Nadat de zevenjarige Mitch Cartwright de kerstboom had opgetuigd samen met zijn opa Ben Cartwright vond de jongen 2 rood met witte kerstmutsen onder in een doos. Eentje had zelfs lampjes. Mitch pakte ze en bekeek de mutsen.
“Opa, waar komen deze kerstmutsen vandaan? Ik heb ze nog nooit eerder gezien”, zei Mitch terwijl hij ze omhoog hield.
De eigenaar van de Ponderosa ranch (waar de familie Cartwright woonde) bekeek de mutsen en zuchtte zeer diep. Nu wist Mitch genoeg en ook dat zijn 2 ooms Hoss en Joe er heel veel mee te maken hebben gehad.
“Wel Mitch, we ruimen eerst alles op en dan zal ik je vertellen hoe we aan die 2 kerstmutsen zijn gekomen”, antwoordde Ben.
De dozen waren snel opgeruimd zodat Mitch het verhaal achter de mysterieuze kerstmutsen te horen kreeg. Opa en kleinzoon gingen op de bank zitten. De Chinese kok Hop Sing kwam met 2 bekers warme chocolademelk met slagroom.
Ben begon te vertellen:“Mitch, het verhaal van die kerstmutsen begint vlak voor jouw geboorte. Je ooms kochten die speciaal voor jou.”
Het was december 1992. Adam en zijn vrouw Mary verwachtten hun 1e kindje, een jongen. Mary was eind december uitgerekend.
Hoss en Joe (de jongere broers van Adam en zwagers van Mary) waren in Virginia City om voor hun familieleden kerstinkopen te doen.
“Hoss, dit kopen we voor ons neefje. Dan kan hij hem meteen op als hij geboren is”, zei Joe terwijl hij een kerstmuts met lampjes liet zien.
“Dat is voor de verandering een goed idee van jou, Joe. Jij geeft die en ik die zonder lampjes. Dan kan ons neefje afwisselen”, reageerde zijn broer.
Ze betaalden de mutsen en gingen snel naar huis terug.
“Adam en Mary, we hebben het perfecte kerstcadeau voor jullie baby”, zei Joe namens Hoss toen ze binnenkwamen.
De aanstaande ouders keken elkaar ongerust aan.
“Hoss en Joe, wat hebben jullie voor onze zoon in vredesnaam gekocht?”, vroeg Adam.
Mary kreeg 2 pakjes en zag tot haar en Adams verbazing de 2 kerstmutsen.
Joe zei glimlachend:“Die met de lampjes is van mij.”
“Hoss en Little Joe Cartwright, jullie denken toch echt niet dat wij ons kind zoiets stoms zullen laten dragen?”, vroeg Adam.
Zijn jongere broers keken elkaar verbaasd aan.
Mary viel haar man bij door te zeggen:“Ik voelde net dat de baby duidelijk liet merken dat ook hij die mutsen niet zal dragen.”
“Berg ze maar goed op want wij willen ze nooit meer zien!”, antwoordde Adam.
“Waar is jullie kerstgevoel gebleven?”, vroeg Joe verontwaardigd.
Hoss zei:“Andere moeders zetten hun kind wel zo’n muts op.”
“Maar ik ben niet zoals die andere moeders. Nog niet in elk geval en ik zal dat ook nooit worden”, reageerde zijn schoonzus.
Toen kwam de vader van de broers en schoonvader van Mary, Ben Cartwright, binnen. Hij hoorde de discussie.
“Pa, uw 2 jongste zoons hebben deze stomme kerstmutsen voor uw kleinzoon gekocht. Mary en ik weigeren om onze zoon zoiets te laten dragen”, zei Adam terwijl hij de kerstmutsen liet zien aan de eigenaar van de Ponderosa ranch waar ze woonden.
Ben bekeek de mutsen en zei:“Hoss en Joseph, berg deze kerstmutsen maar heel erg goed op want deze keer sta ik aan de kant van Adam en Mary.”
“Goed. We bergen ze wel op. Kom Joe”, zei Hoss met tegenzin.
De broers gingen met de mutsen naar de zolder en borgen ze op in een zak die in een kerstdoos ging.
“Dus Mitch, dat is het verhaal achter deze kerstmutsen”, zei Ben tenslotte.
De jongste Cartwright bekeek de mutsen en begon toen te glimlachen. De rancher vermoedde dat zijn kleinzoon iets van plan was.
“Wat ben jij van plan jongeman?”, vroeg Ben semistreng.
“Wel, mijn ooms kochten deze mutsen voor mij in 1992. Dit jaar krijgen ze de mutsen van mij”, legde Mitch uit.
“Mitch, dat is een uitstekend idee van jou. Ik help je wel met inpakken”, zei Ben glimlachend.
Ze pakten de kerstmutsen in en legden ze onder de pas versierde kerstboom.