Het was donderdag 4 december 1879. Net als zijn jongste oom Joe Cartwright had Mitch van 16 de gewoonte om ’s morgens uit rijden te gaan met de honden Cody en Skip. De lucht was helder maar het was wel wat koud. Opeens klonk er een schot en viel Mitch van zijn paard Caramel af en brak hij zijn rechterenkel. Toen de jonge Cartwright omhoog keek zag hij dat er een man met een geweer naar hem keek.
“Wie bent u?”, vroeg Mitch ongerust.
“Marcus Young en ik kom voor mijn vrouw en kinderen”, antwoordde de man.
“Jij bent Marcus Young en je vrouw is toevallig Polly Miller?”, vroeg Mitch.
“Inderdaad. Ik hoorde dat jij haar versierd had en nu voor haar en mijn tweeling zorgt. Vanaf nu doe ik dat”, zei Marcus.
Mitch zag dat Skip weggerend was en wist dat er hulp onderweg was.
“Geef mij 1 goede reden waarom ik jou zou laten leven”, zei Marcus even later.
“Omdat ik een Cartwright ben en als jij mij vermoordt komt mijn hele familie achter jou aan”, antwoordde Mitch.
Nu begon Marcus onbedaarlijk te lachen.
“Ik begrijp niet wat er zo grappig is”, hoorde Marcus toen een stem achter zich zeggen.
Marcus liet zijn geweer vallen en keek achterom.
“Hallo oom Joe”, zei Mitch opgelucht.
“Hallo Mitch”, zei Joe glimlachend.
Hij steeg af en keek Marcus aan.
“Hij komt voor Polly en de tweeling”, legde Mitch aan zijn oom uit.
Joe steeg af van zijn paard Cochise en onderzocht zijn neefje.
“Waar zijn Polly en de kinderen?”, vroeg Marcus nu een beetje kwader.
Mitch vertelde waar ze waren. Marcus verdween meteen.
“Ik werd van Caramel afgegooid en brak zo mijn enkel”, zei Mitch.
“Ik neem je mee naar huis en daarna naar de dokter”, zei Joe kalm.
Hij hielp hem overeind en op zijn paard. Langzaam kwamen de heren Cartwright met Cody thuis.
Marcus reed naar het huis waar Adam Cartwright met zijn gezin woonde. Hij had de pech dat iedereen thuis was. De bezoeker steeg af en liep naar de schuur waar Polly was. Ze schrok en probeerde zich te verstoppen. Maar haar ex rende haar achterna en probeerde haar opnieuw te verkrachten. Polly zag een knuppel van Mitch en pakte het slaghout. Ze sloeg ermee zoals Mitch haar dat had geleerd. Het kostte Marcus zijn leven. Toen kwam Skip aanrennen. Hij blafte hard zodat de anderen begrepen dat er wat aan de hand was. Adam kwam de schuur binnen en zag wat er gebeurd was.
“Polly, is alles goed?”,vroeg hij ernstig.
“Dat was Marcus Young. Door hem kreeg ik de tweeling en nu probeerde hij me opnieuw te verkrachten. Ik sloeg hem dood”, antwoordde zijn schoondochter van streek.
“Ik breng je naar binnen en laat de dokter voor je komen”, antwoordde Adam.
Polly begon te huilen. Adam hielp zijn schoondochter naar binnen en in bed viel Polly in slaap. Adam en Matthew namen het lijk van Marcus mee. Sally ving haar dochters Lisa, Rose en haar kleinkinderen de tweeling Jake en Emma op. Matthew was de verloofde van Adams oudste dochter Pam.
Bij het grote ranchhuis zag Ponderosa ranch eigenaar Ben Cartwright zijn zoon en kleinzoon komen. Hij vermoedde direct problemen.
“Pa, Mitch heeft een gebroken enkel”, zei Joe terwijl hij afsteeg.
Ben hielp zijn kleinzoon van diens paard af en ondersteunde hem naar de veranda.
“Dat is een zeer lelijke breuk jongen”, zei de rancher nadat hij de enkel had onderzocht.
Mitch vertelde van het bezoek van Marcus Young.
“Als je wil mag je gerust tot na de kerst hier blijven slapen”, zei Ben nadat hij alles had gehoord.
De rancher wist dat zijn kleinkinderen bepaalde Cartwright eigenschappen hadden geërfd en ook dat vooral Mitch niet of nauwelijks op andere gedachten gebracht kon worden.
Adam en Matthew kwamen langs het grote ranchhuis en zag Ben en Mitch praten. Ze reden naar ze toe en stopten. Hierna stegen ze af en liepen ze naar hen toe. Mitch vertelde wat er gebeurd was. Adam vertelde wat thuis was gebeurd.
“Polly en de kinderen zijn in orde?”, vroeg Mitch ongelovig.
