Edmund Spenser

Edmund Spenser, Sonet

Przesławny Panie życia, któryś zatriumfował

Tamtego dnia nad śmiercią i śmiertelnym grzechem,

A pokonawszy piekło jeszcześ uratował

Dusze w nim uwięzione, niosąc nam pociechę.

Tego dnia, dobry Panie, obdaruj nas śmiechem,

I nam obiecaj w swojej wspaniałomyślności,

Że wszyscy odkupieni twojej śmierci echem,

Będziemy mogli mieszkać w wiecznej szczęśliwości.

Za twoją łaskę pełni jesteśmy wdzięczności

I w zamian za Twą miłość miłujemy Ciebie,

A biorąc dobry przykład z twej szczodrobliwości,

Możemy tu na ziemi wzajem kochać siebie.

Dlatego się kochajmy, jak nas nauczono

I odrabiajmy lekcję przez Pana zleconą.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)

Edmund Spenser, Spokojny sen... (z poematu Królowa elfów)

Spokojny sen po wielkim trudzie, spokojny port po morskiej burzy,

Pokój po wojnie, śmierć po życiu przynosi ulgę w troskach dużych.

(Dwuwiersz wykorzystany jako epitafium Josepha Conrada, tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)

Edmund Spenser, Raz obiecano mi, że...

Raz obiecano mi, że jako młodzieniec zdolny, przy tym prymus,

Dostanę doskonały rozum, jak również dar składania rymów;

Od tamtej chwili do tej pory wśród innych obdarzonych tłumu

Nie otrzymałem rymów, jak też nie doczekałem się rozumu.