Al een paar weken hing er een vreemde sfeer op de Ponderosa. De reden ervoor was de dansavond in Virginia City. Hoss en Little Joe Cartwright waren van plan te gaan maar ze konden geen partners vinden. Adam had de zijne al gevonden in de persoon van zijn zwangere vrouw en moeder van zijn zoon Mitch, Mary.
Om toch goed voor de dag te kunnen komen besloten Hoss en Little Joe samen een date te vinden voor hun oudste broer. Natuurlijk deden ze dat niet onopvallend. Adam zag ze bezig en dacht:‘Ik vraag me af wat die twee nu weer beramen!’
Hoss vroeg:“Wie zullen we aan onze broer Adam koppelen voor die dansavond?”
“Abigail Jones”, was het idee van Little Joe.
“Dat mocht ze willen. Dan vermoordt Adam ons ter plekke”, reageerde Hoss.
“Ze is de perfecte partner voor onze broer. Bovendien passen ze erg goed bij elkaar”, legde zijn jongere broer uit.
Hoss zag het idee van zijn broer wel zitten. Ze begonnen hard te lachen om hun idee.
“Dan kunnen ze gedichten uitwisselen tussen het dansen door”, zei Little Joe.
“Of tijdens het dansen”, zei Hoss brullend van het lachen.
Nu konden ze helemaal niet meer stoppen van het lachen.
Adam deed net alsof hij ze niet had gezien en ging op zoek naar zijn zoon Mitch van 7. De jongen speelde op de veranda zoals altijd.
“Kid, Ik heb je nodig voor iets”, zei Adam.
He had direct alle aandacht van zijn zoon.
“Je weet dat er op zaterdagavond een dansavond is in de stad?”, vroeg Adam.
Mitch knikte.
“Wel, ik ga erheen met mama”, zei Adam.
Mitch knikte opnieuw.
“Omdat opa weg is en Candy ook moeten je ooms op jou passen. Nu is het jouw taak om ervoor te zorgen dat ze thuisblijven”, legde Adam uit.
“Dus ik mag jouw broers lekker lastigvallen?”, vroeg Mitch voor de zekerheid.
Adam knikte. Dat idee beviel de jonge Cartwright wel.
“Mond dicht tegenover je ooms over ons plan”, zei Adam tegen zijn nageslacht.
Mitch knikte. Hij ging weer verder spelen terwijl zijn vader aan het werk ging.
Even later zagen ze Hoss en Little Joe vertrekken. Ze waren in een vrolijke bui. Hun gelach klonk over het hele erf zodat Adam en Mitch het hoorden.
“Papa, ze zullen niet lang vrolijk blijven”, zei Mitch.
“Zij niet maar wij wel”, was het antwoord van zijn vader.
In Virginia City kwamen Hoss en Little Joe de lerares tegen.
“Goedendag Miss Jones”, zeiden de broers tegelijk.
“Hoss en Little Joseph. Wat leuk om jullie hier te zien”, zei Abigail vriendelijk.
“We wilden u wat vragen”, zei Hoss.
“En dat is?”, vroeg Abigail nieuwsgierig.
“Onze broer Adam wil dolgraag naar de dansavond gaan maar nu is het probleem dat Mary niet wil. Ze blijft veel liever bij Mitchy. Zou u hem willen vergezellen?”, vroeg Hoss.
“Natuurlijk doe ik dat. Ik doe alles om het Adam naar de zin te maken.Hoe laat komt hij me halen?”, vroeg Abigail verheugd.
“Half acht bij u thuis”, zei Little Joe snel.
“Ik zal klaar staan”, zei de lerares.
Tevreden gingen de broers naar huis.
Op de Ponderosa hadden Adam en Mitch inmiddels gezelschap gekregen van de enige vrouw in hun leven: Mary Cartwright.
“Schat, we hoeven geen oppas te regelen voor onze zoon op zaterdagavond”, zei Adam.
