Helen Hinsdale Rich, Dedykacja na tomiku "A Dream of the Adirondacks: And Other Poems"
Pamięci
Dobrego Petera Coopera.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Helen Hinsdale Rich, Czerwone róże (Red Roses)
Niechaj płaszcz śnieżnobiałych lilii nie przygniata
Mego martwego serca, a róże czerwone.
Niech to będzie poranek po burzliwej nocy,
Gdy straszne, długie starcie będzie zakończone.
A jego głośna wrzawa od nas się oddali.
Różo życia, co pniesz się z trudem w światła stronę,
W końcu zakwitniesz, wielka, w pełni rozwinięta,
Gdy Pan spojrzy na ciebie, i będziesz tak pięknie
Kwitnąć odtąd przez lata, wieki nieskończone.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Helen Hinsdale Rich, Wschód (Orient)
Na wschodzie mówią, że się w róży najsłodszy sekret serca skrywa
I w pączku, gdy rozkwita, młodzi mogą odnaleźć i odkrywać
Uczucie czyste i żarliwe, które się żarzy jeszcze mocniej,
Gdy ktoś w wysiłkiem wielkim stara się je uciszać bądź ukrywać.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Helen Hinsdale Rich, Pamietaj o mnie (Remember Me)
Pamiętaj o mnie, nie ze względu na mój głos, albo moje oczy,
Lub dawny czar, co trwał w uśmiechu albo w sposobie zachowania,
Czy błyski słonecznego światła na gładkiej czerni mych warkoczy,
Lub jakieś słowa, które kiedyś ci niosły radość z rozmawiania,
Albo cokolwiek, ukochany, co było jeszcze do wybrania,
Tylko z powodu takich wspomnień, co były życia sednem, duszą.
Z powodu takich mnie pamiętaj, niech inne ci ich nie zagłuszą
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Helen Hinsdale Rich. Miłosierdzie (Mercy)
Wiersz poświęcony Helen Heat Home
Nie na wysokich marmurowych schodach, gdzie cenne rzeźby stoją,
Nie pod wielkimi kopułami, wieżami, wniesionymi w znoju,
Nie w złotych salach pałacowych, które bogactwa są ostoją,
Przebywa wieczny pokój, który źródłem naszego jest spokoju.
A żadna samolubna dusza, co nigdy nie doznała smutku,
Nie może wspiąć się na wyżyny, gdzie miłosierna miłość stoi.
Ona wyciąga do nas rękę, kiedy wchodzimy pomalutku
Na górę i pomaga temu, kto słabnie w drodze, lub się boi.
Pracujcie dobrze, rzemieślnicy, módlcie się dużo i pracujcie,
Wy, którzy stemplem wybijacie na sercu znak wielkiego szczęścia
Z obrazem Chrystusowej twarzy! Własnego trudu się nie bójcie!
To On z miłości moc uczynił, która otwiera wszystkie wejścia.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2022)
Helen Hinsdale Rich, Zawsze naprzód! (Onward Ever!)
Wykonuj swoje obowiązki
I się najczystszej prawdy trzymaj,
Stań twarzą w twarz ze swoim strachem,
O czci pamiętaj, ból wytrzymaj
I wiedz, że Bóg jest bardzo dobry.
Życie jest warte, by je przeżyć.
Wroga pokonasz przebaczeniem,
A miłość żyje tylko w wierze.
Pokój jest twoim przeznaczeniem,
A śmierć jest krokiem w stronę życia.
Na ciebie czeka wielkie dobro,
A godne dusze światła pragną.
Lampy niebiosów stale płoną,
Wskażą nam drogę przez to bagno.
Nie ma powrotu do przeszłości!
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2022)
Helen Hinsdale Rich, Pączek róży (A Rosebud)
Niewielki pączek róży, który został zerwany na uboczu,
Spokojnie spoczął na brązowym, bujnym, błyszczącym się warkoczu.
Różowy kwiat się zdawał szeptać o pełnych, kochających ustach,
Z których by mógł wysączyć słodycz, kiedy godzina przyjdzie szósta.
Wtedy dłoń drobna, delikatna ujęła wolno mały kwiatek,
Który cudowną swoją wonią zdradzał uczucia jej przed światem.
Krótkie westchnienie się rozległo. To drgnęło z bólu serce młode
I pocałunkiem powiedziało: Mój mały zdrajco, teraz odejdź!
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2022)