Arthur Henry Adams

Arthur Henry Adams (1872-1936) to poeta nowozelandzki i australijski, prawnik z wykształcenia, dziennikarz z zawodu. Był autorem licznych sonetów, pisał też powieści sztuki teatralne i libretta operowe.

Arthur Henry Adams, Żniwiarz

Świat się zrobił ospały, wiatr w drzemkę zapada

I na trawniku nieba gwiazd kwitnie gromada,

A szary żniwiarz księżyc wielką srebrną kosą

Ścina pobladłe kwiaty światła lśniące rosą.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2015)

Arthur Henry Adams, Sonet wiosenny

Ostatniej nocy, stojąc pod księżycem kpiącym,

Usłyszałem zbudzonych ptaków szczebiotanie,

I rozłożonych w locie skrzydeł trzepotanie,

A Północny Wschód głosem rzekł, z radości drżącym:

Już niedługo! I całą noc omdlewającym

Ogarnął zachwyceniem. Nieoczekiwanie

Tchnął duszę w rzeczy, które marzyły o zmianie;

Dłoń niewidzialna grała na cicho dźwięczącym

Kosmicznych strun zestawie. A kiedy powstałem

Zobaczyłem Bay, płaszczem szarym przyodziane,

Z pulsującą arterią ruchliwej alei.

Wyzłocone wikliną chodniki widziałem,

Przez kolumnadę z obu stron obejmowane,

A przez jej ażur zapach przenikał spirei.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2015)

Arthur Henry Adams, Kochankowie

Myślałem, że, ponieważ żyliśmy w przyjaźni

Już tyle czasu, zawsze wiem, co usta twoje

Powiedzą, zanim jeszcze rozpoczną przemowę,

Śniłem, że myśli się nam złączą w wyobraźni.

Twój głos tkwił niczym stara pieśń wciąż w mojej jaźni.

Sądziłem, że po płatkach pojedynczych mogę

Rozpoznać wszystkie bujne kwiaty duszy twojej,

Znajdując woń tę samą. Myliłem się, Pani.

Wczoraj wieczorem w oczach naszych się zrodziła

Miłość i znikła przyjaźń we mgłach namiętności.

Wcześniej byliśmy sobie obcy! Oto z bliska,

Na mym sercu twarz smagła, której od młodości

Szukałem wciąż. I widzę twoje usta drżące,

Jedyne, pocałunków moich żądające.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2015)

Arthur Henry Adams, Do mojej żony

Tomik do końca przeczytałaś

I z nutą żalu mówisz do mnie:

Podoba mi się książka cała,

Ale tu nic nie piszesz o mnie!

Ależ jak miałbym twoją miłość

Całą wyrazić w kilku słowach?

Żyjesz w mym sercu – to by było

Podłe wśród rymów cię pochować.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2017)

Arthur Henry Adams, Rzeźbiarz

Na wielkie wschodnie wzgórza w blasku pełnej mocy,

Gdy świat cały spał sobie, pogrążony w mroku,

Wyszedł poranek jako rzeźbiarz uzdolniony

I bezbarwną, bezkształtną bryłę brudnej nocy

Wykuł swym długim dłutem w formę górującą

Nad światem, oświetloną świeżym światłem i gorącą.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2020)