Louisa Stuart Costello

Louisa Stuart Costello (1799-1870) to pisarka i poetka angielska, znana z twórczości podróżniczej i historycznej dotyczącej Francji.

Louisa Stuart Costello, Wschodnia piosenka

Czy to w porannym słońca blasku,

Czy to w najgłębszych mrokach nocy,

Twoja uroda nie przemija

I błyszczy światłem pełnym mocy.

Żaden mnie smutek nie przygniecie,

A gdy wyjedziesz, ukochany,

Myślą przy tobie zawsze będę,

Potężny dębie mi oddany.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2015)

Louisa Stuart Costello, Pamięć

Czerwiec

Wysoka trawa się potulnie układa pod palcami wiatru,

Kolorowymi kielichami kwiaty błyskają wśród zieleni,

Lasy nabrały głębszej barwy i ciężkim cieniem zasłoniły

Bardziej odległe od nas sceny rozgrywające się w przestrzeni.

Cierniówka śpiewa z każdej kępy, kos odpowiada jej westchnieniem

Słodkim, o wiele bardziej słodkim i subtelniejszym niż potrzeba,

A u skowronka czyste tony wydobywają się z gardełka,

Po czym się odbijają echem od jego rodzinnego nieba.

W pobliżu błyszczy dzika róża kwiatami niepoliczonymi,

Zielone pędy niczym węże dokoła niej się owijają,

Aż swoje woskowane liście, połyskujące w świetle słońca,

W okrągłe, niczym wawrzynowe, wesołe wieńce posplatają.

Na suchych, smukłych słupach słomek kołyszą się dojrzałe kłosy

Jęczmienia, żyta i pszenicy, nabrzmiałe od nadmiaru ziarna,

Obok rozkrzewia się fasola i groch pachnący, który wokół

Rozsiewa swój cudowny zapach, kiedy pogoda trwa wciąż skwarna.

Jednak nie mogę się uśmiechać, nie mogę śmiać się w żadnym razie,

Choć wszędzie wokół się rozkrzewia radość i szczęście się rozwija,

Ponieważ myślę o godzinach ponurych, które były wcześniej,

A to wspomnienie mnie wypełnia ogromnym smutkiem i dobija.

Czy jakiś czar, będący częścią natury, tchnieniem swym nie może

Pokonać tej fatalnej mocy smutku i siły przygnębienia?

Ach, nie! Uroda tego świata żadnej wartości nie posiada,

Gdy pamięć nie ma ani trochę radości w mrocznych swych wspomnieniach.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)