PONDEROSA VERKOCHT

Het was op een mooie dag toen Adam Cartwright thuiskwam. Hij was in een beste stemming maar dat veranderde toen hij bijna tegen een bord opreed. Hij stopte zijn paard Sport en las wat er op het bord stond. Er stonden maar 2 woorden op:‘Te Koop’.

“Hoe kan dit nou mogelijk zijn?”, vroeg hij hardop.

De oudste Cartwright jongen steeg van zijn paard af en knipperde met zijn ogen. Opnieuw las hij het bord dat vlak voor de veranda geplaatst was. Maar er stonden nog steeds dezelfde woorden. Al snel was Adam van de schok bekomen en besloot hij actie te ondernemen. Als eerste ging Adam naar binnen maar hij vond de voordeur op slot. Toen probeerde hij de keukendeur maar ook die was dicht. Nadat Adam ook het slaaphuis was in geweest en er niemand aantrof vermoedde hij ernstige problemen. Er zat voor hem niets anders op dan naar Virginia City te rijden en sheriff Roy Coffee op de hoogte te stellen.

Na een poos bereikte Adam eindelijk Virginia City. Normaal was de rit naar de stad van de Ponderosa al lang maar nu de ranch in gevaar was leek de rit wel 8 uur te duren. Hij stopte direct voor het kantoor van de sheriff. Vlug werd Sport vastgebonden en Adam rende naar binnen.

“Adam , wat kan ik voor je doen?”, vroeg Roy.

“Iemand heeft een kwalijke grap met onze ranch uitgehaald en een bord met Te Koop erop voor de veranda neergezet. Alles is op slot en iedereen is weg. Er klopt iets niet. Pa zou nooit de ranch te koop zetten zonder het ons te vertellen. Bovendien waar zijn pa, Hoss en Little Joe?”, vroeg de oudste Cartwright jongen.

“Ik weet van niets. Ik heb je vader en broers al 3 weken niet gezien of gesproken”, zei Roy.

Adam ging op het bureau van Roy zitten.

“Ik ga uitzoeken wat er aan de hand is”, zei Adam.

Hij stond op en verliet het kantoor. Maar nog voordat de oudste Cartwright jongen opgestegen was kwam deputy Clem Foster naar hem toe.

“Adam, ik ga met je mee. Bevel van Roy”, zei hij.

“Goed”, zei Adam.

Beide mannen stegen op en reden naar de Ponderosa. Ze wisten hoeveel de ranch voor de familie Cartwright betekende.

Eenmaal op de ranch aangekomen doorzochten ze het ranchhuis dat Adam eigenhandig had opengebroken. In de keuken lag een papier op tafel.

Adam las hardop:

“Ze zijn dus ontvoerd. Hoe wil je dit afhandelen?”, vroeg Clem.

Adam dacht even na en begon toen te glimlachen.

“Ik ben benieuwd hoe ze Hoss hebben meegekregen. Maar we doen het zo: Ik verkoop de ranch aan Roy voor $1,00. Dan zetten we de gevraagde advertentie en lokken we de ontvoerders uit hun tent”, legde hij uit.

“Het is gelukkig geen idee van Joe want dan zou het zeker mislukken. Maar een plan van jou is heel andere koek”, antwoordde Clem.

Ze besloten opnieuw naar Virginia City te gaan.

Via de familie advocaat Ira Minton kreeg Adam een verkoopakte en hij ging ermee naar de sheriff.

“Je wilt dat ik wat?”, vroeg Roy verbaasd toen hij de verkoopprijs hoorde.

“Ik wil dat jij de ranch voor 1 dollar van me koopt. Ira heeft de verkoopakte al opgesteld”, zei Adam kalm.

Hij liet de akte zien. Roy las het contract door en stemde toe. Hij haalde een dollar uit zijn zak en gaf het aan Adam.

“Onthoud wel Adam Cartwright dat ik nu de eigenaar van de Ponderosa ben en niet je vader”, zei Roy.

“Alleen totdat mijn vader en broers weer vrij zijn en de ontvoerders gepakt zijn”, reageerde Adam.

Dat was Roy even vergeten.

