Het was ver voor de wedstrijd tussen de Ponderosa Cowboys en de Snobs. Coach Adam Cartwright was er al met zijn zoon Mitch. Beiden behoorden tot de Ponderosa Cowboys.
“Kid, ik heb het vreemde gevoel dat het geen normale wedstrijd zal worden”, zei Adam kijkend over het veld.
“Natuurlijk wordt het geen normale wedstrijd. Ik doe toch mee”, reageerde de jongen.
Adam zuchtte en keek naar zijn nageslacht.
“Ik bedoel maar”, zei hij.
Mitch zei niets maar had wel lachende ogen. Ze liepen naar de kantine om wat te drinken.
“Wat is dat voor een team? Ik bedoel de Snobs”, zei Mitch.
“Dat is een honkbalteam voor kinderen van zeer rijke ouders. Ze zijn ook nog eens erg deftig”, antwoordde Adam.
“Dat is meer een hockeyteam dan een honkbalteam”, merkte Mitch op.
“Dit is hun 1e wedstrijd en jou en Matt kennende zal dit ook hun laatste zijn”, zei Adam.
Matt was Matthew Walker, de beste vriend van Mitch.
Mitch vroeg verbaasd:“Waar zie je ons voor aan?”
Zijn vader antwoordde:“Je weet best wat ik bedoel.”
Mitch knikte en maakte zijn glas cola leeg.
De batting practise voor de wedstrijd voor beide teams verliep rustig.
Het was overduidelijk dat de Snobs nog nooit in een echt honkbalstadion waren geweest. In de dug-out zaten ze keurig netjes naast elkaar terwijl de Ponderosa Cowboys kris kras door elkaar in hun dug-out zaten.
Omdat de Snobs de uitspelende ploeg was mochten zij als 1e slaan. Mitch stuurde de 1e 3 slagjongens elk met 3 slag terug naar de dug-out.
De 2e honkman Jake zei:“Coach, we kregen niet eens de kans om op het kussentje te komen.”
Zijn coach Martin Wallace antwoordde:“Jullie konden niet op het honk komen omdat geen van jullie drieën de bal wegsloegen. Ik vraag me af of jullie wel iets van honkbal af weten.”
“Nee, maar wel hoe we hockey moeten spelen”, zei Jake.
“Wel, ik denk dat jullie nu een lesje in honkbal gaan krijgen”, antwoordde Martin.
Zijn team liep naar het veld en nam de posities in.
“Spelen maar”, riep de hoofdscheidsrechter.
Werper Patrick Jenkins gooide de bal op zo’n slechte manier dat 1e honkman Larry Willis een homerun sloeg. Dat deed rechtsvelder Kenny Baker ook.
“Mitch, zorg voor wat actie. Sla op geen bal die slag is”, fluisterde Adam zijn zoon toe.
De jongste Cartwright begreep het. Hij pakte zijn knuppel en liep ermee naar de thuisplaat. Mitch kreeg makkelijk 4 wijd en kon zo naar het 1e honk. Toen was catcher Matthew Walker aan slag. De jonge Cartwright ging iets van het honk af staan en wachtte zijn kans af.
De commentator zei:“Matthew heeft 1 slag en 2 wijd.”
Op dat moment pakte Mitch het eerste honk en nam het mee terwijl hij naar het tweede honk rende. Hij kwam er veilig aan met een sliding.
“Een gestolen honk voor Mitch Cartwright”, hoorde men zeggen door de luidsprekers.
Mitch stond op en legde het eerste honk naast zich neer. Adam zag wat er gaande was en kwam niet meer bij van het lachen. Maar de andere spelers van de Ponderosa cowboys ook niet.
Eerste honkman Greg Parker rende naar zijn coach Martin Wallace en zei:“Het eerste honk is weg. Cartwright heeft hem meegenomen dus dat mag hij niet doen!”
“Het telt wel want bij honkbal mag je een honk stelen”, zei Martin.
Greg rende even later naar Mitch en pakte het honk af.
“Het kussen moet daar liggen”, zei Greg kwaad.
“Weet je dat jij als je kwaad bent nog lelijker bent dan je familie in de dierentuin?”, vroeg Mitch ad rem.
Greg keek hem niet begrijpend aan. Hij wachtte echter niet op een antwoord en liep terug naar zijn veldpositie met het honk.
Opnieuw zag Mitch een mooie kans om commotie op het veld te veroorzaken, wat hij dan ook deed. De jongen pakte het 2e honk en nam deze mee naar het 3e honk.
“Een gestolen honk door Mitch Cartwright. Wat raar. Er liggen nu 2 honken bij het 3e honk. Hoe zou dat nou komen?”, vroeg de stadionspeaker.
Hierdoor merkte iedereen wat Mitch gedaan had en een groot gelach vulde het station.
“Waar moeten die kussens liggen?”, vroeg Derek Taylor die op het 3e honk stond.
Mitch keek rond en antwoordde toen:“Oh eh, daar in dat hok.”
Hij wees op de dug-out van de tegenstander. Derek en Jake pakten de honken op en droegen ze naar de dug-out. Hierdoor kon Mitch makkelijk binnenkomen.
“Een 3e gestolen honk en een run voor Mitch Cartwright waardoor de Ponderosa Cowboys met 3-0 voorstaan”, zei de stadionspeaker.
Om de ramp nog erger te maken sloeg Matthew de bal het stadion uit waardoor de Snobs het opgaven en direct het stadion verlieten.
Hun coach kwam naar de hoofdscheidsrechter David Jones en zei:“Dit honkbalteam is opgeheven. Ik werd gedwongen door Mrs Patricia Taylor om de kinderen te coachen.”
Adam hoorde dat en stelde voor:“Dat idee hadden we al. Als je wil kun je me helpen met dit team.”
“Ik accepteer het. Dit was de meest absurde en kortste maar leukste honkbalwedstrijd die ik ooit gezien heb”, zei Martin.
De volgende dag stond er een zeer uitgebreid verslag van de wedstrijd tussen de Ponderosa Cowboys en de Snobs in alle lokale kranten.