Oscar Wilde

Oscar Wilde, Do Miltona

Chyba twój duch opuścił już, wielki Miltonie,

Te białe klify, wieże wysmukłe i bramy.

Nasz świat, który tworzyły niegdyś barwne plamy

Oto w zimnych popiołach i szarości tonie.

Czas się nam w pantomimę zmienił, w jej osłonie,

Długie, zbyt zatłoczone godziny spędzamy.

Naszą pompę i przepych i potęgę znamy,

A jednak w glinie wspólnej zanurzamy dłonie.

Tę niepokaźną wyspę, na której żyjemy,

Tę Anglię - lwa morskiego w wielkim oceanie,

Niemądrzy demagodzy wzięli we władanie,

Którzy go nie kochają, o czym wszyscy wiemy.

Boże, gdzie znikła państwa naszego kreacja

Z czasów, gdy Cromwell wyrzekł słowo Demokracja.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2015)