Nadat Hoss en Little Joe Cartwright waren vrijgelaten uit de gevangenis van Virginia City gingen ze uit hun humeur naar huis.
“Wacht maar totdat ik dat lieve neefje van ons in handen krijg. Dan zal hij voorlopig nog niet jarig zijn”, gromde Hoss.
“Wat zullen we hem voor straf geven?”, vroeg Little Joe.
“Mitchy moet voor straf ons helpen met klusjes op het erf. Dat wil zeggen: hij doet het voor ons en wij kijken toe”, antwoordde zijn broer.
“En we passen meteen op hem terwijl pa en Adam morgen weggaan voor zaken naar San Francisco”, zei Little Joe.
“Precies broertje”, reageerde Hoss.
Op de Ponderosa zaten Ben, Adam en Mitch Cartwright in de woonkamer na een heerlijke maaltijd. Ben wist wat er allemaal gebeurd was.
“Zullen oom Hoss en oom Joe niet boos zijn op mij?”, vroeg Mitch een beetje ongerust.
“Ik ben bang van wel maar het is ook hun eigen schuld. Dan hadden ze dat kaartspel maar niet mee moeten nemen”, antwoordde Ben, de opa van Mitch.
“Heb je zin om met opa en mij mee te gaan naar San Francisco? We moeten er wat zaken afhandelen en dan houden we er gelijk een vakantie”, zei Adam.
“Goed”, zei de jongste Cartwright.
“Ga dan maar pakken want we vertrekken morgenvroeg”, zei Ben.
“Ik help je wel en dan kan je meteen daarna gaan slapen. Zeg opa even welterusten”, antwoordde Adam.
“Opa, welterusten”, zei Mitch.
“Jij ook jongen”, zei de rancher terwijl hij zijn kleinzoon nog een knuffel gaf.
Vader en zoon Cartwright stonden op en gingen naar boven. Ben keek ze genietend na.
“Waar is dat geliefde neefje van ons?”, vroeg Hoss meteen toen hij en Little Joe binnenkwamen.
“Adam is hem naar bed aan het brengen. Bovendien gaat hij morgen met ons mee naar San Francisco voor vakantie. Hoezo?”, vroeg Ben.
“Door uw kleinzoon hebben wij de middag in de cel doorgebracht tot groot vermaak van Clem”, antwoordde Little Joe.
“Hij betrapte ons op het spelen met valse speelkaarten. Het blijkt dat Mitchy dat kaartspel had gemaakt met dat vriendje van hem”, legde Hoss uit.
“Adam en Mitch hebben me alles in geuren en kleuren verteld. De jongen weet dat hij het kaartspel voortaan thuis moet laten maar dat geldt ook voor jullie”, zei Ben.
“We hadden voor Mitch een erg leuke straf bedacht in de tijd dat jullie naar San Francisco zijn”, zei Little Joe.
“En die straf is?”, vroeg Ben.
“Er zijn nogal wat karweitjes die zijn blijven liggen de laatste tijd. We hadden gedacht dat Mitchy die wel voor ons kon opknappen. Onder ons toezicht natuurlijk”, legde Hoss uit.
“Maar omdat Mitch met ons meegaat kunnen jullie mooi die karweitjes opknappen. Ze zijn voor jullie dus dat betekent dat jullie ze moeten opknappen en niet je neefje van zes”, reageerde de rancher.
Hoss en Little Joe keken elkaar verbaasd aan.
“Dus dat zoontje van onze broer zorgt ervoor dat we in de lik terecht komen en als wij hem ervoor willen straffen, nemen jullie hem mee op vakantie”, zei Little Joe verontwaardigd.
“Mitch is nog nooit in San Francisco geweest en over een paar weken moet hij weer naar school”, zei Ben.
De broers beseften dat ze Mitch niet konden straffen zonder dat Ben en/of Adam zich ermee bemoeiden.
De volgende morgen was iedereen vroeg op. Mitch was erg opgewonden omdat hij voor het eerst van zijn leven mee mocht naar een grote stad.
“Daar is de boosdoener”, zei Hoss semi-streng tegen zijn neefje.
“Morgen oom Hoss. Heeft Clem nog veel last van jullie gehad?”, vroeg de jonge Cartwright opgewekt.
“Wat ben je toch weer erg leuk. Eigenlijk zou jij voor straf onze karweitjes moeten doen”, zei Hoss.
“Opa heeft jullie toch daarvoor in dienst genomen?”, vroeg Mitch listig.
“Mitchy, de Ponderosa is een familiebedrijf en daar werken we allemaal in. Jij zal dat ook moeten doen als je groot bent”, zei zijn oom.
“Ik niet. Ik ga later honkballen”, was het directe antwoord van Mitch.
“Alles klaar voor de trip?”, vroeg Adam aan zijn zoon.
Mitch knikte. Hij at vlug zijn ontbijt op en ging daarna mee naar buiten.
“Zorgen jullie voor Cody?”, vroeg Mitch voordat ze weggingen.
“Natuurlijk doen we dat. Hij zal hier op je wachten en wij ook”, zei Hoss.
“En ik dacht dat jullie alle nare karweitjes moesten opknappen in onze afwezigheid”, merkte Adam op.
“Dat moeten ze ook maar nu houdt Cody toezicht”, reageerde Mitch.
Ben en Adam konden er wel om lachen maar Hoss en Little Joe niet. Hoss hielp zijn neefje op het paard waarna Ben en Adam ook opstegen om te vertrekken.
Pas toen Ben, Adam en Mitch waren vertrokken beseften Hoss en Little Joe dat ze er weer in gelopen waren.
“Verdorie Little Joe. Nu flikt dat neefje van ons het weer. En zijn vader steunt hem nog ook”, gromde Hoss.
“En onze pa ook”, zei Little Joe verontwaardigd.
Er zat voor de broers niets anders op dan de karweitjes te doen. Maar het ging niet écht van harte. Toch wisten ze nu wel dat hun neefje hen te slim af was. En ze waren gewaarschuwd voor de volgende keer.