Muzieksmaak
Enige tijd na de geboorte van hun zoon Mitch kregen Adam en Mary bezoek van een oude klasgenoot van Mary, Stella Bennett. Ze wist alles beter (althans dat dacht zij) en drong iedereen haar mening op.
Stella reed het erf van de Ponderosa ranch op en zag het grote ranchhuis. Ze parkeerde de auto vlak voor de voordeur en stapte uit. Hierna liep ze naar de voordeur en klopte aan. Mary deed open en was verrast om haar te zien. Ze waren nooit echte vriendinnen geweest en nu had Stella haar opgebeld om hun vriendschap te vernieuwen.
“Welkom op de Ponderosa. Kom binnen”, zei Mary uitnodigend.
“Dank je wel. Leuk om je weer te zien”, zei de bezoekster overdreven vriendelijk.
Ze gingen in de woonkamer zitten. Stella ging zitten op de bank en zag zo de box van Mitch (die toen 5 maanden oud was).
“Van wie is die box?”, vroeg Stella nieuwsgierig.
“Die is van ons kind. Ik beviel in december van mijn en Adams 1e kindje”, antwoordde Mary.
Ze verzweeg dat de baby op 1e Kerstdag geboren was.
“Dus je hebt in december een kindje gekregen? Wat leuk. Mag ik haar even zien?”, vroeg Stella.
“Je zal haar niet kunnen zien want we kregen een jongen. Hij ligt boven naar muziek te luisteren en misschien slaapt hij al”, antwoordde Mary.
“Dan zou ik hem graag willen zien”, zei Stella.
“Kom maar mee naar boven”, zei de jonge moeder.
Ze stonden op en gingen naar de babykamer waar Mitch lag te slapen met muziek van Creedence Clearwater Revival op de achtergrond. Mary deed zachtjes de deur open en liet Stella binnen.
“Hij slaapt al”, zei Mary zachtjes.
Stella zag de baby en zei:“Hij is schattig maar die muziek voor hem kan echt niet. Je moet babymuziek voor hem spelen, niet die herrie!”
“We hebben geprobeerd hem naar babymuziek te laten luisteren maar toen begon Mitch, zo heet onze zoon, enorm te huilen. En bij de muziek van Creedence Clearwater Revival slaapt hij wel. Dus nu luistert Mitch naar hun muziek”, antwoordde Mary.
“En je man vindt dat goed?”, vroeg Stella ongelovig.
“Ja. Mijn zoon is ook een Cartwright en die zijn soms wat eigenaardig”, antwoordde Mary.
Ze gingen weer naar beneden.
Stella vroeg:“Ik moet vaststellen dat jij een erg slechte moeder voor je kind bent! Ik mag aannemen dat Mitch die muzieksmaak van jou heeft of niet?”
“Inderdaad. Heb jij kinderen?”, wilde Mary weten.
“Nee, daar ben ik niet mee gezegend”, zei Stella.
Intussen was de echtgenoot van Mary, Adam, erbij gekomen en hij hoorde het gesprek.
“Mary is een uitstekende moeder voor Mitch en ze heeft jouw zegen en/of advies echt niet nodig. Je weet waar de deur is”, zei Adam.
Nu keek Stella Adam aan en ze kookte van woede van binnen.
“Dit is de 1e en de laatste keer dat ik hier kom! Goedendag!”, snauwde ze waarna ze snel vertrok.
“Opgeruimd staat netjes”, zei Mary uit de grond van haar hart.
Adam nam zijn vrouw in zijn armen en zei:“Ik kan me geen betere moeder voor onze zoon voorstellen dan jij.”
“En jij bent de beste vader voor hem”, reageerde zijn vrouw.
Ze kusten elkaar en wisten dat ze met hun zoon gelukkig waren.