Gilbert Keith Chesterton, Szkielet
Zięba, co śpiewa i muchy wodne
Bardziej ode mnie są szczęścia głodne;
Wśród kwiecia leżę, ciało już chłodne,
Beztrosko śmiejąc się wiecznie.
Nie powiedziałem wam najlepszego,
Druhowie moi. Nie zgadłem tego,
Że śmierć to dowcip Króla dobrego,
Co był ukryty bezpiecznie.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2015)