Weer Thuis
Adam Cartwright zat achter zijn laptop toen hij in zijn mailbox keek. Er was vanwege de feestdagen weinig email binnengekomen maar opeens viel zijn oog op een bericht met een bijlage. Hij klikte erop en het was een email van zijn oudste zoon Mitch die in het buitenland op vakantie was met zijn partner Matthew Walker. Adam startte de bijlage en zette het geluid wat harder. Wat de oudste Cartwright jongen toen zag en hoorde overtrof zijn stoutste dromen.
“Het is nu dus echt officieel”, zei Adam tegen zichzelf.
“Wat is nu dus echt officieel?”, vroeg zijn vrouw Sally verbaasd.
“Dit filmpje kreeg ik per email”, zei Adam terwijl hij het aan Sally liet zien.
“Wat romantisch zeg”, was haar 1e reactie.
Toen ging de gsm van Adam. Het was Dan Walker, de vader van Matthew.
“Heb jij ook een filmpje gekregen van onze zoons?”, vroeg Dan.
“Ja, ze hebben het dus ook naar jullie gestuurd. Sally vond het romantisch. Laura zeker ook?”, was de wedervraag van Adam.
“Inderdaad”, zei Dan.
“Ik stuur het door naar mijn familie. Kijken hoe ze reageren”, antwoordde Adam.
Hij hing op en stuurde het filmpje van het aanzoek naar zijn vader Ben Cartwright en jongere broers Hoss en Joe.
Hoss Cartwright zat achter de gezamenlijke computer en zag dat hij een email van zijn 2 oudste neefjes Mitch en Matthew had gekregen. Hij opende de email en zag de 2 foto’s van de 2 puddingen bij het snoephuisje van de heks. In de email stond als reactie van Mitch:‘Oom Hoss, hier heb je 2 foto’s van 2 zalige puddingen. Eet smakelijk. M & M.’
Hij draaide de foto’s uit, liep er mee naar de anderen en zei:“Dit hebben onze neefjes gisteravond naar mij gemaild.”
“Wat lekker”, zei zijn vrouw Betsy.
Hun dochters Inger en Petra vonden ze ook lekker. Terug bij de computer zag Hoss dat er een email van zijn broer was. Hoss klikte op het filmpje en zag en hoorde het aanzoek.
“Pa, u moet dit echt even zien en horen”, zei hij glimlachend.
Met pa bedoelde Hoss zijn vader Ben Cartwright, de eigenaar van de Ponderosa ranch. De rancher kwam en kreeg ook het filmpje te zien en te horen. Nu kwamen Betsy, Joe en zijn vrouw Paula er ook bij. De vrouwen vonden het aanzoek romantisch.
“Wanneer komen de jongens thuis?”, vroeg Ben.
“Ze vertrekken vanuit Rotterdam op 28 december en komen dus waarschijnlijk de volgende dag thuis. Wilt u een verlovingsfeest voor hen organiseren?”, vroeg Joe, de jongste Cartwright broer.
“Inderdaad. Maar ik denk er over het te combineren met de jaarwisseling. Ik denk dat de jongens wel last van jetlag zullen hebben”, antwoordde de rancher.
Terwijl zijn kinderen buiten speelden bekeek Adam nog eens het filmpje van het aanzoek.
“Mijn kleine jongen is nu echt opgegroeid”, zei hij wat zwaarmoedig.
“Ach, wat ben jij zielig zeg. Onthoud wel dat je andere zoon buiten speelt”, zei Sally plagend.
Adam sloeg terug met:“Wacht maar totdat Lisa en/of Rose gaat of gaan trouwen. Dan pink jij hele waterlanders weg.”
“Dat zal ik ook doen bij Mitch en Benji”, bekende Sally.
Ze zag dat Adam Mary miste.
“Mary zou het zo geweldig gevonden hebben als ze dit filmpje zou zien. Ergens wist ze dat Mitch en Matthew een stelletje zouden worden”, zei Adam serieus.
“Omdat zij en Laura hartsvriendinnen waren en hun zoons precies 2 maanden na elkaar jarig zijn?”, vroeg Sally.
Adam knikte en vertelde:“Als ik een oppas nodig had bracht ik Mitch bij Dan en Laura en andersom. Soms leek het wel alsof zij en/of ik 2 zoons hadden in plaats van 1.”
Sally keek haar echtgenoot aan en vroeg:“Zullen we het de kinderen vertellen?”
