Omdat Ponderosa ranch eigenaar Ben Cartwright een grote hekel aan de administratie had deed zijn oudste zoon Adam dat. Een andere reden hiervoor was dat Adam dan bij zijn zoon Mitch kon zijn. De jongen was ruim 7 maanden oud en zeer ondernemend sinds hij had leren kruipen.
Op een morgen was Adam aan het werk maar hij keek ook steeds onopvallend naar wat Mitch uitspookte. Halverwege de morgen merkte Adam dat de jongen niet meer rondkroop op de grond. Hij besloot poolshoogte te nemen. Hij verliet het kantoor en ging naar de woonkamer. Daar aangekomen zag Adam dat Mitch zich vasthield aan het salontafeltje. Adam ging zitten en keek zijn zoon glimlachend aan.
"Nu moet ik jou nog meer in de gaten gaan houden", zei hij apetrots.
Mitch lachte en probeerde te lopen langs het tafeltje. Natuurlijk ging dit met vallen en opstaan.
De rest van de dag leerde Adam zijn zoon lopen in plaats van de administratie te doen.
Toen Ben thuiskwam vroeg hij direct:"Adam, is de administratie al klaar?"
"Nee pa, het spijt me. Er kwam iets veel belangrijker voor in de plaats", antwoordde zijn zoon.
Ben vroeg verbaasd:"En wat voor veel belangrijker was dat dan wel?"
"Ga in uw stoel zitten", zei Adam.
De rancher deed dat en zag toen zijn kleinzoon naar zich toe lopen.
"Ik begrijp het. Maar doe de rest als deze loper slaapt", zei Ben terwijl hij zijn kleinzoon vasthield.
Adam knikte en keek met gepaste trots naar zijn nageslacht. Maar natuurlijk was ook Ben trots op wat Mitch die dag had bereikt.