“Wie past er dan op hem?”, vroeg Mary verbaasd.
“Zijn ooms. Alleen ze weten het nog niet”, antwoordde haar echtgenoot.
Mary vond dat ook wel een leuke en goede oplossing.
Eindelijk werd het zaterdagavond. De hele dag gedroeg iedereen zich vreemd.
“Heerlijk een avond dansen met de mooiste meisjes van de wereld”, zei Hoss verheugd.
“En onze broer kan dansen met zijn favoriete lerares”, grinnikte Little Joe.
Ze hadden het zo druk met praten dat ze niet eens in de gaten hadden dat Adam en Mary al gereed waren voor vertrek. Toen de broers naar beneden kwamen op hun paasbest waren ze er getuige van hoe Mitch afscheid nam van zijn ouders.
“Zorg dat je ooms niet te vermoeid zijn om morgen naar de kerk te gaan”, zei Adam.
“Je zegt altijd zelf dat ik zo gemakkelijk ben om op te passen”, merkte de jongen op.
“Alvast welterusten”, zei Mary.
“Adam en Mary, waar gaan jullie heen?”, vroeg Hoss verbaasd.
“Ik heb mijn vrouw uitgenodigd om naar de dansavond te gaan. Omdat Mitch te klein is om mee te gaan mogen jullie op hem passen. Aangezien we nu nog weg kunnen voordat Mary écht niet meer weg kan vanwege de baby moeten we er van profiteren”, antwoordde Adam.
Ze gingen weg en lieten hun zoon bij Hoss en Little Joe achter.
“Verdorie, nu loopt ons plan mis”, gromde Hoss.
“En Abigail Jones zit maar te wachten op Adam”, zei Little Joe.
“Lekker laten wachten”, was het nuchtere antwoord van hun neefje.
Er zat voor de broers niets anders op dan op Mitch te passen.
Ondertussen zat Abigail te wachten op de komst van Adam. Ze keek naar de klok die een steeds latere tijd liet zien maar Adam verscheen niet. Tenslotte besloot ze maar thuis te blijven. Ze zou de Cartwright broers morgen wel zien bij de kerk.
Tegen enen kwamen Adam en Mary thuis en vonden ze iedereen in diepe rust. Ze gingen zelf ook snel slapen maar niet voordat ze bij hun zoon hadden gekeken. Deze sliep met een glimlach om zijn mond waardoor Adam en Mary genoeg wisten.
De volgende morgen gingen Hoss en Little Joe héél vroeg naar de stad om hun excuses te maken aan Abigail Jones. Mitch vertelde in geuren en kleuren alles wat ze de vorige avond hadden gedaan. Zijn ouders vonden het wel leuk.
Bij de kerk zagen Hoss en Little Joe Abigail lopen.
“Die zal razend zijn op onze broer”, zei Hoss.
“Ze is zo verliefd op hem dat ze het hem vast wel vergeeft”, opperde zijn broer.
Helaas voor hen zag de lerares hen en ze kwam naar ze toe.
“Waarom is Adam niet verschenen om mij te begeleiden naar de dansavond?”, vroeg ze.
“Omdat onze broer met zijn vrouw is gegaan. Wij waren hierdoor verplicht om op Mitch te passen”, antwoordde Little Joe.
Nu begreep Abigail het en ze zei:“Ik kan het begrijpen van Adam maar niet dat jullie aan een dame valse beloftes maken!”
Even leek het vrede tussen hen maar Abigail pakte haar paraplu en dreigde de broers er mee te slaan. Hoss en Little Joe wisten niet hoe snel ze de stad moesten verlaten.
Terwijl ze wegrenden zagen Hoss en Little Joe hoe hun broer met zijn gezin naar de kerk reed.
“Joe, beloof me dat we nooit meer een afspraak voor iemand gaan regelen!”, zei Hoss terwijl ze door renden.
Little Joe knikte.