“Van de verloving van Mitch en Matthew?”, vroeg Adam verbaasd.
“Ja”, zei Sally.
“Ik haal ze wel even naar binnen”, zei Adam.
Hij stond op en riep zijn kinderen (Lisa, Benji en Rose) naar binnen.
“Waarom moesten we nou naar binnen komen? We speelden net zo fijn in de sneeuw”, zei Benji.
“Doe je jas en schoenen uit want mama en ik moeten jullie wat vertellen”, zei zijn vader.
Dat gebeurde en de kinderen keken hun ouders vragend aan.
“Loop even mee naar mijn kantoor want je broer heeft ons iets gestuurd per email”, zei Adam.
De kinderen liepen mee en kregen het filmpje van het aanzoek te zien en te horen.
“Dus zij gaan samen trouwen?”, vroeg Benji.
“Zodra het hier kan wel”, antwoordde Adam.
“Wat leuk”, zei Lisa namens haar broer en zusje.
Adam en Sally gaven elkaar een vlugge knipoog.
“Weet opa het al van Mitch?”, vroeg Rose toen.
“Dat weet hij inderdaad want ik heb het filmpje naar hem doorgestuurd”, antwoordde Adam.
De kinderen gingen weer buiten spelen.
Na een lange vliegreis met tussenstops in Londen en Atlanta waren Mitch Cartwright en Matthew Walker op 29 december 2012 in Las Vegas. De oom van Matthew, Sean Walker, had de jongens opgehaald in Rotterdam, Nederland, waar het stel een heerlijke vakantie had gehad. De ouders van Matthew (Dan en Laura Walker) waren op het vliegveld om ze op te halen.
“Dan, daar zijn ze eindelijk”, zei Laura opgewonden toen ze de jongens zag komen.
“Zo te zien hebben ze niet veel geslapen de afgelopen paar uur”, merkte Dan op toen hij zag hoe slaperig ze eruitzagen.
De jongens kregen een warme begroeting van Dan en Laura.
“Gefeliciteerd allebei met jullie voorgenomen huwelijk. Het filmpje was zo romantisch”, zei Laura.
“Bedankt mam. De hele vakantie was romantisch in onze ogen. Jullie hebben zoveel gemist daar”, zei Matthew.
“Vooral de cupcakes. Maar ik denk dat oom Hoss ze wat aan de kleine kant zal vinden”, reageerde Mitch lachend.
“Mitch, jouw oom vindt alles aan de kleine kant wat eten betreft”, antwoordde Dan.
Ze lachten. Onderwijl liepen ze naar de auto van Dan en stapten ze in. Dan nam plaats achter het stuur en reed richting het ranchhuis waar Adam en Sally woonden.
Ondertussen was Sally bezig met het avondeten omdat ze eters zouden krijgen. Ze wist dat haar kinderen flinke en goede eters waren en dat gold ook voor Mitch en Matthew. Daarom maakte Sally een grote pan macaroni met ham en kaas. Dat viel altijd in goede aarde.
Rond 17.45 uur riep Rose opeens:“Papa, mama, daar komen oom Dan en tante Laura.”
Haar vader (Adam Cartwright) kwam naar zijn jongste dochter en zag hen ook komen.
“Komen de wereldreizigers daar aan?”, vroeg Benji, de jongste zoon van Adam.
“Zo te zien wel. Jongens, ze zullen erg moe zijn van de vliegreis. Dus begroet ze niet al te wild”, antwoordde zijn vader.
De deurbel ging en Adam deed open.
Hij zag zijn zoon en schoonzoon staan en vroeg sarcastisch:“Eindelijk thuisgekomen uit het Sprookjesbos?”
“We waren liever daar gebleven. Maar volgend jaar gaan we weer”, antwoordde Mitch.
“Zo te horen is de vakantie samen zeer goed bevallen”, zei Adam terwijl de gasten binnenkwamen.
Matthew knikte en kreeg met Mitch een uitgebreide begroeting van de kleintjes en van Sally natuurlijk ook.
Tijdens het eten kregen Mitch en Matthew veel vragen te beantwoorden. Ze kregen nauwelijks tijd om te eten wat de volwassenen merkten.
Adam zei dan ook:“Jongens, laat de wereldreizigers eerst wat eten. Ze hebben in de Efteling vast niet veel gegeten.”
“Dat hebben we wel gedaan. Vooral grote cupcakes”, antwoordde Mitch.
