John Ford

John Ford (1586-1639) to angielski poeta i dramaturg epoki elżbietańskiej, jeden z ostatnich wybitnych twórców tego okresu, autor brutalnych sztuk, w tym tłumaczonej na język polski tragedii Szkoda, że jest nierządnicą.

John Ford, Złamane serce

Czy możesz namalować myśli, albo zliczyć

Wszystkie fantazje, które niesie sen zwodniczy;

Czy możesz porachować minuty twych marzeń

Gdy cień je po słonecznym przesuwa zegarze;

Czy możesz też uchwycić przelotne westchnienia

Albo posiąść dziewicę bez czci naruszenia?

Nie, bo to niemożliwe, jednak prędzej da się

Osiągnąć to, co mówię i nic nie pominąć

I nie pozwolić żadnej nodze się powinąć,

Niż ukazać prawdziwie piękno w pełnej krasie.

Piękność nad pięknościami, która w swojej chwale

Wznosi się ponad losem i nie cierpi wcale,

A wszystkie rody, wszystkie dusze

I wszystkie serca ludzkie, tuszę

I tym moim odczuciem podzielę się z wami,

Tego wielkiego piękna staną się sługami.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2015)

John Ford, Och, już nigdy, nigdy więcej...

Och, już nigdy, nigdy więcej z ust nie wyrwie się westchnienie.

Uciszyły się westchnienia, szept nie wyjdzie z ust otwartych.

Świece życia, cnotliwego, jak pragnęło przeznaczenie,

Czyste jak niezapisane czarnym atramentem karty,

Są zupełnie wypalone, pozbawione swojej mocy.

Już nie dają ciepła, światła, toną w gęstym mroku nocy.

Miłość całkiem już umarła. Niech kochanków oczy teraz,

Po tym, jak się raz zamknęły w niekończącym się marzeniu,

Jak w uczucia ułożyły się w najwyższym uniesieniu,

Więcej się nie otwierają, bowiem miłość ich umiera.

Miłość gaśnie i umiera, nam do zrozumienia dając,

Że miłości męczennicy stale, stale umierają.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)