Augusta Emma Stetson

Emma Augusta Stetson, Szybko jak ptaki uciekajcie... (Flee as a Bird)

Szybko jak ptaki uciekajcie z sideł stawianych przez ptasznika,

Szukając upragnionej góry, lećcie, jak tylko który może;

Skrzydłami silnie uderzajcie, szybujcie ponad złudzeniami,

Z wysiłkiem wzbijcie się nad wielkie i bardzo groźne grzechów morze.

Zostawcie w dole fale czasu, wzbudzone przez strach, słabość, smutek,

Porzućcie te grzywacze białe, głuche, potężne i ponure,

Wyrwijcie się z pułapki podłej bezlitosnego kłusownika,

Lećcie wysoko, aż przed sobą ujrzycie wielką, piękną górę.

Lecz nie składajcie swoich skrzydeł, aż zobaczycie wielkie niebo,

Na szczytach nie odpoczywajcie, choć kuszą, wyżej wznieście twarze;

Chociaż jesteście wyczerpani, nie zatrzymujcie się w swym locie,

Bo miłość leci razem z wami i ona drogę wam ukaże.

Wkrótce zupełnie zapomnicie, gdy miłość was jak eter wchłonie,

O tym ptaszniku, jego strzałach, sieciach i sidłach, klatkach, kojcach,

Śmiertelne myśli szybko znikną, jak o poranku rosa w sadzie,

W blasku miłości rodzicielskiej i miłosiernej Boga Ojca.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2015)

Emma Augusta Stetson, W naszej wędrówce miłość nas wiedzie...

W naszej wędrówce miłość nas wiedzie,

W nocnej pielgrzymce zdąża na przedzie,

Póki poranek światła na nas nie uroni,

Póki miłości głos nie ukoi

Lęku, co stale nas niepokoi

I przed nami swej twarzy w pełni nie odsłoni.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2015)