Adam liet daarna een advertentie in de lokale krant zetten dat de ranch van de Cartwrights verkocht was. Voor de zekerheid nam hij zijn intrek in het Comstock hotel.

Enkele dagen later kreeg Adam bezoek op zijn hotelkamer. Hij hoorde een klop op de deur en deed voorzichtig open. Maar toen hij de deur had geopend zag hij niemand maar wel een briefje op de grond. Hij raapte het briefje op en deed de deur weer dicht.

Op bed liggend las Adam het briefje:

Adam pakte zijn wapens bijeen en ging naar de sheriff.

Roy en Clem lazen het losgeldbriefje en de deputy ging met Adam mee.

Ondertussen waren de gegijzelden Ben, Hoss en Little Joe Cartwright al ontsnapt. Ze werden door de tweelingbroers Tom and Tim Miller vastgehouden in wat ze dachten dat het een grot was. Maar toen de tweeling even niet oplette had Joe al een ontsnappingspoging gedaan.

“Pa, Hoss, meekomen want we kunnen wegkomen aan de andere kant. Dit is namelijk geen grot maar een oude tunnel”, fluisterde hij.

Vlug slopen de Cartwrights weg zodat de tweeling alleen was.

Toen ze merkten dat de Cartwrights weg waren kregen ze slaande ruzie.

“Jij had ze niet alleen moeten laten, uilskuiken”, zei Tom.

“Het was jouw idee om dit idiote plan uit te voeren”, reageerde Tim.

Het duurde niet lang voordat ze aan het knokken waren. Op een gegeven moment rolden de broers naar beneden en werden daar opgewacht door Magere Hein.

Toen Adam en Clem bij de beschreven plek aankwamen zagen ze de twee lijken liggen. Clem steeg af en bekeek ze.

“Dat zijn de tweeling Tim en Tom Miller. Ze zijn dood. Maar waar zijn je vader en broers?”, vroeg de deputy.

“Dat zou ik ook wel willen weten hoewel het rustig is zonder die broers van mij”, grinnikte Adam.

“Erg grappig Adam Cartwright!”, zei Hoss verontwaardigd.

Adam en Clem draaiden zich om en zagen de ontsnapte gevangenen.

“Ik moest de ranch verkopen voor jullie vrijheid en heb dat dus gedaan. Roy kocht hem voor 1 dollar”, zei Adam.

“Laten we naar Virginia City gaan want anders denkt Roy nog dat hij écht de eigenaar van de Ponderosa ranch is. Dan zullen we daar alles vertellen”, zei Ben.

In Virginia City vertelden de Cartwrights wat er gebeurd was.

“Ik werd meegelokt door een hondje”, zei Hoss.

“Dat is nog niet zo erg want een mooie meid vroeg mij de weg en bracht me daarheen”, reageerde Joe.

“Wat hebben jullie het zwaar gehad zeg. Ik moest daar komen omdat weduwe Hawkins op me stond te wachten”, antwoordde Ben.

“Wel, alles is nu voorbij en ik ben de enige sheriff die tevens eigenaar is van de Ponderosa ranch”, zei Roy apetrots.

Hij liet de koopakte zien. Ben las het en begon luid te lachen.

“Ben, als jij nog langer op die ranch wil wonen zou ik maar ophouden met lachen als ik jou was”, zei Roy ongerust.

“Roy, dat contract is ongeldig omdat Adam verzuimd heeft om te tekenen. Bovendien ben ik nog capabel genoeg om zelf contracten af te sluiten. Adam had mijn toestemming nodig om de ranch te mogen verkopen zolang ik nog leef”, legde Ben lachend uit.

Roy zuchtte en verscheurde het contract.

“Adam Cartwright, geef me mijn dollar terug en verdwijn met je vader en broers uit de stad. Ik wil jullie voorlopig niet meer zien. En als dat wel gebeurt sluit ik jullie levenslang in mijn cel op!”, zei Roy.

Adam betaalde de dollar terug. De Cartwrights vertrokken daarna meteen naar hun geliefde ranch om er nog meer van te genieten dan Roy Coffee ooit had gedaan.