Op een middag had Adam Cartwright de videorecorder geprogrammeerd voor zijn zoon Mitch van 7 jaar. Die middag moest de jongste Cartwright honkballen waardoor hij één van zijn favoriete tekenfilmseries moest missen.
Diezelfde avond zag Ben dat er wat opgenomen was.
“Hoss, heb jij wat opgenomen vanmiddag?”, vroeg de eigenaar van de Ponderosa ranch aan zijn 2e zoon.
“Nee, dat zal Adam wel gedaan hebben. Mitchy moest een wedstrijd spelen en daarom had Adam de video geprogrammeerd”, antwoordde Hoss.
Ben zuchtte diep en zei:“Haal die kleine jongen maar en dan kunnen we samen kijken.”
Hoss ging weg om even later met zijn neefje terug te komen.
“Mitch, zullen we samen kijken wat je vader opgenomen heeft?”, vroeg Ben.
“Goed”, zei Mitch.
De rancher ging in zijn rode stoel zitten en Hoss en Mitch op de bank. Ben startte de videospeler en had al snel het opgenomen programma gevonden.
Tegen het einde van de aflevering van Sheriff For A Day van de Flintstones lag Mitch helemaal op de grond van het lachen. Maar ook Ben en Hoss vonden het wel leuk.
“Opa, ik wist niet dat jullie al in het stenen tijdperk leefden”, zei Mitch met tranen in zijn ogen van het lachen.
“Het is gewoon puur toeval”, zei de rancher.
Maar zijn kleinzoon wilde het niet geloven.
“Als ik deze aflevering op dvd heb kan ik hem zo vaak bekijken als ik wil”, zei Mitch lachend.
Vanaf die dag waren de Cartwrights erg voorzichtig met wat ze op tv zagen. Vooral als Mitch erbij was.