Richard Barnfield

Richard Barnfield (1574-1620) to angielski poeta renesansowy, przyciągający uwagę historyków literatury głównie ze względu na jego tajemniczy związek z Szekspirem. Być może to on był pierwowzorem postaci poety rywala występującej w sonetach Szekspira. Również Barnfield pisał sonety.

Richard Barnfield, Sonet

Długo czekałam, żeby ujrzeć wybranego,

Życzyłam sobie tego, lecz nie dostawałam.

Bardziej od reszty świata tego pożądałam,

Żeby się wreszcie zbliżyć do ukochanego.

Ale oczyma duszy widzę go codziennie,

Widzę stale twarz jego piękną i dostojną,

W której natura kiedyś ręką nader hojną

Majestat zaszczepiła niczym w swoim lennie.

Czasem, gdy wyobrażę sobie, że go widzę,

(A miłość obfituje w te wyobrażenia)

Pragnąc całować jego usta, pełna drżenia

Czuję tylko powietrze i wtedy się wstydzę,

Że niczym Iksjon chmury całuję daremnie,

Że niczym Iksjon cierpię ból, co wciąż tkwi we mnie.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2015)

Richard Barnfield, Sonet trzeci

Stoicy uważają (i są prawdy blisko),

Że cnota jest podstawą dobra wszelakiego,

Akademicy głoszą Ideę wszystkiego,

A Epikur przyjemność wynosi nad wszystko,

Zaś perypatetycy szczęście wywyższają,

Jako najwyższe dobro w całym naszym świecie.

Jeden myśli to, drugi tamto, sami wiecie,

Dlatego też w niewielu rzeczach się zgadzają.

Niech stoicy trzymają się tej swojej cnoty,

Niech pozostali dobro swe największe chronią,

Niech się wyznawcy Marsa krwawą bawią bronią,

Niech skąpcy napełniają trzos pieniądzem złotym;

Moje najwyższe dobro, ten mój skarb uroczy

To patrzeć w ukochanej mojej piękne oczy.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2015)

Richard Barnfield, Miłość jest wrogiem, ogniem, niebem...

Miłość jest wrogiem, ogniem, niebem wysokim i głębokim piekłem,

Gdzie ból się miesza z przyjemnością, gdzie namiętności drzemią wściekłe.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)