Thomas William Parsons

Thomas William Parsons, Jemioła

Ta jemioła, co krzewi się w drzewa koronie

W świetle słońca, księżyca, czy zroszona deszczem,

Będzie dziś jasno błyszczeć w weselników gronie,

Za twą sprawą nabierać mocy większej jeszcze.

Jak małej kropli rosy, która z mórz otchłani

Paruje, żeby zalśnić na kobiecej dłoni,

Wieczorem jej urodę docenią zebrani,

Gdy cię będę całować i w ramionach chronić.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2016)