James Edwin Campbell

James Edwin Campbell, Mors et Vita

Ziarno do czarnej ziemi bruzd jest wysiewane,

Z głębi duszy pochodzą piosenki śpiewane,

Ze skorupy ślimaka perła jest zrodzona,

A ptaszyna zostaje z klatki wypuszczona,

Zaś dusza się uwalnia i opuszcza ciało.

Ziarno w ogromne drzewo się w końcu rozkrzewia,

Po całym wielkim świecie piosenkę się śpiewa,

Perła najlepiej błyszczy w złoto oprawiona,

Ptaszyna leci tam, gdzie cisza niezmącona.

Śmierć jest tylko połową i życie połową,

A te połówki tworzą nierozdzielną całość.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2020)

James Edwin Campbell, Mors et Vita

Ziarno do czarnej ziemi bruzd jest wysiewane,

Z głębi duszy pochodzą piosenki śpiewane,

Ze skorupy ślimaka perła jest zrodzona,

A ptaszyna zostaje z klatki wypuszczona,

Zaś dusza się uwalnia i opuszcza ciało.

Ziarno w ogromne drzewo się w końcu rozkrzewia,

Po całym wielkim świecie piosenkę się śpiewa,

Perła najlepiej błyszczy w złoto oprawiona,

Ptaszyna leci tam, gdzie cisza niezmącona.

Śmierć jest tylko połową i życie połową,

A te połówki tworzą nierozdzielną całość.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2020)