Anne Finch, countess Winchilsea

Anne Finch, countess Winchilsea, O sobie

Dzięki ci, dobry Panie, że postanowiłeś

Mnie stworzyć i że w kształcie słabszej płci stworzyłeś,

Bo dzięki temu moja dusza nie doznaje

Pokus, które do paski wiodą mężczyzn zgraję.

Przyjemności, pochwały, albo posiadanie

Nade mną nie panują. Jeśli jestem w stanie,

Korzystam z nich swobodnie, ale ni rozumu,

Ni religii nie tracę dla nich, jak ci z tłumu.

Gdy jestem od nich wolna, mogę żyć dla siebie

I cieszyć się tym, co da mi los. Gdy na niebie

Świeci słońce rozwijam skrzydła i się bawię,

Lecz kiedy mrok zapada, też go błogosławię.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2015)

Ann Finch, hrabianka Winchilsea, Człowiek, który używał życia

Ktoś, kto używał życia, kiedy się udaje

W zaświaty, swoje ciało robakom oddaje;

Larwy, uradowane, ściągają doń w gości,

Takiej samej jak kiedyś on pełne radości.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2016)