Het was een warme en lange dag voor de Cartwrights. Vandaar dat ze bij een beekje stopten om een siësta te houden. Maar of dat nou een goed idee was?
Adam droomde het volgende: hij was weer op school en er zou een nieuwe lerares komen. Hij wist niet wie hem les zou gaan geven. Plotseling ging de deur open en wie stapte het lokaal binnen? Abigail Jones. Tot haar grote vreugde zag ze alleen maar Adam in de schoolbanken zitten en ze gaf hem dan ook met liefde privéles.
Hoss droomde ook maar zijn droom was verre van leuk. Hij was in Virginia City voor zaken toen hij een stem hoorde.
“Hoss Cartwright. Lieve Hoss Cartwright. Kom bij me”, riep een stem.
Hoss keek om zich heen maar zag niemand die hem riep. Opnieuw hoorde hij het smeekgebed. Hij besloot in de richting van de stem te lopen en dat had effect. Uiteindelijk kwam Hoss bij een winkel terecht waar op de deur een bordje hing:‘Gratis taarten voor Hoss Cartwright.’ Natuurlijk ging Hoss naar binnen maar toen hij de taarten proefde wist hij niet hoe snel hij de winkel weer uit moest zijn.
“Potjandorie, die taarten zijn gemaakt van wortels en kaas. Hier zit vast Little Joe achter!”, gromde hij.
De droom van Ben was ook niet echt leuk. Sinds weduwe Clementine Hawkins hem had ontmoet en een oogje op de rancher had vermeed Ben haar zoveel mogelijk. Maar het onmogelijke was dan toch gebeurd. Weduwe Hawkins was veranderd in Mrs Benjamin Cartwright en ze woonde op de Ponderosa. Het was gebeurd tijdens een zakenreis van Ben toen hij weer thuiskwam. Hij reed op zijn paard Buck het erf op en zag tot zijn stomme verbazing een groot bord hangen waarop te lezen stond:‘Pension Ponderosa’. De rancher steeg af en ging naar binnen.
“Hallo snoes. Fijn je weer te zien. Zoals je ziet heb ik hier een daar wat veranderingetjes aangebracht. Ik dacht met zoveel kamers over en je zoons zijn allemaal het huis uit; waarom gebruiken we de kamers niet als logeerkamers?”, vroeg Clementine.
Ben was sprakeloos.
Little Joe had ook een niet erg leuke droom. Hij reed op zijn paard Cochise binnen en zag overal pijlen staan met de tekst‘Hierheen Little Joe Cartwright!’ De jonge Cartwright volgde nieuwsgierig de pijlen en kwam uiteindelijk bij het stadhuis terecht. Hij steeg af en ging naar binnen. Maar wat hij aantrof kwam niet eens in zijn stoutste dromen en/of ideeën voor. Al de meisjes en vrouwen die hij had versierd in zijn leven stonden op hem te wachten in hun trouwjurk.
De Cartwrights werden meteen wakker maar waren wel zo verstandig om hun dromen niet te delen met de anderen.
“Jongens, ik wil niet eens weten wat jullie gedroomd hebben en ik ga niet vertellen wat ik droomde maar deze siësta was geen goed idee”, zei Ben.
“Dat was het idee van Little Joe”, zei Hoss.
“Natuurlijk was het een dom idee maar ik ben wel uitgerust”, merkte Adam op.
“Als jullie allemaal zo uitgerust zijn gaan we weer aan het werk”, zei Ben.
De Cartwrights hadden hun lesje over een middagdutje wel geleerd en ze zouden het dan ook nooit meer doen.