SMERIG KARWEI

Op een morgen was Ben Cartwright in een opperbeste stemming. Al het zware werk op de ranch was gedaan. Maar er restte nog 1 karwei dat gedaan moest worden. De rancher had er al een slachtoffer voor ogen. Eigenlijk drie maar het was genoeg werk voor 1 persoon.

De broers (Adam, Hoss en Little Joe) kwamen naar beneden voor het ontbijt maar als ze wisten wat er te gebeuren stond waren ze al weggeweest.

“Morgen pa”, zeiden ze alledrie.

“Morgen jongens”, zei Ben erg vrolijk.

“Pa, wat bent u in een goede bui? Is er soms iets leuks gepland vandaag?”, vroeg Hoss.

“Voor een van jullie zeker. Maar dat komt wel na het ontbijt”, antwoordde de rancher.

Nu werden de broers helemaal nieuwsgierig en ze aten vlug door.

Na het heerlijke ontbijt riep Ben zijn zoons bijeen.

“Jongens, ik heb nog 1 karwei klaarliggen voor jullie. Degene die de langste lucifer heeft getrokken is de gelukkige”, zei Ben.

Hij pakte 2 kleine en 1 grote lucifer en liet ze aan de jongens zien. Adam trok een kleine en dat deed Hoss ook. Zodoende kreeg Little Joe dus de grote lucifer. Apetrots liet hij hem aan zijn broers zien.

“Het geluk is weer met de domme”, zei Hoss verontwaardigd.

“Ach, dat heeft ons broertje ook iets”, was de reactie van Adam.

Little Joe kon zijn geluk niet op.

“Wel pa, wat is dat fijne karweitje dat ik moet doen?”, vroeg Little Joe triomfantelijk.

Ben zei glimlachend:“Joseph, jij hebt de grote eer om de varkensstal uit te mesten. Als je dat gedaan hebt kun je naar dat feest in Virginia City gaan. Nadat je natuurlijk een bad genomen hebt.”

Adam en Hoss kwamen niet meer bij van het lachen. Nu was Little Joe niet zo trots meer dat hij de grote lucifer had getrokken.

“Pa, was het niet zo dat degene die de kortste had getrokken het karwei moest doen?”, vroeg Little Joe.

“Nee Joseph, jij hebt de langste en dus de eer om het verblijf van de varkens schoon te maken. Je broers gaan buiten houthakken en de zadels schoonmaken”, zei Ben vastbesloten.

De broers gingen hun taken uitvoeren waarbij Adam en Hoss al snel klaar waren. Ze gingen hun jongere broer gezelschap houden.

“Adam, kijk ons broertje eens hard werken”, zei Hoss.

“Zelfs de varkens zijn onder de indruk”, reageerde Adam.

Ze lachten. Natuurlijk was Little Joe beledigd en de varkens maakten het nog erger. Ze vonden hun schoonmaker zo leuk dat ze hem constant omver liepen. Natuurlijk konden Adam en Hoss hun lachen niet meer inhouden tot grote ergernis van Little Joe.

“Lachen jullie maar. Zodra ik hier mee klaar ben ga ik lekker naar dat feest in Virginia City”, zei Little Joe.

“Als je schoon bent zei pa”, antwoordde Hoss.

“Laat Hop Sing nou geen water meer hebben voor jouw bad”, zei Adam droog.

Nu werd Little Joe nog chagrijniger dan hij al was.

“Ga toch een eind lopen”, was zijn reactie.

“Waarom? Naar jou kijken hoe je werkt is veel leuker”, zei Hoss.

Little Joe besloot zich niets aan te trekken van zijn broers en werkte hard door ondanks hun gelach en het geknor en gepest van de varkens.

Pas na uren werken was Little Joe eindelijk klaar. Natuurlijk waren zijn plagerige broers toen allang weg.

De jongste Cartwright broer ging naar de keuken en vroeg aan de Chinese kok Hop Sing:“Heb je warm water voor me?”

“Little Joe weg blijven uit keuken van Hop Sing. Anders eten bederven”, zei de kok.

“Ik ga al weg!”, zei Little Joe chagrijnig.

Hij verliet de keuken en ging zijn paard Cochise pakken om in Virginia City een bad te nemen. Maar wat hij was vergeten was het hok van de varkens dicht te doen zodat de beesten hem volgden.

Halverwege hoorde Little Joe geknor achter zich. Hij stopte en keek om. Zes varkens keken hun leider aan.

“Wat krijgen we nu weer?”, vroeg Little Joe zich af.

Hij zuchtte diep. Er zat voor hem niets anders op dan de varkens thuis te brengen en dan een nieuwe poging doen om in de stad te komen. Hij keerde Cochise en reed terug naar de ranch. Vreemd genoeg liepen de varkens gewoon mee.

Het kostte Little Joe de rest van de dag om de varkens thuis te krijgen en nóg steeds was hij niet in bad geweest.

Toen hij voor de tweede keer naar de stad wilde rijden vroeg Adam:“Joe, moet je niet je volgelingen meenemen naar het feest?”

“Erg leuk Adam. Volgende keer mag jij het varkenshok schoonmaken. Kijken of je dan nog zo’n grote mond hebt tegen mij”, zei Little Joe verontwaardigd.

“Jij kan beter opschieten met de varkens dan ik. Dus dat wordt jouw vaste taak”, zei Adam.

Little Joe zei niets meer en verdween naar Virginia City om lang niet meer thuis te hoeven komen.