“Grote cupcakes?”, vroeg Lisa nieuwsgierig.
“Ja, er waren cupcakes met de Wolf, Roodkapje en de Draak erop”, antwoordde Mitch.
“Jullie hebben vast geen foto’s gemaakt?”, vroeg Dan plagend.
“We hebben zo’n 600 foto’s genomen. Op Oudejaarsdag krijgt iedereen ze te zien via een diashow. Eerst willen we wat bijslapen”, zei Mitch.
“Na de show krijgen jullie de cadeaus”, zei Matthew.
“Ik zal het doorgeven aan opa. Je weet dat we Oud en Nieuw altijd daar vieren”, reageerde Adam.
De jongens knikten.
Nog voordat het 20.00 uur was sliepen Mitch, Matthew en Rose al.
“Lisa en Benji, morgen en overmorgen laten jullie je broer en Matt met rust. En dat geldt ook voor Rose. Kan ik op jullie aan?”, vroeg Adam serieus aan de tweeling.
“Dat beloven we”, zeiden ze tegelijk.
Hun ouders waren gerustgesteld.
De volgende morgen nam Laura de kleintjes al mee naar het grote ranchhuis zodat Mitch en Matthew wat meer konden slapen. Ook nam ze de vuile was van de jongens mee.
Ben Cartwright, de eigenaar van de Ponderosa ranch, zag zijn kleinkinderen en Laura komen en liep ze tegemoet.
“Welkom op de Ponderosa. Zijn de wereldreizigers er nog niet?”, vroeg Ben.
“Ze kwamen gisteren tegen de avond thuis maar de heren hebben vele slaap tekort en jetlag. Daarom heb ik de tweeling en Rose alvast meegenomen naar hier. Ik heb tevens de vuile was meegenomen”, zei Laura.
“Je weet waar de wasmachines staan. Hop Sing heeft al koffie gezet”, zei Ben.
De kinderen brachten hun tas naar hun logeerkamer en gingen toen buiten spelen met hun nichtjes Inger en Petra. Laura ging de was doen.
Adam en Dan hielden zich bezig met de fotoshow. Mitch had de code voor de ipad gegeven zodat zijn vader en schoonvader de foto’s op volgorde konden zetten.
Terwijl hij de foto’s bekeek zei Adam:“Op dit soort momenten mis ik Mary heel erg.”
“Ik weet dat Mitch haar ook nog erg mist. Ook al heeft hij haar nauwelijks gekend”, zei Dan.
“Mitch lijkt op de foto’s erg veel op haar. Vooral zoals hij naar de camera kijkt”, zei Adam.
“Matt is echt een talent om te fotograferen. Dat heeft Laura ook”, zei Dan.
Tegen twaalven kwamen de jongens naar beneden.
“Uitgeslapen heren?”, vroeg Adam plagend.
“Nee, we werden wakker van onze lege magen. Wat is het hier rustig. Hebben jullie de smurfen buiten de deur gezet?”, vroeg Mitch op zijn beurt.
“Laura heeft ze meegenomen naar het grote ranchhuis. Ze blijven daar vannacht slapen zodat jullie wat meer rust hebben”, antwoordde Dan.
“Wat doen jullie hier dan nog?”, vroeg Matthew plagend.
Adam en Dan konden er niet om lachen maar Sally en Mitch wel.
Tijdens de lunch zei Dan:“Het zijn echt mooie foto’s die jullie hebben genomen.”
“Bedankt. Het is er echt schitterend, vooral met die sneeuw. We gaan er nog een keer heen”, zei Matthew.
Adam stelde voor:“Jullie zijn nu naar de Winter Efteling geweest. Misschien is het wel een goed en leuk idee om ook eens naar de Zomer Efteling te gaan.”
“Dat willen we ook maar we zitten met ons werk bij de honkbalclub. Het is ons zo goed bevallen dat we volgend jaar weer samen kerst vieren in de Winter Efteling”, antwoordde Mitch.
Dat was Adam even vergeten.
Toen vroeg Matthew:“Pa, zouden jij en mama mijn getuigen willen zijn bij ons huwelijk?”
Dan antwoordde:“Natuurlijk zijn we jouw getuigen.”
“Ik wil dat opa mij weggeeft. Alleen ik durf het niet te vragen. Zou hij dat willen doen?”, vroeg Mitch.
