Verwennen
Ponderosa ranch eigenaar Ben Cartwright zag zijn kleinzoon Mitch hinkend binnenkomen. Hierdoor wist de rancher dat Mitch weer eens gewond was. Hij legde zijn boek neer, stond op en liep naar de jongen toe.
“Mitch, wat is er nu weer gebeurd?”, vroeg Ben bezorgd.
“Ik ging onderuit met mijn fiets. Mijn linkerenkel klapte dubbel toen ik wilde opstaan”, antwoordde Mitch.
“We gaan wel even langs de dokter”, zei Ben.
Wat later liep Mitch op krukken met een linkerenkel in het verband.
Omdat het een warme lentedag was stelde Ben voor:“Mitch, jij hebt zeker geen zin in een milkshake?”
“Opa, ik mag dan wel een pijnlijke enkel hebben, maar een milkshake gaat er altijd wel in bij mij”, antwoordde zijn kleinzoon.
Ze liepen naar een tearoom en gingen naar binnen.
Louise Taylor, de eigenaresse van de tearoom, kwam naar de Cartwrights toe en vroeg:“Heren, wat mag het zijn?”
“Ik neem een ijsthee en deze jongeman wil een milkshake”, antwoordde Ben.
“Welke smaak?”, vroeg Louise.
“Aardbeien”, was het antwoord van Mitch.
Ze schreef de bestelling op en ging het klaar maken.
Ben zei tegen Mitch:“Je begrijpt natuurlijk wel dat je ouders dit niet mogen weten. Dus mond dicht over deze traktatie.”
De ouders van Mitch waren de oudste zoon van Ben, Adam en zijn schoondochter Sally.
“We kunnen ook zeggen dat de dokter mij wat meer milkshakes voorschreef tegen de pijn”, reageerde de jongen.
“Dat gelooft oom Hoss misschien wel maar je vader zeker niet”, zei Ben lachend.
Hoss was de jongere broer van Adam en de 2e zoon van Ben.
“Papa is soms veel te slim”, zei Mitch.
Dat kon zijn opa niet ontkennen.
Toen de traktatie op was gingen de Cartwrights weer naar huis. Eenmaal thuis ging Ben verder lezen en Mitch had zich met zijn tekenspullen genesteld bij de open haard.
Ook onderweg naar de ranch waren Adam en Sally met hun tweeling van 2, Lisa en Benji. Ze waren op bezoek geweest bij vrienden van Adam.
“Zullen we wat harder rijden?”, vroeg Adam opeens.
“Ja”, klonk er uit 2 mondjes op de achterbank.
“Adam Poindexter Cartwright! Dat gebeurt niet! Je weet hoe ik daar over denk”, zei Sally streng.
Adam zuchtte en antwoordde:“Sorry jongens. Je hebt mama gehoord.”
De tweeling was teleurgesteld maar begreep het wel. Ze mochten van hun vader meer dan van hun moeder. Maar als Adam afwezig was verwende Sally hen ook.
Thuisgekomen renden Lisa en Benji meteen naar binnen en vielen ze hun grote broer om de nek.
“Jongens, voorzichtig met Mitch. Hij heeft zijn enkel bezeerd”, zei Ben.
“Heb je pijn?”, vroeg Lisa.
“Gaat wel. Opa heeft me naar de dokter gebracht en daarna gingen we direct naar huis terug”, antwoordde Mitch.
Hij kreeg een vlugge knipoog van Ben.
“Jullie zijn toch niet langs een bepaalde tearoom gegaan waar ze de lekkerste milkshakes hebben?”, vroeg Adam voorzichtig.
“Wel langs maar niet binnen want de zaak was dicht”, zei Ben.
“Louise’s Tearoom is dicht op dinsdag? Dat is ze nooit”, reageerde Sally.
Sally was zeer goed bevriend met Louise Taylor. Omdat hij niet kon liegen en zijn zoon hem met een aandringende blik bleef aankijken besloot Ben het maar te bekennen.
“Goed. Mitch en ik zijn er geweest voor een ijsthee en een milkshake. Ik mag mijn eigen kleinkinderen toch wel op iets trakteren of niet?”, vroeg de rancher.
“Dat mag wel maar ergens voelen wij dat u ze teveel verwent”, zei Adam.
“Mitch, Lisa en Benji,verwen ik jullie teveel?”, vroeg Ben toen aan zijn 3 oudste kleinkinderen.
“Dat doet u nooit”, zei de oudste van de 3.
“Nu hoort je het van je bloedeigen kinderen”, zei de rancher.
Natuurlijk konden Adam en Sally hier niet tegen op.
“Verwennen jullie ze dan niet teveel?”, vroeg Ben.
Dit was een tactische zet van de rancher want hij wist dat het wel zo was. Mitch en de tweeling keken lachend toe omdat dit soort gesprekken vaak in huis plaatsvonden. Adam en Sally keken elkaar aan en zwegen voor een poosje.
“Natuurlijk verwennen wij ze ook maar niet zo erg als andere ouders”, zei Adam uiteindelijk.
Mitch, Lisa en Benji werden net als hun nichtjes Inger en Petra (de tweeling van Hoss en zijn vrouw Betsy) streng maar rechtvaardig opgevoed. Maar ze hadden ook veel vrijheid om hun persoonlijkheid te ontwikkelen.
“Jongens, handen wassen want we kunnen zo aan tafel”, zei Ben wat later.
De tweeling rende naar boven, gevolgd door hun broer op krukken.
“Wat mankeert Mitch?”, vroeg Adam.
“Zijn enkel klapte dubbel toen de jongen met zijn fiets onderuit ging. Hij moet 6 weken op krukken rond hobbelen”, antwoordde Ben.
“Dan zal hij wel weer veel geplaagd worden door zijn ooms”, merkte Adam op.
Met zijn ooms bedoelde Adam zijn 2 jongere broers Hoss en Joe.
“En door jou ook”, zei Sally ad rem.
Dit gaf haar echtgenoot natuurlijk niet toe. Maar hij wist dat het wel zo was.
Door deze dag wisten alle Cartwrights dat hun goede familieband zeer hecht was en dat het ook zo zou blijven.