Sarah Stokes Walton

Sarah Stokes Walton, Jesień (Autumn)


Żniwo zostało już zebrane, pszenicę, żyto, kukurydzę

Zwieziono już do wielkich stodół i w polu ani źdźbła nie widzę,

A drzewa, które do niedawna były nadmiernie obciążone,

Zostały teraz bezlitośnie swoich owoców pozbawione.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2020)


Sarah Stokes Walton

Sarah Stokes Walton, „To mogło zdarzyć się” (It Might Have Been)


„To mogło zdarzyć się” – powtarzasz - te cztery krótkie, biedne słowa

Tak wiele mówią o twym stanie, gdy nie wiesz, co ze sobą począć. 

Mówią o zmarnowanym życiu, oczekiwaniach zawiedzionych

Serca naprawdę strapionego, które pragnęłoby odpocząć.


„To mogło zdarzyć się” -  tak mówi biedne i nazbyt bierne serce,

Miotane wichrem po ogromnym, wzburzonym życia oceanie.

Czy gnane między mieliznami, między ostrymi skał graniami 

Szlak do ustalonego wcześniej portu odnaleźć będzie w stanie?


„To mogło zdarzyć się” – nic nie mów i nie oglądaj się za siebie!

Każdy steruje własnym życiem pomimo poplątanych związków.

Idź dalej śmiało i spokojnie po swojej raz wybranej drodze,

Idź dalej równym, pewnym krokiem i nie lekceważ obowiązków.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2023)     


Sarah Stokes Walton, Oni są żywi tam, na górze, a my jesteśmy całkiem martwi (They Are the Living, We Are Dead)


Jesteśmy martwi, całkiem martwi, o, Żywa, Niewzruszona Skało,

Jesteśmy martwi w biegu życia, martwi przez nasze ciężkie grzechy,

Bo zamykamy nasze serca na Twój głos, Panie, Twoją stałość,

I nie wpuszczamy Cię do środka, głusi na Twojej głos pociechy.


To oni żywi są na wieki, ci, którzy już odeszli z kraju

Doczesnych trosk, utrapień, trudów, gdzie przebywali niczym w kojcu,

Miliony dusz, dusz ocalonych, które trafiły już do raju,

By tam z miłością i wdzięcznością oddawać cześć Twojemu Ojcu.


Nie nazywajmy umarłymi tych, którzy byli ukochani,

Chociaż straciliśmy ich z oczu, bo oni oczekują w niebie

Na nas, walczących nadal z grzechem wśród teraźniejszych burz otchłani,    

Aż miłosierny Pan Bóg raczy po latach wezwać nas do siebie.


Pomyślcie o tych prostych słowach - i niech was potem nic nie martwi -

Które powiedział dobry człowiek, co szedł po różnych życia drogach:

"Oni są żywi tam, na górze, a my jesteśmy całkiem martwi" 

Bo to umarli, a nie żywi najlepiej modlą się do Boga.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2023)