“Ik weet zeker dat opa zeer vereerd zal zijn om dat te doen”, antwoordde Adam.
“En wie zijn jouw getuigen, Mitch?”, vroeg Sally.
“Jij en papa”, was het antwoord van haar stiefzoon.
Adam en Sally keken elkaar glimlachend aan.
“Is er al een datum geprikt?”, vroeg Dan.
“Op de meest romantische dag van het jaar: 14 februari”, antwoordde Mitch.
“Mitch, mama en ik verloofden ons op die datum in 1990”, zei Adam met een brok in zijn keel.
“Daarom is het ook onze trouwdatum”, legde Mitch uit.
“Kan opa het niet regelen dat we vlug kunnen trouwen? De plechtigheid vindt wel plaats op de ranch”, zei Matthew.
“Hij is daar al mee bezig. De gouverneur van Nevada is een zeer goede vriend van hem”, antwoordde Adam.
Na de lunch gingen de jongens weer slapen en belde Adam naar zijn vader om hem de trouwdatum van Mitch en Matthew door te geven.
“Toevallig had de gouverneur net naar mij gebeld en hij heeft toestemming gegeven om hun huwelijk te laten voltrekken. Het is dan meteen erkend en legaal”, zei de rancher.
“Mitch wil dat u hem weggeeft. Ik weet dat hij het zelf niet durft te vragen”, zei Adam.
“Ik ben zeer vereerd om dat te doen”, zei Ben.
Ze legden neer en Adam ging naar de slaapkamer van Mitch en Matthew.
“Heren, ga maar trouwkaarten maken want op 14 februari 2013 is het jullie trouwdag. Opa heeft het voor elkaar gekregen om jullie te laten trouwen”, zei Adam.
“Dat is geweldig!”, zeiden de jongens tegelijk.
Even later sliepen ze weer zodat Adam hen alleen liet.
Pas de volgende morgen waren Mitch en Matthew helemaal uitgerust van de lange reis.
“Is het goed als we naar de graven van mama en Cody gaan? We hebben ze heel wat te vertellen”, zei Mitch na het ontbijt.
“Ga maar. Je Jeep staat in de garage”, zei Adam.
De jongens pakten hun bagage en reden naar het privé kerkhof van de Cartwrights.
Mitch en Matthew vertelden alles wat ze hadden beleefd tijdens hun vakantie en ook van hun trouwplannen. Vooral voor Mitch was het emotioneel. Hij begon aan een nieuw hoofdstuk van zijn leven en zijn echte moeder ontbrak. Dat gold ook voor zijn oudste vriend de herdershond Cody. Maar Matthew was een grote steun voor Mitch.
“Mama en Cody, tot heel gauw”, zei Mitch na een uurtje.
Ze stonden op en reden naar het grote ranchhuis waar de jongens ook woonden.
Ook hier kregen Mitch en Matthew een warme begroeting.
“Welkom terug jongens”, zei Ben namens de anderen.
“Bedankt opa. De vakantie was zo geweldig dat we volgend jaar weer gaan en wel rond dezelfde tijd”, zei Matthew.
“Maar dan is het onze verlate huwelijksreis”, voegde Mitch eraan toe.
“Hoezo verlate huwelijksreis?”, vroeg zijn oom Hoss verbaasd.
“We gaan op 14 februari 2013 trouwen en wel hier op de ranch. Onze ouders zijn getuigen. Opa gaat Mitch weggeven en ik neem de achternaam van Mitch aan”, antwoordde Matthew.
Nu werden de jongens door iedereen gefeliciteerd.
Na de lunch kwamen Adam, Sally en Dan ook naar het grote ranchhuis. De Chinese kok Hop Sing had samen met de vrouwen van Hoss (Betsy) en Joe (Paula) een lekkere high tea gemaakt.
Via een groot scherm lieten Mitch en Matthew de hele fotosessie zien met uitleg van de wereldreizigers. Vooral de sprookjes spraken de kleintjes erg aan. Hoss was erg te spreken over de foto’s met het eten erop. Toen Langnek in beeld kwam keken Mitch en Matthew elkaar even met zeer verliefde ogen aan.
Na de fotovertoning kregen de thuisblijvers de cadeaus die voor hen waren gekocht. Iedereen was blij met hun Nederlandse souvenir.
Hoewel Mitch en Matthew het fijn hadden op hun vakantie waren ze toch ook blij om weer thuis op de Ponderosa te zijn.