John Alexander McCrae

John Alexander McCrae, Na polach Flandrii

Na polach Flandrii maki się ciągle czerwienią

Między rzędami krzyży, które nad zielenią

Kęp trawy stercząc, nasze miejsce oznaczają.

Skowronki w górze sobie wesoło śpiewają,

Lecz śpiew ich ginie, gdy się działa odzywają.

Jesteśmy Martwi. Tydzień temu całą zgrają

Żywi patrzyliśmy jak zachody się mienią

Kochaliśmy, jak młodzi, którzy się kochają,

Na polach Flandrii.

Niech twoje młode ręce w walce się nie lenią,

Nasz spór z nieprzyjacielem niech trwa i jesienią,

Niech twoje dłonie naszą pochodnię trzymają.

Jeśli złamiecie wiarę tym, co umierają,

My nie zaśniemy, póki maki się czerwienią

Na polach Flandrii.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2015)

John Alexander McCrae, Rozbrojenie

Ktoś mówił do narodów: “Przestańmy wojować,

Nie gaśmy światła świata, jeśli jest nam miły,

Wielcy w wojnie, wielkimi stańmy się w pokoju,

Odtąd nie używajmy argumentu siły.”

Ale wtedy z miliona mogił Brytyjczyków

Wyszedł głos cichy, jedną wyrażając wolę:

“Jeżeli naprawiliście zło tego świata,

Odłóżcie miecz - wykonał swą i naszą rolę.”

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2020)