Adam knikte en ging naast zijn zoon zitten.
“Jongen, ga je mee naar de stad? Je enkel moet in het gips gezet worden”, zei Ben.
De jongen knikte. Joe en de voorman Candy Canaday maakten het rijtuig in orde voor vertrek. Ben hielp zijn kleinzoon in het rijtuig en klom er daarna zelf in. Even later verlieten 3 generaties Cartwright en een Walker het erf van het ranchhuis.
In Virginia City aangekomen gingen Ben en Mitch langs bij Doc Paul Martin.
Na het onderzoek zei Doc:“Dat wordt voorlopig rustig aan doen voor jou. Mitch, je enkel is op 2 plaatsen gebroken. Ik zal het in het gips zetten. En je moet krukken gebruiken.”
“Hoe lang moet ik dan in het gips blijven?”, vroeg Mitch.
“Dit hele jaar en begin januari kijken we opnieuw naar je enkel”, antwoordde Doc.
Hij zette de gebroken enkel in het gips en merkte dat er wat gebeurd was. Ben bracht de geneesheer in het kort op de hoogte.
Intussen waren Adam en Matthew bij de ouders van Polly, Jack en Cathy Miller. Adam vertelde wat er gebeurd was bij zijn huis.
“Dus die Marcus Young leefde nog en heeft geprobeerd onze dochter opnieuw te verkrachten? Fraai is dat”, zei Jack verontwaardigd.
“Mitch heeft een gebroken enkel door die Marcus”, zei Matthew.
“Dat verbaast me niets want Marcus had Polly al eens verkracht”, zei Jack.
Adam en Matthew namen afscheid.
Toen kwam Adam de praktijk binnen en zei hij:“Doc, Polly is bijna verkracht door Marcus Young. Kun je haar onderzoeken? Ze is thuis in bed.”
“Dan ga ik met jullie mee”, zei Doc.
De Cartwrights, Matthew en Doc Martin gingen meteen naar de ranch.
Op de ranch was Polly weer even wakker geworden doordat haar schoonmoeder Sally Cartwright was binnen gekomen.
“Adam vertelde me wat er met jou was gebeurd. Hoe is het?”, vroeg Sally.
“Moe. Pa zei dat hij de dokter laat komen voor me. Ik heb hetzelfde gevoel als toen ik Jake en Emma op komst had. Als dat zo is komt de kleine rond mijn verjaardag. En dat is op 9 juni”, zei Polly.
“Ik hoop het voor jou en Mitch”, zei Sally glimlachend.
Polly viel weer in slaap zodat Sally naar beneden ging.
De geneesheer onderzocht de jonge vrouw en kwam tot dezelfde conclusie als die van Polly zelf.
“Polly, je bent 11 weken in verwachting”, zei Doc.
Nu vroeg Mitch glimlachend:“Wanneer komt het?”
“In juni. Zo rond mijn verjaardag en dat is 9 juni”, was haar antwoord.
Mitch kuste zijn verloofde van geluk. Doc ging weer weg zodat het stel alleen was.
Toen Polly en Pam en hun partners bij elkaar zaten zei Polly:“In juni komt ons 3e kindje.”
“Pam en Matt, zouden jullie onze trouwdag willen delen? Ik bedoel dat we dan op 1 februari een dubbel huwelijk hebben”, stelde Mitch voor.
Pam en Matthew keken elkaar aan en ze stemden toe.
“Ik ga onze ouders halen. Mitch, jij blijft voorlopig thuis”, zei Matthew.
Dat gebeurde en 3 uur later waren de ouders van de tweeling, Polly en Matthew bij hen thuis.
“Waarom moesten wij komen?”, vroeg Dan Walker, de vader van Matthew.
“Omdat we jullie allemaal iets te vertellen hebben”, antwoordde zijn zoon.
“Jullie moeten 1 februari 1880 vrij houden voor ons dubbel huwelijk”, vertelde Pam.
“Half juni wordt jullie kleinkind geboren. Ik ben in verwachting”, zei Polly.
Het was even doodstil maar toen kwamen de felicitaties.
In zijn werkkamer vroeg Adam aan zijn vrouw:“Waarom is die tweeling van ons zo snel volwassen geworden? Hebben wij soms iets gemist bij hen?”
“Ze zijn gewoon erg vlug volwassen geworden doordat wij ze laten meehelpen op de ranch”, antwoordde Sally.
“Ik wil dat onze kleinkinderen bij ons opgroeien zoals ik dat met de kinderen heb gedaan”, zei Adam.
“Dat zal zeker gebeuren”, zei Sally.
Dat wist Adam ook wel.
Door deze berichten kwamen er heel wat veranderingen in de levens van de Cartwrights. Maar het zou hen wel dichterbij elkaar brengen.