Hoss Cartwright was alleen thuis met zijn neefje Mitch van 6. Omdat het tegen lunchtijd liep besloot Hoss met de jongen te gaan eten.
“Mitchy, ga je mee lunchen?”, vroeg hij dan ook.
“Ik kom. Wat had je in gedachten? Kaas tosti met wortelsap erbij?”, vroeg Mitch op zijn beurt.
“Fijne suggestie zeg. Ik dacht meer aan een gebakken ei. Als jij een kaastosti wil zal ik dat voor je klaarmaken”, zei Hoss.
Ze liepen naar de keuken om aan de slag te gaan.
Mitch smeerde de boterhammen en deed er kaas op terwijl Hoss bij het gasfornuis stond.
“Hier zijn de boterhammen met kaas. Doe er voor mij een ei tussen en dan bakken in de koekenpan”, zei Mitch.
Hoss deed de boterhammen met kaas in de pan, deed er een ei op en legde een andere boterham op de boterham. In een andere koekenpan bakte hij een 3 dubbele omelet met ham. Hij roerde de ham door het ei heen en spoedig hing de geur van gebakken ei door de keuken.
Wat later zaten oom en neef aan een zalige lunch.
“Oom Hoss, hoeveel eieren heb je wel niet genomen voor je gebakken ei?”, vroeg Mitch opeens.
“Twaalf. Hoezo?”, vroeg Hoss verbaasd.
“Zomaar”, antwoordde zijn neefje.
“Op 1 kaastosti zoals die van jou kan ik niet leven”, zei Hoss.
“Als ik jouw maaltijd opeet word ik vanmiddag misselijk tijdens de training”, reageerde Mitch.
“We wassen samen af en dan breng ik jou naar de training. Ik blijf er ook”, zei Hoss.
Mitch vond het best.
Tijdens het afwassen zei Hoss:“Voortaan als wij samen thuis zijn maken we zo’n zalige lunch.”
“Afgesproken. Maar dit blijft wel onder ons”, antwoordde zijn neefje.
“Met jou kan ik tenminste praten”, zei Hoss glimlachend.
Hierdoor werd hun band nog hechter dan het al was.