Het was een warme zomerdag toen de drie Cartwright broers (Adam, Hoss en Little Joe) gingen zwemmen. Ze hadden een vaste zwemplek die niemand wist. Althans dat dachten ze. Maar bij het meer aangekomen hoorden en zagen ze een vrouw in het water verdrinken.
“RED ME! IK VERDRINK!”, riep een vrouwenstem.
“Hoss, Joe, daar verdrinkt iemand in ons water”, riep Adam.
Hij en zijn broers sprongen van hun paarden. In no time waren de broers uitgekleed, was de vrouw gered en kwam ze bij op de oever.
“Wie zijn jullie?”, vroeg de vrouw aarzelend.
“Ik ben Adam Cartwright en dat zijn mijn jongere broers Hoss en Joe. Wie ben jij?”, vroeg Adam op zijn beurt.
“Ik ben Gloria Davies. Wonen jullie hier?”, vroeg ze.
“Dit water is van ons. Samen met het land erom heen”, zei Joe.
“Mag ik dan als dank voor mijn redding jullie deze fles whisky geven?”, vroeg Gloria.
Ze gaf de fles aan Hoss die het als eerste proefde. Hij nam een slok en spuwde het meteen uit. Adam en Joe deden hetzelfde.
“Wie heeft dit vergif gemaakt? De smurfen?”, vroeg Adam.
Gloria keek hem aan alsof ze water zag branden.
“Durf jij te twijfelen aan mijn brouwkunsten?”, vroeg ze snibbig.
“Ja”, antwoordde de oudste Cartwright jongen.
“Ik krijg weer eens stank voor dank. Ondankbare beesten zijn jullie!”, snauwde ze.
“Jij verdrinkt in ons water en wij zijn ondankbaar voor jouw slechte whisky? We zouden je eigenlijk moeten verdrinken. Maar dat is milieuvervuiling. Laat Roy maar voor je zorgen”, reageerde Adam. Hoss bond de vrouw vast terwijl Adam en Joe zich aankleedden. Hierna werd Gloria onder schot gehouden zodat Hoss zich kon aankleden.
Gloria werd op haar paard gelegd en meegenomen naar Virginia City. Sheriff Roy Coffee zag het viertal komen en wist genoeg.
“Hallo jongens, iets gevangen?”, vroeg hij vrolijk.
“Ja, een zeer slechte whisky brouwster genaamd Gloria Davies. Ze verdronk zogenaamd in ons meer”, antwoordde Adam.
“Gloria Davies? Dat is toevallig want madam heeft vanmorgen geprobeerd in de Lucky Nugget en de Silver Dollar saloon whisky aan te smeren. Het mislukte doordat Clem en ik binnenkwamen”, zei Roy.
“Hier is dat stuk misbaksel”, zei Hoss terwijl hij het pakje aan de sheriff gaf.
“Je bedoelt: misbrouwsel”, verbeterde Joe zijn broer.
Roy nam het pakje aan en zette haar achter slot en grendel. Toen hij weer buiten kwam waren de Cartwright broers allang weer vertrokken. Hij was erg blij want als er een of meerdere Cartwrights in de stad was of waren stond er altijd iets te gebeuren.