Het was twee weken voor kerstmis. De familie Cartwright zat aan het avondeten.
“Papa?”, vroeg de zesjarige Mitch.
“Ja kid”, antwoordde Adam, zijn vader.
“Over veertien dagen ben ik jarig”, verklaarde Mitch plechtig.
“En over vijftien dagen is het al voorbij”, zei Little Joe plagend.
“Dan ben ik aan de beurt”, zei Ben.
“Drie maanden later is het pas dé belangrijkste dag van het jaar”, zei Adam.
Iedereen keek naar hem maar zei eerst niets.
“Hoezo dan?”, vroeg Mitch na een lange stilte.
“Ik ben dan jarig. Aangezien het mijn geboortedag is en de datum is 18 mei vormen die twee zaken dus de belangrijkste dag van het jaar”, legde zijn vader uit.
“Je vergeet wel dat na de jouwe ik jarig ben”, zei Little Joe.
“Dat is pas op 31 oktober”, reageerde zijn oudste broer.
“Daarna ik op 10 december”, zei Hoss.
“Drie keer raden wie er daarna jarig is?”, vroeg Mitch luchtig.
“Zo kan die wel weer”, zei Ben lachend.