Het was een zware en lange werkdag geweest voor de Chinese kok Hop Sing. Zijn baas was Ponderosa ranch eigenaar Ben Cartwright en de kok zorgde voor het reilen en zeilen op de ranch. Hij beschouwde de keuken als zijn domein en geen enkele Cartwright moest proberen daar te komen om zijn maag te vullen. Vooral de tweede zoon van Ben, Hoss, had daar een handje van. Maar ook de broers van Hoss (Adam en Little Joe) hadden een keukenverbod zolang Hop Sing daar was.
Die bewuste avond viel Hop Sing in slaap bij de gootsteen.
Hop Sing kwam de grote woonkamer in en zag dat de ontbijttafel nog niet gedekt was. Hij begon in zijn moedertaal te mopperen wat de Cartwrights hoorden.
“Pa, nu begint het alweer opnieuw”, zei Hoss.
“Wiens beurt was het om de tafel te dekken?”, vroeg Ben.
Adam keek op het rooster en zei:“Joe moest het doen maar hij is er weer eens tussenuit geknepen.”
“Ik geef hem groot gelijk”, reageerde Hoss lachend.
“Dan zal ik het wel weer doen. Maar dit is de allerlaatste keer dat ik de karweitjes voor Joseph doe!”, sprak de rancher zuchtend.
Hij pakte de ontbijtspullen en liep naar de eetkamer. Hop Sing zat al op zijn plek aan de tafel.
“Mr Ben, waarom heeft Little Joe de tafel niet gedekt? Loonvermindering voor hem”, zei Hop Sing.
“Ik weet niet waar Joe is. Maar hier is uw ontbijt”, zei Ben.
Hij zette alles neer voor zijn Chinese werkgever en ging toen terug naar de keuken. Adam en Hoss voelden de bui al hangen.
“Alles in orde pa?”, vroeg Adam voorzichtig.
“Als ik die broer van jullie in handen krijg zal hij ervan lusten. Hop Sing heeft hem al salarisvermindering beloofd”, antwoordde Ben.
Wat later was Hoss de klos. Hop Sing riep hem bij zich. Als een schooljongen die gespiekt had bij een proefwerk stond Hoss bij zijn werkgever.
“Mr Hoss, jij gaat de keukenvloer schrobben totdat hij glimt”, zei Hop Sing.
“Maar ik wilde…”, zei Hoss verbaasd.
“Niets mee te maken want Hop Sing is baas en niet Mr Hoss. Anders ook salarisvermindering!”, was het antwoord.
Mopperend ging Hoss zijn werk uitvoeren. Vooral omdat Adam naar Virginia City werd gestuurd om een lange lijst boodschappen te halen.
“Tijd voor koffie Hop Sing”, zei Ben die met een dienblad met kopjes en koffie binnenkwam.
“Fijn voor Hop Sing maar niet voor Mr Ben. Die heeft de fijne taak om het toilet schoon te scheppen”, zei de Chinese werkgever.
Ben zette verontwaardigd het dienblad neer en ging woest naar buiten.
“HOP SING! HOP SING! Waar blijft de koffie?”, werd er vanuit de woonkamer door Ben geroepen.
Hop Sing schrok wakker, besefte dat hij alles had gedroomd maar toch was het een voor hem leuke droom. Vlug zette hij de koffie en kopjes met schotels op het dienblad en bracht hij het binnen.
“Bedankt Hop Sing”, zei Ben.
“Graag gedaan Mr Cartwright”, zei de kok waarna hij weer naar de keuken verdween om verder te dromen.