maar een klein feestje van want ik krijg de helft van de hoofdprijs”, hoorde hij Dibble zeggen.
“Wat zeg je nou? Ik hoor even niets”, antwoordde Top Cat.
“Je bent echt niet doof, Top Cat! Geef me de helft want anders ga je naar een eiland hier in de buurt”, zei Dibble dreigend.
“Maar eh, Dribble, bedoel je dat Benny zijn zuurverdiende geld nu moet afstaan aan een agent die steeds in een steeg rondhangt in plaats van te werken?”, vroeg Top Cat.
“TC! Het is Dibble en ja dat bedoel ik!”, zei de agent bijna uit zijn vel springend.
“TC, ik denk dat je het beter kan doen want anders wonen we straks op dat eiland”, zei Choo-Choo.
“Goed dan. Ook al is het alleen maar om van hem af te zijn”, reageerde Top Cat.
Hij gaf de agent de helft van het geld. Dibble nam het geld in ontvangst en wilde weggaan.
“Dibble! Wacht even want je vergeet je clubs”, riep Top Cat.
Dibble keek na of alles in de clubtas zat en nam het daarna mee naar huis. De katten vierden feest in de steeg met alle poezen in de buurt en deze keer kwam Dibble niet eens klagen over de rommel en/of geluidsoverlast. Maar Top Cat en zijn bende raakte nooit meer een golfclub en/of bal aan.