Hoss Cartwright kwam de slaapkamer van zijn jongere broer in gerend met de boodschap:“Joe, je moet onmiddellijk uit je nest komen van pa!”
De jongste Cartwright broer lag nog prinsheerlijk te slapen toen Hoss binnenkwam. Maar door het gegil kwam Joe overeind en hij stootte daarbij zijn hoofd aan zijn bed.
Joe zei wrijvend over de pijnlijke plek op zijn hoofd:“*@#$%! *@#$%!”
Hoss kwam erbij, bekeek het bed en zei nuchter:“Gelukkig, je bed is niet beschadigd.”
“Je maakt je meer zorgen over mijn bed dan over mijn hoofd! Fraai is dat”, mopperde Joe.
“Chagrijn! Ben je van plan de hele dag in je bed te blijven?”, vroeg Hoss.
“Nu ik door jouw gegil een hersenschudding opgelopen heb wel”, was het antwoord van zijn broer.
Hij ging liggen en trok de dekens ver over zich heen. Hoss trok de dekens weg en bekeek de bult op het hoofd van Joe.
“Wat ben jij toch een aansteller zeg. Er is niets te zien. Of is die bult soms jouw hoofd?”, vroeg Hoss.
“Erg leuk zeg. Als jij nu uit mijn kamer verdwijnt kan ik me wassen en aankleden. Ook al heb ik nu een enorme koppijn”, zei Joe kwaad.
Hoss verliet lachend de slaapkamer wat Joe nog kwader maakte en ervoor zorgde dat hij de hele dag maar in bed bleef om zijn oudere broer te ontwijken. Uit voorzorg deed Joe de deur op slot en de ramen dicht.