Anne Finch, countess Winchilsea, O sobie
Dzięki ci, dobry Panie, że postanowiłeś
Mnie stworzyć i że w kształcie słabszej płci stworzyłeś,
Bo dzięki temu moja dusza nie doznaje
Pokus, które do paski wiodą mężczyzn zgraję.
Przyjemności, pochwały, albo posiadanie
Nade mną nie panują. Jeśli jestem w stanie,
Korzystam z nich swobodnie, ale ni rozumu,
Ni religii nie tracę dla nich, jak ci z tłumu.
Gdy jestem od nich wolna, mogę żyć dla siebie
I cieszyć się tym, co da mi los. Gdy na niebie
Świeci słońce rozwijam skrzydła i się bawię,
Lecz kiedy mrok zapada, też go błogosławię.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2015)
Ann Finch, hrabianka Winchilsea, Człowiek, który używał życia
Ktoś, kto używał życia, kiedy się udaje
W zaświaty, swoje ciało robakom oddaje;
Larwy, uradowane, ściągają doń w gości,
Takiej samej jak kiedyś on pełne radości.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2016)