Adam Cartwright had de hele dag hard gewerkt en nu hij thuis was verlangde hij naar wat rust. Zijn vader Ben Cartwright was weg en zijn jongere broers, Hoss en Joe, waren bij de stal bezig. De trouwe kok Hop Sing was in de keuken bezig het avondeten te bereiden. Adam zat een beetje te dagdromen in de rode stoel toen er een enorme Chinese kreet uit de keuken kwam. De oudste Cartwright jongen was meteen klaarwakker. In een paar stappen was hij in de keuken.
“Hop Sing, wat is er?”, vroeg hij ongerust.
“Mr Adam, iets heeft Hop Sing enorm laten schrikken”, zei de kok.
Hij wees op het keukenraam waar niets te zien was maar van de schrik had Hop Sing alles laten vallen en een deel was op de grond gevallen.
“Hm, ik geloof dat ik weet wie het op hun geweten hebben. Hop Sing, laat alles liggen zoals het nu is. Ik ben zo terug”, zei Adam.
Hij verliet de keuken en ging geruisloos naar de stal waar hij luid gelach hoorde.
“Hop Sing vloog zowat 2 meter de lucht in toen ik boe riep. Het was buitengewoon komisch om te zien”, gilde Joe.
“Niemand komt er achter dat wij er achter zitten. Zelfs Adam niet”, lachte Hoss.
Joe zette het masker opnieuw op en zei op angstaanjagende toon:“Boe!”
De broers begonnen weer hard te lachen. Ze wisten niet dat Adam alles had gehoord. Plotseling deed hij de deur open en keek hij ze lachend aan.
“Soms vraag ik me af of jullie ooit nog volwassen worden”, zei hij kalm.
Nu werden Hoss en Joe serieus.
“Hoe bedoel je?”, vroeg Joe verontwaardigd.
“Dat jullie een grap willen uithalen en dat ook doen is goed. Maar niet dat jullie ervoor zorgen dat wij geen avondeten krijgen”, zei Adam.
Nu kwam Hoss met een protest.
“Hoe bedoel je: wij krijgen geen avondeten?”, vroeg hij fel.
“Ga maar in de keuken kijken. Hop Sing is zo geschrokken van jullie dat hij niet meer in staat is om te koken”, antwoordde zijn broer.
Hoss rende als een gek naar de keuken en zag de rotzooi. Joe volgde hem wat ongerust over de gevolgen. Adam liep rustig naar de keuken waar zijn broers de les werd gelezen door Hop Sing. In zijn moedertaal uiteraard.
“Jongens, begin maar met opruimen en daarna mogen jullie koken”, zei Adam.
Hoss en Joe keken elkaar aan met een blik van: Ga fietsen! Maar twee paar ogen bleven hen aankijken zodat ze wel aan de slag moesten. Ondertussen vlogen de scheldwoorden over en weer. Adam ging in de rode stoel zitten dagdromen terwijl hij alle nieuwe scheldwoorden van zijn broers leerde.
Veel later stond er een redelijk fatsoenlijke maaltijd op tafel.
Na een paar happen zei Adam:“Mijn complimenten heren. Jullie kookkunsten zouden jullie best wel snel trouwerijen kunnen opleveren.”
“Wat bedoel je daar nou weer mee?”, vroeg Joe verontwaardigd.
“Ik bedoel ermee dat jullie toekomstige echtgenotes blij zullen zijn dat jullie kunnen koken”, legde Adam uit.
Hierdoor wisten Hoss en Joe dat ze geen grap met Hop Sing konden uithalen en dat ook nooit meer zouden doen.