EEN ZAAK VOOR CLEM
Het was voor deputy Clem Foster een normale werkdag. Voor de verandering was het rustig in Virginia City. De deputy genoot dan ook uitgebreid van de rust en zijn koffie. Plotseling ging de deur open en de familie Cartwright kwam binnen.
“Heren, ik ben bezig”, zei Clem.
“Ja, met koffie drinken”, zei Hoss lachend.
Zijn broers, Adam en Little Joe lachten ook mee.
Hun vader Ben zei plagend:“Jongens, dit is het beeld van een ambtenaar in functie.”
“Erg leuk. Wat kan ik voor jullie doen?”, vroeg de deputy.
“Onderweg naar de stad kwamen we een vreemd persoon tegen. Het schijnt dat hij naar jou op zoek is”, zei Ben.
Clem keek de rancher verbaasd aan.
“Hoe zag die persoon eruit?”, vroeg de deputy.
“Erg klein, bruin en zwart harig met een staart en een kop”, zei Adam.
“Dat lijkt meer op een beschrijving van een hond dan op een persoon. Jullie houden me toch niet voor de gek?”, vroeg Clem ongerust.
Hij kende de Cartwrights erg goed en wist dat ze tot alles in staat waren.
“Clem, waar zie je ons voor aan?”, vroeg Hoss.
“Heb je een paar uur om die vraag beantwoord te krijgen?”, vroeg Clem op zijn beurt.
Hoss schudde van nee.
“Ik heb gesproken”, zei Clem.
Hij schreef het allemaal op en zei daarna:“Ik zal actie ondernemen.”
De Cartwrights gingen weg.
Clem dacht:‘’Nu zijn alle vier de Cartwrights van lotje getikt geworden. Ik wist het al zeker van Hoss en Joe. Maar nu zijn Ben en Adam het ook geworden.’ Hij dronk zijn koffie op, deed zijn riem met holster om en verliet het kantoor. Buiten steeg hij op zijn paard en reed hij direct naar de plaats die de Cartwrights hadden beschreven.
Daar aangekomen zag Clem een jonge herdershond liggen. De deputy steeg af en knielde neer bij de hond.
“Hoe kom jij hier?”, vroeg de deputy.
“Woef”, zei de hond.
Clem aaide hem en de hond likte zijn hand.
“Ik neem je mee en je woont bij mij. Ik noem je Toby”, zei de deputy.
Ze stonden op en liepen naar het paard van Clem. De deputy steeg op en reed met de hond terug naar de stad.
De Cartwrights zagen het trio komen. Clem stopte zijn paard en steeg af. De hond snuffelde meteen aan de Cartwrights.
“Dit is de persoon die jullie mij lieten halen. Als ik jullie was zou ik me vanaf nu maar rustig houden want hij bewaakt voortaan de gevangenen in de cel. En voor jullie is er altijd wel een mooie plek gereserveerd. Dag heren. Kom Toby”, zei Clem.
Toby liep mee, de Cartwrights verbaasd achterlatend.
“Pa, ik dacht dat Clem er in zou lopen maar het is precies met ons gebeurd”, zei Hoss verontwaardigd.
“Hij is toch slimmer dan we dachten”, reageerde Little Joe.
“Enig idee wat we er aan gaan doen?”, vroeg Adam.
“Zodra we een nieuwe deputy en sheriff moeten kiezen, stem niet op hem!”, zei Ben vastbesloten.
Ze stegen op hun paarden en reden zo snel mogelijk uit Virginia City.